Wicked Hearts

Chapter 27

Chapter 27: Dress

Kinabukasan ay maaga akong ginising ni Ate Sarah para mag-jogging daw kami. It's to set my mood for the whole day, according to her. Tinatamad man pero wala rin akong nagawa kung hindi ang bumangon.

"Pause muna, Ate!" I announced, breathing heavily.

I stopped from jogging, tinukod ko ang mga kamay sa tuhod habang nakatingin kay Ate Sarah na nauuna sa akin. Huminto naman siya saka bumaling sa akin.

"Wait lang naman kasi, Ate. Dahan-dahan lang tayo..." reklamo ko dahil sa pagkakaalam ko ay jog lang 'to, hindi takbuhan.

"Are you feeling better now?" tanong niya.

"What?"

Tumuwid ako ng tayo saka bumuga ng hangin. Malay-layo pa rito ang labasan. Mabuti na lang kahit na maaraw na ay may silong dito dahil sa dami ng mga puno sa paligid. Umihip ang hangin na mas nagpagaan sa pakiramdam ko.

Dumampi sa noo ko ang towel ni Ate Sarah. Nang matapos punasan ang noo ko ay pumunta naman siya sa likod ko para punasan ang batok ko. Napasimangot na lang ako dahil nagmumukha talaga akong bata kapag kasama siya.

"Kanina ko pa kasi napapansin na matamlay ka," pansin niya. "You don't even seem excited for the big event later. What's wrong?"

"Hindi naman, Ate. Masyado lang kasi akong maagang nagising," dipensa ko. "But I am in the mood now." Ngumiti pa ako.

She sighed and nodded.

"Let's just go back. Baka dumating na rin 'yung prom dress mo sa bahay."

"Okay..."

"Are you sure na okay ka lang?" paniniguro niya pa.

Imbes na sagutin siya ay bumalik na ako sa pagtakbo at nauna na sa kanya. Mabilis naman siyang nakahabol sa akin. Pinantayan niya ang bilis ko.

Why would I not be okay?

Hanggang sa pag-uwi ay hindi ako kumikibo. Tinanong ni Ate Sarah kung ano ang gusto kong ulam pero kibit-balikat lang ang naisagot ko. Nagpahinga ako sandali bago naligo. May ilan akong activities kaya tinapos ko muna 'yon.

Exactly after I was finished with my activities, biglang dumating si Camila. Hindi man lang kumatok ang gaga, bigla na lang pumasok tapos pabagsak pang sinarado ang pinto.

"Good morning, Rizzieeee!"

Nanlaki ang mga mata ko nung bigla siyang tumalon sa kama ko.

"Wait. Baka malukot ang notes ko!" saka ko siya tinulak dahil naipit niya ang iba kong notebook. Niligpit ko agad ang mga kalat. Buti na lang tapos na ako bago siya dumating.

"Wala pa ba 'yung dress mo?" tanong niya.

"Baka mayamaya pa..." I unplugged my charger from the socket. Saka ko tinago sa drawer ang cell phone ko dahil baka pakialaman na naman niya.

"Silly!" Camila exclaimed.

Mabilis akong humarap kay Camila. Nanlaki ang mga mata ko nung makitang mahinang niyugyog niya ang kulungan ni Silly para magising ito.

"Cams! Stop!" I exclaimed.

"I was just checking if she's still alive," she chuckled as she leaned forward to look closer. "Oh, look. She's awake. Gusto niyang makipaglaro sa akin!"

"Fine. Pwede mo naman sabihin sa akin, no need to shake her cage!"

Maingat na nilabas ko ng kulungan si Silly. Saka ako umupo sa kama. Pagkalapag ko pa lang kay Silly ay agad siyang kinuha ni Cams. Kinakabahan pa ako sa paghawak niya nito.