Daddy 1 (BXB) (COMPLETED)

Chapter 39

CHAPTER 39

How come this far?

Miguel's POV

Nakatulalang napatitig si Daddy sa akin ng ngumisi akong halikan siya. Agad naman akong napalingon sa pintuan at iniluwa nun sila Tito at Ninong na gulat na gulat. Nakangisi akong nakatingin sa kanila, kitang-kita ko ang pagkabalisa sa mukha ni Tito Axel at ang mga Ninong ko maliban kay Lola na gulat na gulat na napatakip sa bibig. Si Lolo naman ay mataman nakatingin sa akin at malademonyo rin akong nakatitig sa kanya.

How does it feel, Lolo?

Untag ko na walang lumabas na boses ko sa bibig ko, nanlaki ang mga mata ni Lolo sa sinabi ko. Napalingon naman ako kay Tito Axel na napamura kasunod ng pagbukas ng pintuan at niluwa nito ang hingal na hingal na si Tito Michael kasama ang mga nurse.

"What happened here?" Takang tanong nito at kita ko ang pagkatahimik niya nang makitang nakahandusay si Loreli sa sahig at agad na kinuha ng mga nurses at dinala sa emergency room.

Seryosong napatingin si Tito Michael sa'kin na ikina ngiti ko. "Hindi ba kayo masaya sa nangyayari?" Masiglang sabi ko sa tahimik na kwarto. Lahat sila ay napatingin sa akin at naramdaman kong kumapit si Daddy sa bewang ko at hinapit palapit sa kanya ng mahigpit. Medyo nasaktan ako pero hindi ko pinakitang nasasaktan ako. "It's a long, long time ago bago tayo nagreunion lahat, diba? Bakit hindi natin i-celebrate ang pagbabalik ng totoong ala-ala ko na tinanggal ninyo sa'kin?"

Malademonyong ngiting sabi ko sa kanila. Napakuyom ng kamao si Tito Michael at kita ko ang pagpula ng mukha ni Tito Axel. Nakakunot noo naman si Lolo na parang hindi mapakali. Natatakot ba siyang malaman ni Lola ang kababuyan na tinuro niya sa mga anak niya? Tch.

"Ikaw, Lolo?" Tawag pansin ko rito at kitang-kita ko ang kabang bumalot sa kanyang pagkatao, "may pagtataka lang akong nararamdaman dahil simula ng dumating kami ni Dad dito ay tila balisa ka twing ngumingiti akong napatitig saiyo," tumahimik muna ako saka tinanggal ang kamay ni Daddy sa bewang ko na alam kong namumula na ito dahil sa lakas ng pagkakapisil niya. "Are you afraid na malaman ni Lola ang sinimulan ng lahat ng ito?"

"Mig—," pagputol ni Dad sa sasabihin ko pa sana pero tumingin ako sa kanya ng may pagbabanta.

"Bakit, Dad? Takot ka parin ba sa kanya?" Nang-uuyam kong sabi sa kanya. Hahawakan na sana niya ako subalit lumayo ako dahil baka masapak ko ito ng wala sa oras. "Takot ka parin bang mapArusahan like the old times?" Napapailing kong sabi na mas lalong ikinapula ni Dad, Tito Axel, Tito Michael at Tito Roman.

"I knew it, Hahaha," mapait kong sabi saka lumapit ng dahan-dahan kay lola na nalilito at nagtatakang nagpapalipat-lipat ng tingin ngayon sa aming lahat, "kawawa ka naman Lola, namuhay ka sa mundong walang kaalam-alam. Na ang kinakasama mo pa lang mga tao ay demonyo at walang mga puso," may galit kong tinig habang nakahawak sa pisngi ni Lola.

"Anong ibig mong sabihin apo?" Nagugulumihang tanong ni Lola.

"Oh Lola, hindi na ako magtataka na ikaw ang pinaka-huling babaeng naging pu—" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng magsalita si Tito Axel.

"Stop it, Miguel."

Nagpantig ang tenga ko sa sinabi niya at sa pagtawag niya ng pangalan ko na sobrang dumi pagdating sa kanya. Mapait akong napatingin sa kanya at binalingan muna si Lolo na hindi na maipinta ang mukha bago binalikan si Tito Axel.