BIHAG [BxB]

TWENTY

"Babe..."

"Babe c'mon look at me"

Bumuntong-hininga si Kavyn bago tuluyan tumingin sa gawi ni Yukito. 
Nag-aayos kasi siya ng gamit dahil ilalabas na si Yukito ng ospital.

Kahit na sabi ng doktor ay dapat pa itong manatili ay nag-pumilit si Yukito.

"Nakatingin na ako? Ano?" Iritado niyang tanong.

"You're so beautiful" Nakangiti nitong saad sa kanya.

Dahilan para mag-init ang mag-kabila niyang pisngi. Hindi pa rin siya sa masanay-sanay sa bagong katauhan nakikita niya kay Yukito.

The way Yukito act around him, those smiles, different endearments. Hindi niya alam kung nabagok ba ito.

"Tigilan mo ako Yukito ah!" Pagsaway niya.

"I won't darling I already told you, hindi pwedeng hindi mo alam itong nararamdaman ko, I almost died na hindi ko man lang nasasabi sa'yo" Sabi nito sa kanya.

"I won't let that happen again, not this time Kavyn, I love you" Dagdag pa nito.

Tumalikod siya dahil sa ayaw niyang ipakita sa binata ang nahihiya niyang mukha. Halo-halo ang nararamdaman niya. Takot na baka niloloko lang siya ni Yukito, yung kilig na gustong-gusto niyang naririnig ang mga salitang iyon mula kay Yukito.

And the feeling of having mutuals feeling towards him. Oo aminado na siya mahal na niya. Kahit sa mali at komplikado sila nagsimula.

Narinig niya mula sa likuran ang bawat hakbang na ginagawa ni Yukito hanggang sa tumigil ito. At nagulat na lang siya ng may mga bisig na nagkulong sa katawan niya.

Niyakap siya nito mula sa likuran.

"I know we didn't start good and I did terrible things to you and I learned to love you from that, give me a chance please"

Ipinihit nito ang katawan niya paharap at muli siyang niyakap.

"Let start, over again Kav, I want you just you"

...

"Welcome back boss"

Bungad kay Yukito ng mga tauhan niya ng pumasok siya ng mansyon. Ilang araw lang siya nanatili sa ospital.

Hindi lang dahil ayaw niya sa amoy ng ospital kundi dahil na rin sa ideyang nabuo sa utak niya. Alam niyang patay na si Marcus dahil sa palitan ng puntok ng mga baril ni Marcus at ng butler nito pati na rin si Arman.

Malamang ay nagpupuyos na sa galit ang ama ni Marcus at nagbabalak na gumanti. He need to go home to move free. Kailangan niyang masigurado na ligtas ang mga tao sa paligid niya pati na rin ang ama niya.

Kahit na hindi sila magkasundo ng ama ay hindi pa rin niya matitiim na may mangyaring masama dito.

"Sabi ko na" Napatigil siya sa paglalakad ng may magsalita sa likuran niya.

Agad niyang sinenyasan ang ilang tauhan na dalhin si Kavyn sa kwarto niya. He face the man who just talk.

"What now dad?" Tanong niya dito.

"You got out of the hospital hindi ka pa fully recover? Anong gusto mong mangyari sa'yo?" Galit nitong saad tapos ay lumapit sa kanya.

"Kaya ko ang sarili ko dad, bakit ka ba umuwi pa dito? Don't you feel the Paris?"

"Umuwi ako dahil sa nabalitaan ko mula sa'yo" Sabi nito at itinuro ang hagdan.

"You bring a man here! What's with you! At pumatol ka sa kapwa mo lalaki! I don't have any gay son Yukito!" Dagdag pa nito.