Chapter 7

57.4K 6.6K 11.1K
                                    

Chapter 7: Party

"Here..."

Ngumiti ako kay Chester nang abutan niya ako ng towel. Binalot ko 'yon sa katawan ko. Ramdam ko ang nanunuot na lamig sa nanginginig kong katawan.

He stood in front of me. Basang-basa rin siya gaya ko. Pinaragasa niya sa basang buhok ang mga daliri. Damn it. God knows how attractive that was!

Tumikhim ako bago umiwas ng tingin. Masamang kanina pa ako natutulala sa kanya. I need to collect my thoughts and nudge myself before I even mess something.

"Dapat talaga tumakbo kana kanina e." Tumawa siya.

"Yeah..." I felt awkward.

"What happened?" Finally, Cams has returned.

Hindi katulad kanina ay halatang mas marami na siyang nainom na alak ngayon. Namumula na ang kanyang mga pisngi. Bagsak na rin ang kanyang basang buhok.

"Rizzie? You okay?" tanong pa ni Camila.

"Ballooons..." sagot naman ni Chester. "Sandali lang ah? Titingnan ko kung may mahihiraman akong damit pang palit ni Riza."

Wala akong lakas na pigilan siya. Hindi pa rin ako maka-recover sa pagyakap niya sa akin. Kahit na nanginginig ako sa lamig ay masaya naman ako.

Damn. Crush ko na talaga ang lalaking 'to.

Cams sat beside me. There was this glimmering smile plastered on her lips. Inayos niya sa likod ng tainga ang basang buhok.

"I am wet..." I sighed.

"Same," casually, she responded.

Napatingin ako uli sa kanya. Nakatulala siya sa mga naliligo sa pool. Tila malalim ang iniisip. Suminghap ito bago bumaling sa akin.

"Anyway, basa ka na rin naman. Ba't di ka pa maligo?"

"Really?" I rolled my eyes.

"Come on, Rizzie. Put the swimsuit on and enjoy the night." Humarap siya sa akin at hinawakan ang mga balikat ko. "Narito ka na rin naman. Look around. You think you are different? No. We are all the same here. We all have our own problems. That's why we are here. To have fun..."

Natulala ako sa kaibigan ko. She's somehow right. Basa na rin naman ako, narito ako sa pool party... bakit hindi ko na lang i-enjoy?

"May exam ka sa Monday? Fine. But enjoy this night first..." she smiled at me. "Iilan lang naman ang kilala mo rito. The rest are strangers."

"Oh. Look. Si Kuya naman ang nilalandi mo..."

Napatingin ako kay Amanda. Gaya ng lahat ay basa na rin ito. Mas lalong humapit sa kanyang katawan ang suot. Bakat na nga rin ang mga tinatago niya.

"Give her a break, Amanda," tamad na sabi ni Cams.

"But good for you," Amanda smirked. "Si Kuya Chester na lang, huwag na si Ulrich. He's mine."

Cams frowned. "How old are you, Amanda? Eighteen? But look how you act. Kasalanan ba ni Riza na nilalapitan siya ng dalawang lalaki? No. But it's your fault for being insecure."

"Shut up, Miss Torres. Pero kasalanan niyang landiin sila—"

"Eh gago ka pala eh—"

"Cams..." Pinigilan ko na si Cams. Nakainom na talaga. Bumaling ako kay Amanda. "Look, Miss Megardon. Wala akong balak na agawin sa 'yo si Ulrich. He's not my type anyway."

Napangiti naman si Amanda. I could see the relief on her face. She really likes him that much huh?

"Good to know, Miss Chavez. So... what are you doing? Umalis ka na rito."

Wicked HeartsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon