i

16K 807 260
                                    

Jongin,

You never even look at me like how you looked at Krystal. Passion, wanting and those sparkling crystals in your eyes. It's making me jealous... But when it's me, I see nothing but only hatred. Sana balang araw, Jongin.. magawa mo akong tignan ng ganun. Everytime you bring her to our house, nagkukulong lang ako sa kuwarto. Nagpapanggap at nagbubulag-bulagan.

Para akong hangin na alam mong nandun lang pero hindi nyo makita. And of course, hindi ako nagsusumbong kela Daddy even if I want to. Kinokonsinti pa nga kita, ano? Hindi ko magawa, e. Tanga kasi ako sayo.

Kahit na ginagawa nyo ng love nest ang bahay natin. Gabi-gabi kong naririnig ang bawat ungol nyo. Nagtatakip nalang ako ng tenga at nagkukunwaring wala akong naririnig. Nasasaktan ako pero ano bang magagawa ko? Sya naman talaga ang mahal mo. Asawa mo lang ako sa papel. I'm really sorry, Jongin but... I can't give you up easily. Kailangan ka ng baby natin.

I want him to have a 'family'. Even if you called him 'that thing'. Bakit ganun, Kim Jongin.. Maputi naman ang singit ko ah? Nagtotoothbrush naman ako. Bakit nga ba hindi nalang ako? Bakit si Krystal Jung pa? Malaki pa pwet ko sa boobs nya. Mahirap ba talaga akong mahalin? Subukan mo.

"Anong binabasa mo?"

Naisara ko ang macbook ko nang biglang pumasok si Baekhyun sa loob ng kuwarto ko. A ridges formed on his forehead. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya 'to o hindi. Matagal ng hindi nagpapakita sa amin si Kyungsoo. His parents hates me a lot. His letter, shows nothing but the pain I've caused him. I dunno pero bakit nga ba ngayon ko lang 'to natatanggap? When the date indicated herein was four years ago?

Post-letter? I guess?

"O, pinapanuod?" He added.

"Pwede ba, Baekhyun." I said.

"Umamin ka na nga. Tsk! Sa kamanyakan mong yan. Kilala kita," I narrowed my eyes on him, "Fine," He sighed before he sat at the chair, "I-I don't know what to say pero kaya mo yan, hum? Hindi ganun kadaling tanggaping wala na si William but in time, you will and surely, Krystal will wake up soon. Just don't think too much. Try to unwind and breathe." Napatitig ako sa bintana habang hinahangin ang kurtina.

"Ganito rin siguro ang naramdaman nya nun, Baekhyun." Natahimik kami pareho. Napabuntong-hininga sya as I roamed my eyes and took a deep sigh. "Indeed, what goes around comes back around. It looks like, I'm paying the price for what I did to him. I've been such a jerk... when he only did was to give everything to me." Tumayo ako at tinignan ang litrato ni William, "Ano kayang itsura ng anak namin ngayon kung hindi sya nakunan nun? Kamukha ko kaya o kamukha nya?" Napaisip din kasi ako eh.

"Probably, like him." Baekhyun answered with a sigh, "Like how Jesper resemble his father a lot." Napansin ko ang kalungkutan sa tono ng boses nya, "Nako, tama na yan! Pareho na kayong dalawa na may sariling buhay. Past is past, Jongin. Kung guilty ka, bakit hindi mo sya hanapin at humingi ng tawad?" Napayuko ako dahil sa sinabi nya. Hanapin? Para ano? Guluhin lang ulit ang buhay nya? "Here, take this. I think what you need now is a long vacation." He said.

Napatingin ako dun sa plane ticket na inabot nya, "I'll think about it." I said.

"Magpahinga ka na." Pagkatapos nyang sabihin yun ay lumabas na sya. Huminga ako sa kama at ipinikit ang mata ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. I dreamt of Kyungsoo again. His agony was written all on his face, sad eyes set on me.

"Jongin," He called.

"Ano bang gusto mo?!" I raised my voice, holding firmly his wrist. He groaned. "Wag mo akong dramahan, Kyungsoo. Panira ka lang naman sa buhay ko!!" Sinulyapan ko ang tyan nya, "Bakit ba kasi nabuhay pa yan, e?! Bwiset!" A tear fell from his eyes before I let go of his wrist, "Aalis kami ni Krystal bukas, I won't be home for three days. Kapag nagsumbong ka, lagot ka!"

Naiyak sya.. sunod-sunod.

"Sumabit kasi wig ko sa bag mo."

Nagising ako at napatitig sa kisame. Agad na inabot ko ang prescription ko sa gilid. I took a deep breath. The accident is not the only one haunting me but memories with Kyungsoo too. How will I face him when I see him? Kamusta na kaya sya ngayon?

I stared at the ticket. A vacation won't hurt right? Baekhyun can look after Krystal for me. I need this to fully recover. I need this to finally moved on and I know, Krystal will wake up soon pero paano ko sasabihin sa kanya na wala na ang anak namin? Na wala na si William. Lalabas kaya yun sa bibig ko?

Binuksan ko ulit ang macbook ko.

And read Kyungsoo's letter again;

Nung sinabi ko sayo na gusto kong Taeoh ang pangalan ng anak natin, ang sabi mo lang; bahala na ako kasi.. wala kang paki-alam. I never thought you would say such cruel thing, Jongin pero umiyak lang ako. I told our baby that you didn't mean it. You didn't right? May paki-alam ka sa kanya.

Kung mababasa mo man 'to..

Buhat-buhat mo na siguro sya.

By then, I'm still your 'wife' right?

Baka mahal mo na rin ako nun eh. Ito lang tatandaan mo. Nandito lang ako, like how I've been all my life catching you. Hindi ako galit. Hindi ako nagalit sayo, Kim Jongin. I never did kahit masakit na, sobrang sakit.

Received: 12:00PM 03/03/****

Tumayo ako at sinilip ang langit mula sa bintana. "Like how you've been all your life?" I parroted his words, "It is like you waited for ages, Kyungsoo. Mapapatawad mo pa kaya ako? You left pero hindi kita hinanap. Nasan ka na kaya? Naalala ko pa ang huling sinabi mo nang araw na yun.
.
.
.
Malaya ka na, Jongin."

KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon