Wicked Hearts

Chapter 48

Chapter 48: Ours

Hindi ko matandaan kung kailan ako kinabahan nang ganito. No'ng nalaman kong makakausap ko si Ulrich matapos ang ilang taon ay hindi naman ako naging kanito kakabado. Hindi ko rin naramdaman 'to no'ng una kong interview sa trabaho.

Why the fuck am I overthinking?

Matutulog lang naman ako sa suite niya. Sobrang lawak no'n. It's not like we are going to sleep in the same bed. We are not even going to sleep in the same room!

After Ulrich left my office, he left me preoccupied. Sa hindi mabilang na pagkakataon ay pinunan niya ang buong espasyo sa utak ko.

Overthinking consumes too much energy. Lalo na kung ang dahilan nito ay maya't maya mong nakikita. Mayamayang bumibisita sa akin si Ulrich.

"Just checking on you," aniya nung pang-apat na balik. Nang-aasar na ngumiti pa siya. "Uuwi ka muna ba mamaya? O tutuloy ka na agad sa suite ko?"

"I am working, Ulrich," iritado kong sabi saka siya madiin na tiningnan. "Not to be rude or what, but you are quite making me nuisance."

Bumagsak sa water tumbler ko ang kanyang tingin. Lumapit siya sa table ko saka 'yon kinuha. Akala ko ay iinom siya pero sinilip niya lang ang laman no'n.

"Kanina pa yata 'tong tubig mo. Ikukuha na lang kita ng bago," aniya.

My eyes widened.

"No!" I blurted out. Tumayo ako para kunin sa kanya ang water tumbler ko. "I just refilled it, Ulrich. Sobrang bored mo ba sa buhay? I don't need you here."

He frowned. "Do you want a cake?"

Hindi na lang ako kumibo. Mataman ko siyang tiningnan.

He cleared his throat before roaming his eyes around. Nakatingin lang ako sa kanya at naghihintay kung ano ang susunod niyang sasabihin para abalahin ako.

"I will install a CCTV camera here..." Saka pumirmi ang tingin niya sa akin. "Just to make sure you are doing your job right and not entertaining suitors."

That's it. Pabagsak akong tumayo sa upuan ko at hinawakan ang braso ni Ulrich. Pilit ko siyang tinutulak palabas ng office ko pero nagmamatigas pa rin siya.

"Alis na kasi. I can't focus, Ulrich!"

"Hindi rin ako maka-focus sa trabaho kapag 'di ka nakikita!"

"That's not my problem anymore, Mr. Delgado!"

Natigilan ako sa pagtutulak nung may kumatok. Saka pumasok si Mr. Fernandez. Naabutan niyang tinutulak ko si Ulrich palabas ng office.

Napaayos ako ng tayo. Shit.

"What's going on here?" Mr. Fernandez asked, confused. His eyes focused on me. "Are you pushing Mr. Delgado out of here, Miss Chavez?"

I immediately shook my head. "Not at all, Mr. Fernandez. I was just escorting him out."

"No. You are pushing me," ani Ulrich.

Napakagat ako sa labi. Fuck you, Ulrich!

"Miss Chavez..." May pagbabanta sa boses ni Mr. Fernandez. "You are known for being polite. What is the reason?"

"Polite?" Humarap sa akin si Ulrich. "How polite?"

"She's loved by everyone here, Mr. Delgado," nakangiting sambit ni Mr. Fernandez. "You know well how the environment in the workplace works. I haven't heard any bad thing about her."

"You entertain everyone, then?" malamig na tanong ni Ulrich.

I cleared my throat. "I'm just being professional, Mr. Delgado."