បន្ទាប់ពីញុំាអាហារពេលព្រឹកឆ្អែតហើយ ថេយ៉ុងក៏ងើបចេញពីភ្លៅរបស់នាយកម្លោះ ! អោយអង្គុយយ៉ាងមិចទៀត អៀនសឹងស្លាប់ទៅហើយ
« នេះ ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ ? » ថេយ៉ុងចោទសួរទៅកាន់នាយកម្លោះ ។ គេគេងយូរប៉ុណ្នាហើយ មើលចុះមានអារម្មណ៍ថាថ្ងៃនេះ ព្រឹកដូចជារាងជ្រេរបន្តិចហើយ
« ម៉ោងប្រាំបីកន្លះ— »
« អា៎....! យឺតម៉ោងទៅរៀនហើយ ! » ថេយ៉ុង
« ទ្រង់ មិនបាច់ទៅទេ »
« ហេតុអី ? »
« ទ្រង់ ឈឺទៅមិនបានទេ ខ្ញុំដាក់ច្បាប់អោយហើយ »
« បារម្ភហ្អេស!?? » នាយកម្លោះមិនតប តែក៏ដែរទៅជិតនាយតូច រួចលមុខទៅជិតមុខគេ
« ខ្ញុំទៅរកជីមីនវិញ » ថេយ៉ុងថាហើយក៏ងាកមុខចេញពីជុងហ្គុកបន្តិច ហើយឈានជើងដើរតម្រង់ទៅច្រកទ្វារ ថេយ៉ុងដកដង្ហើមធំបន្តិច មុននឹងស៊កដៃទៅមូលគន្លឹះទ្វារ
៚តុក តុក៚
« ហ្អឹម.... » ជីមីនដែលកំពុងតែបិទភ្នែភគេងលក់ ក្រហឹមដើមក.បន្តិច ក្រោយបានឮសម្លេងរំខានពីខាងក្រៅ
៚ក្រាក៚
« ជីមីន !? » ថេយ៉ុងពោលឡើងទាំងជ្រួញចញ្ចើម មើលទៅកាន់អ្នកកំពុងតែគេងមិនខ្វល់ពីសម្លេងគោះទ្វាររបស់ខ្លួន ។ ជីមីនបើកភ្នែកតិចៗរហូតដល់ប្រាកដថាភ្នែកគេអាចសុំានឹងពន្លឺដែលប៉ះនឹងផ្ទៃមុខ រួចងើបឡើងអង្គុយបន្តិច ហើយសម្លឹងទៅថេយ៉ុងម៉ក់ៗដូចមនុស្សមិនទាន់អស់ងងុយ
« ចង់គេងដល់ថ្មើរណាទៀត »
« ហើយយ៉ាងមិច? »
« ហួសម៉ោងទៅរៀនហើយ ! »
« ហាស៎....! » ជីមីនបើកភ្នែកធំៗទាំងភ្ញាក់ផ្អើល នេះគេគេង លក់មិនដឹងម៉ោងរៀនហ្អេស? មិចនឹងអាចទៅ
« ជុងហ្គុក ដាក់ច្បាប់អោយហើយ »
« ជុងហ្គុកឬ ? » ជីមីនស្រាប់តែនឹកឃើញរឿងកាលពីយប់ម្សិលមិញ ដែលគេខំរៀបគម្រោងគិតទុកជាមុន ចុះឥឡូវយ៉ាងមិចហើយ រលាយហើយ.... ជីមីនទម្លាក់ទឹកមុខចុះបន្តិច ធ្វើអោយថេយ៉ុងឆ្ងល់ គ្រាន់តែមកដាស់សោះ ខឹងគេដែរឬ?? ជីមីនមិនមាត់ ស៊កដៃទាញភួយចេញ រួចងើបដើរតម្រង់ទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ
YOU ARE READING
អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]
Fanfiction_ត្រឹមជាអង្គរក្សតូចតាចសាមញ្ញម្នាក់ ចំណែកឯទ្រង់ឈាមជ័រជាខ្សែររាជវង្ស ហើយម៉្យាងគេមានគូរដណ្តឹងហើយ តើស្នេហាមួយនេះវាអាចទៅរួចឬទេ?? ឆ្ងាយពេកហើយ..... «គេសំខានចំពោះបុត្រដល់ម្លឹង?» «ហ្អឹកហ្អឹម.....គេទៅហើយ ហុឺហ្អឹម.....»
![អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]](https://img.wattpad.com/cover/261780632-64-k607861.jpg)