Our Forgotten Pinky Swear

CHAPTER 1

I heard him laugh nang medyo malayo na ako sa kaniya. Inaasahan ko na yun. "Until when are you going to play this game? Huh?" tatawa tawa niyang tanong. Hudyat naman yun na pwede ko nang pakawalan ang halakhak na matagal kong nilikom sa isip ko. We're both laughing like there's no tomorrow. My stomach is already aching. Mamamatay na ako. Hahahaha

When we overcomed our laughter-session thingy, nakangisi na kami sa isa't-isa. "Nag New York ka lang nilamangan mo na ako. Hindi pwede yun dapat ako lagi yung lamang kuya" sabi ko sa kaniya. And yes.... Kuya ko po siya. Kuyang magaling umarte hahahhaa

  "So you haven't got rid of that game? Ehh mga bata pa tayo niyan ahh" tatawa tawang tanong niya.

     

Tinawanan ko naman siya. "I felt na your tired ehh, I just wanna play around. Nakabusangot ka kanina. Why nga ba?"

      

"Baby, my friends just came by and we all had so much fun. Tapos yung nga tungek lasing kaya pinauwi ko na." sagot niya.

     

  "Kuya I'm not a baby anymore, stop calling me that." maarte kong reklamo.

"Not a baby, but was like a kid earlier. That game is so old." natawa naman ako sa sagot niya.

Me and kuya is very close, siya lang ang kapatid ko and I cherish him so much. We had this odd yet interesting game na kami lang ang nakaka-alam. Hmmm.... Well hindi pala, tatlo pala kami kaso hindi ko na mahagilap kung saang lupalop na ng universe napadpad yung isa. But I miss him.

  

Kuya hugged me so tight, halatang namiss niya ang napakagandang kapatid niya. Well I miss him too.
 
     

Naka upo na kami ngayon sa sofa. Narinig ko siyang humagikhik, "Kuya? You're not done laughing yet?" ngisi kong turan. Tinapos muna niya ang tawa niya tsaka nagsalita "Baby, lutang ata ako kanina, hindi ko agad nakuha yung gusto mong gawin ehh"

     

Natawa naman ako dun. "Yeah I know."
"Why nga ba? Noon titingnan lang kita, alam na alam mo na gagawin mo."

      

"Well, matagal na yun. I didn't expect you to do that again. Like what you've said, you're not a baby anymore. Kaya matagal bago ko nasabayan trip mo." tatawa tawa niyang sabi.

     

"Actually wala talaga akong planong umarte nung una, ehh you ignored me so feeling ko that's the time for drama."

      

"Ohh? So you really hate makalat now?. Akala ko si mom yung nag inarte nung sinabi niyang dinouble na ang mga maids for keeping the house extra clean, kase nagreklamo ka daw. Ehh parang noon lang ikaw pa nagkakalat and naiirita ka kapag sunod ng sunod yung mga maids sayo dahil nililinis yung mga kalat mo." at nang asar na naman yung pangeett.

       

"Ok. So anywaysss para tayong mag asawa kaninang nag sasagutan dahil sa mga gawain ahh. Hahahaha" humalakhak ako dun.