The Dawn in Aseana (Dream Chasers Series #1)

024

"What's up?!" nagulat silang tatlo nang makita akong pumasok sa pintuan, like it is impossible for them to see me here.

"What the hell are you doing here?!"

"Tanginaka buhay ka pa pala?!" obviously, that's Jace

"Why we can't get a hold of you?"

Sunod sunod na salubong nila sa'kin "Wow ha! Welcome back ano? Hindi niyo manlang talaga ako tutulungan mag lapag ng mga gamit ko?" I said sarcastically but they didn't move so ako nalang tumulong sa sariliko, kung ayaw nila edi don't!

"Bakit ka namin tutulungan sino kaba? tanginaka" pag iinarte ni Jace.

"So why are you here? Geez! You didn't even tried to inform us that you're going here?? what the heck!" inarte din ni Savi. Lumapit sa akin si Rei para tulungan ako sa mga dala ko pero sabi ko wag na, kayako naman hindi naman masiyadong marami yung dala ko. Tumayo din yung dalawa at kinuha yung dalawang maletang dala ko nang makita nilang nahihirapan na ako sa pag bitbit.

Hindi parin nila alam kung ano na yung nang yari sa amin ni Khaly dahil hindi ko parin naman sila nakaka usap simula nung gabi na'yon kaya hindi rin nila alam na pupunta ako dito at natatakot din ako na i-open sakanila yung nangyari dahil ayoko munang maalala ulit 'yon dahil para akong sinasaksak nang paulit ulit sa tuwing makikita kko yung picture nilang dalawa nag hahalikan.

"Parang ayaw niyo naman na andito ako, sige alis na'ko, bye!" biro ko sakanila at akmang aalis na nga.

"That's good umalis ka na dito!" sabi ni Savi pero pinapasok yung iba ko pang hand carry kaya tumawa ako.

"Ano ngang chika mo? Bakit parang dito ka na titira sa dami ng dala mo? Don't tell me excited kayong dalawa ni Khaly? Para kayong tanga!" hindi matigil yung bibig ni Jace at panay talaga ang daldal.

"Ang ingay ni Jace, may packing tape ako dito tapal mo sa bibig mo. Baka pwedeng painomin mo muna ako ng tubig?" sabi ko at dumiretso sa kusina. Ayaw talaga tumigil ni Jace at sinundan ako, hindi na talaga siya makakapag antay nang bukas yung bibig niya.

"Ano nga gaga 'to!" talagang hindi na siya nag papa awat at kinukulit parin ako pero hindi ko siya pinapansin kahit sinusundan niya ako.

"You can share a bed with me or with Jace, you choose. But I'm not always here naman kase nga I'm his PMA diba so need to be with him sa mga gig niya, you can occupy my bed while I'm not here" singit ni Savi na tinanguan ko lang dahil pagod ako sa byahe para makipag daldalan pa sakanila at alam kong pag inumpisahan kong ibuka yung bibig ko, mauuwi lang sila sa pag tatanong sa'kin about sa amin ni— god!! Autumn stop thinking about him! you're here to forget, remember that.

I entered Jace room because I decided that I'll just share with her bed, kesa kay Savi dahil sobrang likot niya matulog. Sinundan nila akong dalawa at kinulit kulit parin ako na mag kwento.

"Come on, Autumn! Just gave us an idea, pretty please" 

"Oo nga, 'te! Nag aalala lang naman kami sa'yo" I'm just stairing at the both of them with my bored and tired eyes. 

"Guys stop it! Autumn wants to rest" sita sakanila ni Rei "thanks" I mouthed na tinanguan niya lang at ngumiti. Tumigil yung dalawa at lumabas, sa wakas makaka tulog na din ako. Wala naman silang ibang pinapakinggan kung hindi si Rei lang talaga.

"Ano na plano mo nyan?" "What are you going to do?" "Are you okay?" sabay sabay na tanong nila pag labas ko ng kwarto, kaya naman tinaas ko dalawang kamay ko like i'm surrendering. I don't know where their idea came from, maybe they just figured it out by my actions.

"Kalma! Jace and Savi, I'm planning to fix my issue with Summer, first because I don't want to be drown by two problems it will drive crazy and for you Rei, yes, I think I'm okay and If I'm not then soon, I will be okay" sagot ko. I tell them the main reason why I'm here in new your but I didn't cry or what habang kinekwento ko, ewan ko ba bakit. Usually, yung mga babae pag nag kekwento about their heart breaking experience sa love life umiiyak sila pero, ako? parang wala na talaga akong gana umiyak, parang nakaka pagod nalang though I didn't really cry since that night. I don't want to waste my energy.

Niyakap nila ako kaya hinawi ko sila "Stop! I'm fine! Nakaka diri kayo payakap yakap pa kayo pero parang kagabi lang pinapauwi niyoko" pag iinarte ko kaya binatukan ako ni Jace, napa kamot tuloy ako sa ulo ako at pinukol ko siya ng unan sa muka

"Bull's eye!" Savi shouted and throw another pillow to Jace 

"Epal ka talaga Savi! Edi 'wag, yakapin! Ganda ka 'te?" pang aasar niya kaya tinarayan ko nalang siya at hindi na pinansin yung mga pang aasar nila Savi.

"Paano pag hindi ka pinakinggan ni Summer?" biglang tanong ni Rei. Actually, that's what I'm thinking. What if she doesn't care to my explanation and her mind is already clouded by anger and hatred for me? "It's okay. At least I tried" my mouth speaks against what my brain says.

"Oo nga Autumn. Alam mo namang ampon ni Satanas 'yang kapatid mo, feeling Nanno" dagdag pa ni Jace. They hate my lil sis for treating me like her competitor.

"Kung ayaw niya sa'kin edi hindi ko na ipipilit yung sarili ko sakaniya. Ang mahalaga sinubukan kong ayusin yung relasyon naming mag kapatid" syempre charot lang 'yon kapatid ko si Summer kaya kelangan naming mag ka ayos.

"I won't buy it, but in case that she won't accept you and if you try again, I will still support you" sabi ni Savi at nag paalam na matutulog na dahil kakauwi niya lang gagi sa outdoor gig at for sure wala siyang tulog dahil PMA/Yaya siya nung model na 'yon. Yaya nag tawag sakaniya ni Jace dahil parang ganoon daw ang ginagawa niya sa model na nag hire sakaniya ng PMA

Mga isang linggo pa ako nag kulong sa apartment ni Savi kasama si Rei. Pareho kasi kaming walang work, mabuti nalang din at kasama ko siya dahil nag iipon pa ako ng lakas ng loob para humarap sa pamilya ko. Sa ngayon silang tatlo nalang ang pinag kukunan ko ng lakas at sila lang rin ang meron ako.

Bumili narin ako ng bagong phone yung walang bakas na Khaly. Hindi ako nag download ng kahit anong social media apps dito dahil naka deactivate na ang mga socmeds ko at wala na akong balak na buksan 'yon............... sa ngayon or baka gumawa nalang ako ng bago ayoko na din kase mag karoon ng bagay na makakapag paalala pa sa amin gusto ko na kalimutan ang masakit na memory na 'yon.

Akala ko sapat na yung dalawang linggo para mag karo'n ako ng lakas na loob pero inabot na ako ng isang buwan ay wala parin. Habang binabantayan ko si Steffi ay napaisip ako "Hanggang kelan ko balak mag stay dito?" tanong ko sa sarili ka habang nakatingin kay Steffi. Nginingitian niya naman ako na parang sinasabi niyang "You can do it tita!!" kaya parang gumaan din yung loob ko.

"Ilang lakas ng loob na ba ang naipon mo? Hindi pa ba sapat 'yon?" pang aasar sa'kin ni Jace pag pasok niya.

"Tss! I'm going out" sabi ko at dumiretso sa kwarto para mag bihis. Napag desisyonan ko na kung hindi ngayon kelan pa? Kaya ngayon na ako aalis hanggang malakas pa yung loob ko.

Habang nasa sasakyan ako naalala ko na malamang andito ngayon si Summer dahil as far as I remember Easter break nila sa school. Akala ko pa naman via skype lang kami makakapag usap.

"Good evening" naabutan ko silang lahat sa dining area at masayang kumakain ng dinner. Nagulat ako na andito rin pala si kuya "I lost my appetite" dinig kong bulong ni Summer. Lahat sila ay napatingin sa'kin na parang impossibleng andito ako ngayon.

"What are you doing here?" really dad? You should've asked me if I'm okay.

"Uh, I just... just" hindi ko alam kung anong sasabihin ko kaya yumuko ako, mabuti nalang at nag salita si kuya.

 "Come here. Let's eat" he said as he motioned the food in front of him. Uupo na sana ako sa tabi ni Summer pero bigla ulit nag salita si Kuya.

"Summer, where are your manners? Stand up and move. You know that it's your ate's seat" tumayo si Summer at padabog na lumipat sa katabi niyang upuan na dapat ay uupuan ko kanina. I am now seating between kuya and Summer,  we're sitting on the left side of papa.

"How's Manila?" Did he just asked how's manila instead of asking how am I or if I'm okay? "Still Manila" I answered his question in a bored tone to make him realize that it's not the question he should ask me.

"You got any problem, sweetheart?" do I look unwell? but maybe sadness really plastered on my face "I g-guess, I got?" hindi ko magawang mag sinungaling sa parents ko dahil alam kong ako din yung masasaktan and what's the point of lying if they can already see it on my face.

"Psh! Great actress" Summer whispered, it's only enough for the both of us to hear it.

"What is it?" tanong ni mama kaya napinom ako ng tubig at humigpit ang hawak ko sa baso.

Should I tell her?