FALÇATA /KARA SEMT(+18) (TAMAMLANDI)

Cennet Kokusu

Helloooo oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ❤️

Geçmiş zaman

Yaş 10 ölümle kalım arasındaki o çizgideydim. Ne olursa olsun sağlam durmam lazımdı. Sırtıma yapışan tişörtü zor bir şekilde üstümden çıkarmıştım. Dudaklarımdan acı dolu bir inleme çıkmıştı. Dudaklarımdan çıkan o acı dolu inlemeyi susturdum. Kim olursa olsun duvarlar dahil acımı bilmeyecekti. Ben için için o acıyı yaşayacaktım.

Kapı o ara açıldığında içeriye giren kadın Meltem teyze idi. Bu evde bizi seven değer veren tek kişi idi. Ama olan biteni izleyip sessiz kalanda tek kişiydi. Dışarıdan bakıldığında bizi seven bir aile olarak görünsede olaylar bambaşkaydı.

"Ah kızım ah."

Yine nemlenen gözlerini silip yanında getirdiği ilk yardım malzemeleri ile yanıma oturmuştu. Sırtımı ona doğru dönmemi istediğinde gördüğü manzara karşısında dudaklarından ufak bir hıçkırık çıkmıştı. Bu defası daha ağır olmuştu ama hissizdim her bana vurduğunda boyun eğmediğim için daha çok canımı yakıyordu amacı bir kez acı içinde bağırmamı duymak istemesiydi ama olmayacaktı.

"Allah onun belasını versin elleri kırılsın inşallah."

Yine her zaman ki gibi beddualarını sıralamaya başlamıştı. Ama ben artık kötüye bir şey olmayacağını küçük yaşta kavramıştım. Sırtımdaki yaraları sarmaya başladığında gözlerimden bir damla yaş dair akmamıştı.

"Tutma kızım kendini ağla hadi bu şekilde sıktıkça kendini hasta yapacaksın etme eyleme."

"Bir kez gözümden o yaş akarsa bir daha tutamam teyze o yüzden ağlamayacağım kendime verdiğim sözü unutmam!"

Meltem teyze sırtımdaki yararı sardıktan sonra dolaptan çıkardığı temiz kıyafetler giydirmeye başlamıştı.

"Kim gelecek bu akşam?"

"Amcanın arkadaşları."

Dudakları kıvrıldı.

"Bu kez hangisine satacak?"

"Şşştt deme öyle yerin kulağı var kızım."

"Yerin kulağı olsa attığım o çığlıkları o yer duyar bir tepki verir teyze!"

Kızın içindeki öfke o kadar büyüktü ki içi içine sığmıyordu.

"Kızın nolur etme kendini düşünmüyorsan o zavallıyı düşün."

Öfkeli gözleri bu kez teyzesine doğru döndü.

"Ben düşünüyorum. Keşke biraz da sen düşünsen baksana halimize ben daha 10 yaşındayım ama benim üstümden kaç kişiye pazarladı."

Teyzemin göz yaşları damla damla akmaya başladı. Ne yapsın ki ağzını açtığında sabaha kadar ona da işkence ediyordu. Biliyordum ama yine de şuan öfkemi sadece ona gösterebiliyordum.

"Çık!"

" Kızım nolur... "

Teyzemin ağlama sesleri daha çok yükselmişti ama benim artık o küçük yüreğim kas katı olmuştu.

"Çık dedim sana!"

Meltem teyze son kez bana baktığında kapıyı kapatıp gitmişti. Beni aslında kapkaranlık bir odaya hapsetmişlerdi. Gözlerim saate takılıp kalmıştı bu kez başımı eğmeyecektim ne olursa olsun dedim.

Kapı açıldı avuçlarımı sıkı sıkıya tırnaklarıma geçirdim. Her seferinde aynı eziyet her seferinde aynı acı olacaktı. Adım sesleri yavaş yavaş tam önümde durdu. Başımı kaldırdığımda bu kez karşımda yaşlı bir adam vardı. Dişleri sararmıştı. Gözleri kan çanak içindeydi. Elini kabaca yüzüme geçirdiğinde gözlerini gözlerime dikmemi sağlamıştı.