ೃ⁀➷
1, 2, 3 ve bam!
Yılların ardındaki takipten sonra ortaya çıkma zamanı.
Adam senin gözlerinde bütün olan bir yaşamın güzel kalıntılarını görürken, sen ise onun gözlerinde parçalara ayrılmış olan karanlığın sonsuzluğa gömülü bir versiyonunu görüyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Senin Bakış Açın*
İki saattir kafamı şu kırmızı dosyadan uzak tutmaya çalışıyordum. Başka cinayet vâkâlarıyla ilgilenmeye çalıştım, ama yok. Sanki o kırmızı dosya bebekte, benden bütün ilgisini istiyor gibiydi.
Aklım hep ona kaydığından, diğer vakalara tam dikkatimi veremedim bir türlü. Bende sıvadım kolları, giriştim dosyaya.
Hani masamın her bir köşesinde farklı bir şey var.
Sol üst köşede; cinayetten sorumlu olabilecek bir kaç şüphelinin fotoğrafı, sağ üst köşede ölen kişinin aile üyelerinin bilgileri, sol alt köşede cinayet detayları ve sağ alt köşede... boş, sağ alt köşeye koyacak bir şey bulamamışım.
Oradan oraya kırmızı oklar çizmiş, yararlı olabilecek notlar almıştım.
O kadar odaklanmıştım yaklaşan adım seslerini duymadım bile.
PAAT.
Tabi kapı bir anda açılınca da yerimde sıçradım.
Eren ve Armin.
"Allah bir gün belanı verecek Eren, o günü dört gözle bekliyorum."
"Aaa S/A'cim ayıp oluyor ama bela falan."
Elimle şakaklarımı ovuşturmaya başladım.
"Neden bu kadar uzun sürdü binayı gezmeniz? Seni bekliyordum Armin."
Tabi bunu derken keskin bir bakış atmıştım onlara. Armin'in de daha ilk günlerden cıvıtmasına izin veremem.
"K-kusura bakmayın başkomiserim, sohbete dalmışız, fark edemedim. Söz veriyorum bir daha olmayacak!"
Artık bakışlarım ne kadar korkutucu çıktıysa, demek ki işe yarıyormuş, bundan sonra bu taktiği kullanayım.
"Neyse bu seferlik sorun değil. Sana vereceğim görevi de hallettim za-"
PAAAT.
Tabiki yine birilerinin kapıyı çalmadan dalması gerekiyordu.
"NEREDEYMİŞ BENİM GÜZELLER GÜZELİ BAŞKOMİSERİM!!"
Hange.
"İsterseniz ben kapıyı sökeyim, size zorluk çıkartıyordur."
Hange'ye de o korkunç bakışlarımdan atmak zorunda kaldım. Yoksa akılları başlarına gelmez bunların.
"Kusura bakma, sen dışarı çıkmayınca ben yanına geleyim dedim.."
Kendimi şu kırmızı dosyaya o kadar kaptırdım ki, Hange ile birlikte evine gideceğimiz tamamen aklımdan çıkmış.
Telefondan saate baktım, 18:00 olmak üzere.
"Üzgünüm, işler tahminimden daha uzun sürdü, şimdi hep birlikte çıkalım."
