Babysitting The Frog Princess

Chapter XVII: Something Broken But Still Working

**************************

Aika Villavicencio

Some random thought came across my mind while I was listening to my classmates because they were still teasing Ms. Trienna but they weren't being rude to her, I suddenly realised that a heart can be broken but still works just fine like nothing happened at all or like it was never been broken by some people whom you either trusted or loved.

Whether being alone or together with someone who doesn't value your existence nor doesn't even show their love for you, the loneliness will still feel the same but it will stop one day. You'll just suddenly wake up then you can't feel anymore pain because you were already numb, you didn't heal yourself but at least the pain doesn't bother you anymore.

These guys are matured enough to figure out whether they are crossing the line or not, isa pa? Biruan lang naman ata ang ginagawa nila ngayon. May mga lalaki namang ganiyan, I just never met one before but base on Coreen's statement? Kasama na raw iyan sa tinatawag na "new normal" but I honestly don't care about it.

Dahil tapos na silang mag-biruan, oras na para bumalik silang lahat sa katotohanan. Mag-sisimula na silang mag-pakilala ng mga sarili nila, it's time na para sa introduce yourself portion.

Ang iba sa kanila ay nag-hahanda na para sa mga sasabihin nila sa harapan pero sigurado akong hindi naman iyon ang lalabas sa mga bibig nila dahil sa sobrang takot at kaba kahit halos sampung taon na nila 'tong ginagawa.

Introducing yourself in front of your classmates is not a new thing for a student, kailangan mo pa rin namang gawin iyon kahit nahihiya ka or what. So it makes me wonder, bakit kaya hindi pa rin sila sanay sa bagay na 'to hanggang ngayon?

Dahil masyadong maingay at masaya ang mga lalaki, sila na ang pinauna ni Ms. Trienna. Wala naman silang magagawa dahil ang Homeroom Teacher pa rin ang masusunod, kung gusto nilang masunod ang mga gusto nila then sila ang maging guro at mag-turo sa mga estudyante.

Kaunti lang naman ang mga lalaki pero kung mag-ingay sila ay daig pa ang isang daang tao sa loob ng isang silid, siguro masaya lang din talaga sila dahil unang araw ng klase tapos bonus pa na maganda ang gurong kaharap namin. Well, it seems like may magandang naidulot ang pag-pasok ko dito dahil pati sila ay naging swerte pag-dating sa teacher!

Makalipas ang ilang minuto, natapos na ang ibang mga lalaki kaya kalmado na ang mga unang natapos samantalang nasa letter H na kami ngayon. A Japanese looking guy stood up in front of us and smiled mischievously, naalala ko si Prynce dahil sa way ng pag-ngiti niya.

"Yo! I am Fieryo Haruno! But you can call me Haru, it's easier to pronounce my last name than my own name!". Masaya niyang pag-papakilala sa sarili niya. I like his energy, same vibes silang dalawa ng pinsan kong pasaway.

Wala akong ideya kung nasaan na siya ngayon, basta ang sabi lang sa'kin ni Lola Andreanna ay babalik siya but he's either staying for good or he will literally go back home to France along with Tita Amelia and Tito Malachi.

"Single or taken?!". Tanong ng isang babae sa harapan.

"Single but staying faithful to someone". Haru replied to her.

"Edi hindi ka single!". Reklamo naman ng isa sa mga babae.

Haru chuckled. "I'm single but I'm in love with someone so I'm staying faithful to her until the day I can finally ask her out". Paliwanag naman niya. He's pretty much talkative, mukhang natutuwa siyang pag-usapan ang babaeng nagugustuhan niya.