Saraya dönmesi ile içindeki yangınlar giderek artmıştı. Geleli haftayı geçse de görmeyi beklediği yüzü hala görememişti. Geldikten sonra bir süre erlik yapsa da hakkında çıkan dedikodular canını sıkmıştı.
Bu yüzden tekrar sadece Prens Dino olmaya karar vermişti. Diğer prenslerin yaptığı gibi kendini oyalayacak işler buluyor kafasını dağıtıyordu. Bu seferde kâtiplere ve verilen eğitimlere yönelmişti.
Onlardan binlerce yıl sonrasını yaşamış biri olarak bu alanda başarılı olması gerekiyordu. Çok zor da olmamıştı onun için. Yıllardır hırsla okumasından kalan alışkanlığı olarak okumaya kısa sürede geri dönmüş ve saray kâtipleriyle verdikleri dersler eğitimler hakkında konuşmaya başlamıştı.
Birkaç ayda işleyişi ve genel konuları çoktan öğrenmişti. Bu sürede hiç Kral Dokyeom ile denk gelmemişti. Prens Wang onu gördüğü yerde kaçıyordu bir nevi. Dino’nun eğitim vermeye başlaması sadece katıldığı birkaç haftalık eğitimler sayesinde hiç de zor olmamıştı. Çalışmayı çok özlediğini fark etti.
Yardımcı Sungki bu sürede ondaki değişimi tuhaf buluyordu. Aylar önce er olmak için çalışan prens şimdi kâtip olmak için çalışması onun aklını bulandırıyordu.
Dino elinde ki el yazmalarıyla odasında araştırma yaparken Sungki ona hayretle bakıyordu. Kendini gülmemek için zor tutuyordu. Gerçekten bu kadar tuhaf gözüküp gözükmediğini merak etti.
“Bir sıkıntı mı var?”
Sungki sorulan soruyla şaşkınlığını dağıttı.
“Hayır, efendim sadece erlik olmak size göre değilmiş. Sizin kâtip olmanız hatta başkâtip olmanız bile olabilir. Çalışkanlığınız, bilgileriniz sanki bunun için varmışsınız gibi.”
Kahkaha atmak istedi. Önceki hayatında edindiği çaba ve emek ilk defa işine yarıyordu. O gerçekten her şeyi öğrenebilmek için bütün hayatını feda etmiş sayılırdı. Eski tarihe ait bilgileri merakı ve ilgisinden dolayı çok fazlaydı ve bunun bir kısmı burada da işine yarıyordu.
“Sevdiğim işi yapıyorum diyelim.”
Konuşmaya giren şey kapıdan bağıran vezirin sesi oldu.
“Kral Dokyeom Hazretleri!”
Dino heyecanla kalkıp esas duruşa geçti. Birdenbire çok heyecanlandı. Onu o kadar zamandır görmüyordu ki özleminden dolayı düşüp bayılabilirdi. Tamam belki de bu biraz abartıydı.
Kapıdan içeri giren Kral Dokyeom tüm ciddiyetiyle havada ki gerilimi arttırdı. Dino neredeyse ağlayacaktı. Çok uzun zamandır görmüyordur. Onu görmeyeli altı dolunaydan fazla olmuştu. Selamını verdi sakince.
“Bizi yalnız bırakın, konuşacaklarım vardır.”
Herkes çıktığında bile heyecandan titreyen bacaklarını belli etmek istemedi. Kral Dokyeom duruşunu hiç bozmadı.
“Olayları yeni işittim. Küçük bir koya görevlendirilmişsin.”
Onun bu ciddiyeti içinde bir yerleri yıksa da kendi isteği olduğunu her seferinde hatırlattı.
“Evet efendim.”
Kral Dokyeom onun bu kısa ve sakin cevabına delirmişti.
“Sadece bu kadar mı?”
Dino diğer olaylardan da haberi olduğunu anladı. Bunun için neden kızdığını anlamıyordu.
“Önemli bir olay olduğunu düşünmedim efendim. Zaten masum olduğum kanıtlandı.”
أنت تقرأ
Kayıp Krallık | Seokchan
قصص الهواةGençliğinin baharında hastalığa yenik düşen Chan son arzusu olan yazdığı hikayenin içinde bulur kendisini.
