To Get Her (On-going)

02

CHAPTER TWO

"O-ouch!" Hawak ko ang ulo ko na masakit at inilibot ang tingin sa paligid. Pilit kong inalala ang nangyari at kunti lang iyong naalala ko. Mayroong ako sa isang hindi familiar na room. Agad akong nag-panic.

"Where the hell am I?" Bulong ko at pinakiramdaman ang aking sarili baka mamaya na-rape ako pero the same ang suot ko na iyong dress is hanggang tuhod na black tapos hindi naman masakit ang gitna ko kaya nakahinga ako ng maluwag.

I saw two doors inside the room. I knew it's a boy's room, naaamoy ko ang pabangong panglalaki eh.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga doon at saka lumapit sa isang pinto, dahan-dahang binuksan ang isa pero restroom pala iyon. Like the room na maayos ang pagkaka-organize ng mga gamit at malinis ay ganoon din sa restroom at mas malawak pa sa condo kompara sa comfort room sa bahay.

Lumapit ako sa isang pinto at dahan-dahan rin iyong binuksan.
Nang nabuksan iyon nang kaunti ay sumilip ako at nang napatingin ako sa maliit na siwang ay nandoon sa diningl ang lalaki na nakaupo at umiinom ng kape.

He looks familiar.

Then I remembered where I saw him, sa kasal nila Kishi at Drake. Kampante ako na hindi siya gumawa nang masama sa akin.

Napako ang tingin ko sa lalaking iyon hanggang sa nakita na ako na nakasilip sa pinto. Huli na para magtago ako kaya lumabas nalang ako at nilapitan siya.

As I was walking, his stares looks intimidating but I remain my friendly reaction face. I smiled at him when I reached the table. "Ah hello uhm sir ah thank you for bringing me here, hindi ko po alam kong anong pinanggagagawa ko kagabi pero pasensya na."

His face is stoic. "Remove the sir and po, no need the formality. Call me Vin."

Tumango ako at umayos ng tayo, kinakabahan ako sa tingin niya. "Ah, Vin kailangan ko nang umalis at may rehearsal pa ako mamaya..."

Iminuwestra niya ang upuan. "Sit."

"Ha? Pero malelate na ako."

"I said sit." He said while glaring at me, napalunok ako sa tingin niyang iyon at umupo sa harapan niya.

"You should eat. I cooked soup, salad, and all of this, for you." Turo niya sa eggs, bacon, at fried rice.

Napansin yata niya na nag-aalanganin akong kumain kasi matagal akong napatingin doon. He chuckled softly. "Don't worry. I didn't put poison or something, it's safe."

Napatango ako at sinimulang sumandok nang napansin kong wala siyang plate. "Gusto mo?" Alok ko.

Umiling siya. "Nah, sa'yo lahat iyan kaya dapat ubusin mo, damihan mo ang soup dahil may hang-over kal."

Naalala ko ang sinabi ng manager ko at nag-pout. "Pero nagda-diet ako..."

"You look pretty and sexy even if you are not that thin, you know what you can eat whatever you want after all that you are a singer and not a model."

"H-How did you know?"

He stared at my food and then back to me. "A-Adrian told me."

Tumango ako at nagsimulang kumain. "Sabi kasi ng manager ko bawal kumain ng marami kasi baka tumaba ako at mababawasan ang mga humahanga sa akin and I can't blame her because it's partly true."

"Doesn't matter if you're fat or not... I know there is still a fan of yours that is still look at you with adoration. Kahit mataba ka pero maganda ang boses. Doesn't have to be controlling."

He's somehow telling the truth. I smiled and continue eating.

"You sure you're not a chef?" Takang tanong ko. Masarap kasi ang luto lahat ay pasok sa taste ko.