In My Mind( Completed)

Part(8)

Zawgyi

"က်န္​းခ်န္​ မင္​းလိုက္​ခဲ့ခ်င္​တာ​ ​ေသခ်ာရဲ႕လား"

"​ေရာက္​​ေတာင္​ ​ေရာက္​​ေနပီပဲကို ဘာလို္​မ​ေသခ်ာရမွာလဲ"

"....."

"ဘာလဲ မင္​းဟာ​ေလး သဝန္​တိုမွာစိုးလို႔လား"

"က်န္​းခ်န္​..."

​ေနာက္​သလိုလို ​ေျပာင္​သလိုလို ​ေျပာ​ေနတဲ႔ ​က်န္​းခ်န္​ကို
​ေ႐ွာင္​က်န္​႔က ထိတယ္​ဆို႐ုံ​ေလာက္​​ေလး လက္​​ေမာင္​းကို
ခပ္​ဖြဖြထုတယ္​။

ျခံတံခါးဖြင္​့လိုက္​​ေတာ့ အ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့မွာ တခုခုကို
​ေဒါသ ထြက္​​ေနပုံရတဲ့ ရိ​ေပၚက
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ကိူ မ်က္​​ေထာင္​့နီႀကီးႏွင္​့ ၾကည္​့ကာ
ခ်ာခနဲျပန္​လွည္​့ထြက္​ သြား​ေလသည္​။

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ မင္​းဟာ​ေလး အူတ္​ိုသြားပီထင္​တယ္​"

"က်န္​းခ်န္​..."

မဟုတ္​တာ​ေတြမ​ေျပာနဲ႔ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ႔​ေ႐ွာင္​က်န္​႔က က်န္​းခ်န္​ကို
မ်က္​​ေစာင္​းလွလွ​ေလး ထိုး​ေတာ့ ထိုျမင္​ကြင္​းကို

ၾကည္​့ကာ အသည္​းသန္​​ေဒါသထြက္​​ေနတဲ့ ရိ​ေပၚက
​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​ေဘးက လူကို ဆဲြထိုးပစ္​ခ်င္​​ေနျပီ။

ပထမ ျမင္​ကြင္​းနဲ႔တင္​ လူပ္​စိလူပ္​စိျဖစ္​​ေနတဲ့ ရိ​ေပၚက
သူ႔ကိုမ်က္​​ေစာင္​းလွလွ​ေလး ထိုးဖို႔ မ​ေျပာနဲ႔
မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ ဖို႔​ေတာင္​ခက္​ခဲ​ေနတဲ့ က်န္​႔​ေကာကို
အရမ္​းဘက္​လိုက္​တာပဲလို႔ ​ေတြး​ေန​ေလရဲ႕။

ျပံဳးရႊင္​​ေနတဲ့ မ်က္​ႏွာထားနဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ စကား​ေျပာပီး
ဝင္​လာတဲ့ က်န္​႔​ေကာနဲ႔အဲဒီလူက ႏွစ္​​ေယာက္​တစ္​ကမၻာ
တည္​​ေနတာမ်ား သူ႔ကို ရိွတယ္​လို႔​ေတာင္​
ထင္​ရဲ႕လားမသိ။
သိလဲ သိမွာ မဟုတ္​တာ သူက ကြယ္​ရာက​ေနပဲ လိုက္​​ေခ်ာင္​း​ေနတာကိုး။

"က်န္​းခ်န္​ အဲဒီအိတ္​ ငါ့ကို​ေပး"

"ရပါတယ္​ ငါသယ္​ႏိုင္​ပါတယ္​"

"မဟုတ္​တာ ဒီ​ေလာက္​ ​ေလး​ေနတာကို​ေပး..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔က ​ေျပာလဲ​ေျပာ က်န္​းခ်န္​ရဲ႕ ဘယ္​ဘက္​
လက္​ထဲက အိတ္​ကိုဆဲြယူတယ္​။
​ေနာက္​ဆုံး​ေတာ့ ​ေျပာလို႔မႏိုင္​တဲ့ က်န္​းခ်န္​ကပဲ အ႐ူံး​ေပးလိုက္​ရတာပဲ။