ೃ⁀➷
1, 2, 3 ve bam!
Yılların ardındaki takipten sonra ortaya çıkma zamanı.
Adam senin gözlerinde bütün olan bir yaşamın güzel kalıntılarını görürken, sen ise onun gözlerinde parçalara ayrılmış olan karanlığın sonsuzluğa gömülü bir versiyonunu görüyo...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yoğun bir karanlığa karşı açtın gözlerini.
Etraf çok sessizdi.
Kalbinin atışları ise şimdilik normal olmasına rağmen, birkaç dakika içinde anormalleşecekti.
Gözlerini kırpıştırdıkça ortamın karanlığına biraz da olsa alıştılar ve yavaş yavaş bazı şeylerin silüetlerini görebildin.
Ama sadece bununla kaldın çünkü hâlâ ne olduklarını anlayamayacağın kadar zifiri bir karanlık hâkimdi etrafa.
Ellerini kullanmak istediğin sırada ise onları hareket ettiremediğini, iple bağlı olduklarını anladın.
Filmlerden ve mesleğinden öğrendiğin bir şey varsa, o da bu tarz ortamlarda bağırıp çağırmanın bir faydası olmayacağını bilmendi.
Etraftan gelen iğrenç bir koku burun deliklerini doldurduğunda, her ne kadar kalp atışların hızlansa da, sakin kalmaya çalıştın.
Çünkü bu kokunun cesetlere ait olduğunu bilecek kadar çok onların yanında bulunmuştun..
Yine de şimdilik bu düşünceyi beyninden uzak tutmaya çalıştın ve akıl sağlığını korumak için başka şeylere odaklanmak istedin.
Aynı şekilde ayaklarının da bağlı olduğunu düşünmüştün ama onları hareket ettirebildiğini fark edince içine bir umut doldu.
Hemen yoğun karanlıklar altında oturduğun yerden dikkatlice ayağa kalktın.
Bulunduğun yerde başka birilerinin de olduğuna inanmak istiyordun, bu yüzden çaresizce seslendin.
"Orada kimse var mı?"
Ama duyduğun tek ses, kendi sesinin sana geri dönen yankısıydı.
Her ne kadar karşı taraftan bir ses gelmese de, içgüdüsel olarak zifiri karanlığın içinde seni izleyen bir çift göz varmış gibi hissediyordun.
İzlenme hissinin getirdiği tedirginlikle birlikte, yavaş yavaş boğucu karanlıkta adım atmaya devam ettin.
Önünü pek görebildiğin söylenemezdi, bu sebepten mütevellit ise yavaşça ilerlemeye devam ettiğin sürede, bir şeyin üzerine bastığını hissettin.
Kalbin ağzında bir şekilde olduğun yerde hareketsizce durmuşken, neyin üzerine bastığını pekte görmek istediğin söylenemezdi.
Korkuyordun ilk defa.
Nasıl bir manzarayla karşılaşacağından korkuyordun..
Sen kendinle cebelleşirken bir anda üst üste üç defa 'tık' sesi duydun.
Bu sesin neye sebep olacağını mide bulandırıcı bir korku hissiyle beklerken, bir anda üstündeki büyük floresan lambalardan en uzakta olanı, ardından onun önündeki ve son olarakta senin tam üzerinde olan yandı.
