Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"yine yemedin değil mi? benim sürekli seni kontrol etmem mi gerek?" tsukishima, elindeki ders kitaplarıyla balkondaki masasına yerleşmeye çalışırken göz ucuyla karşısındaki kızı izliyordu. her zamanki gibi ne ders çalışıyor ne de sınavlarına hazırlanıyordu. tek yaptığı elindeki gitarın akorlarıyla oynamak, onunla bir bebeğe bakarmış gibi dikkatlice ilgilenmekti.
"üzgünüm tsukki, aç hissetmiyordum."
"sorun yok. akşam yemeğini beraber yiyebiliriz. annem senin yemeklere gelmeni özlediğini söylüyordu." onu hevesle dinleyen kızı çok şımartmamak için önemli bir şey değilmiş gibi söylese de çok heyecanlandığını biliyordu. tsukishima'nın annesi, y/n'i kei ve akiteru'dan ayırmaz, ona kendi çocuğu gibi davranırdı. y/n'in ailesinin yanında olmadığını ve tsukishima ile yakın olduklarını biliyordu, bu yüzden onu sürekli koruma hissiyle doluyordu.
"ben de anneni özledim."
cevap olarak sarışın çocuk kısık sesiyle mırıldanmalar verince kız, dersine odaklandığını anladı ve gitarını yanına bırakıp ayağa kalktı. tsukishima'nın ona geçen seneki doğum gününde hediye ettiği ve kendisininkiyle eşleşen kulaklığını takıp müzik dinlemeye başladı. ders çalışmayacaktı, hem istemiyordu hem de ihtiyacı olmayacağını biliyordu. hayalindeki mesleğin derslere ihtiyacı yoktu. bazen okumak için boşuna buraya geldiğini düşünüyordu ama tsukishima ile tanıştığı için minnettar olduğunu hatırlıyordu.
"merhaba y/n."
y/n diğer en yakın arkadaşını gördüğünde gülümsedi. "merhaba yamaguchi. ders mi çalışacaksınız?"
"evet, tsukki sonunda benimle çalışmaya karar verdi."
iki gencin oturup önlerindeki derse odaklanmalarını izledi y/n. yamaguchi'yle tanıştığı ilk günü hatırlıyordu. tsukishima hiçbir şey olmamış gibi yeşil saçlı çocuğu balkona çıkarmış, öylece ikisini tanıştırmış ve iyi anlaşmak zorunda olduklarını söylemişti. öyle de oldu. üçü zamanla aralarından su sızmaz bir grup oldular. yamaguchi'nin evinin daha uzak olması ufak bir dezavantajdı sadece.
yamaguchi, y/n ile arkadaş olabildiği için çok mutluydu. okuldaki onca yalancı insandan, sadece tsukki ile konuşmak için ona yaklaşanlardan başka biriyle tanışmak güzeldi.
y/n, gözlerinin kapanmaya başladığını hissettiği zaman kendini durdurmadı. tsukishima ve yamaguchi son sınavları için çalışıyordu, muhtemelen uzun sürecekti. kendi yatağından daha rahat bulduğu masasına kıvrılırken bir çift gözün gülümseyerek onu izlediğinden haberi yoktu.
