KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]

xxx

Sorry no UD yesterday. May inasikaso po kasi ako. Sa mga nag-antay, pasensya po. 2 weeks nalang before my birthday. First monday of August. Regalo ko ha?:)
----------------------------------------------------------------------------------------------
Kyungsoo

"Akala ko aabutan ka pa ng tanghali." sabi ko. Siguro gabi palang bumyahe na sya eh kaya ang aga nyang nakarating. Chanyeol kissed me on the lips but then, what happened last night between Jongin and I bugs me a lot. Hindi mawala sa isip ko. Mali talaga yun eh. Hindi dapat nangyari. Why did I let myself be drown to it? Nadala lang ako ng alak kaya ako nagrespond sa halik nya, oo tama! Who am I kidding? Some part of me liked it. Fck. Ano ba 'tong iniisip ko? Pitingini! Napatingin ako kay Chanyeol. Feeling ko, ang sama sama ko. Niyakap ko sya na parang bata kapag may nagawang kasalanan. "Namiss kita." bulong ko lang.

I felt his hands on my waist as he kissed me on my forehead, "Ako rin, Kyungsoo, sobrang namiss kita." Nagangat ako ng tingin saka ko sya nginitian, "Ash, may pasalubong ako sayo." He called. Napatingin si Asher kay Jongin na para bang tinatanong nya dito kung okay lang ba na lumapit sya o hindi. Binitawan ni Jongin ang kamay nya. Asher seems sad? Bakit? Yumuko si Chanyeol at ginulo ang buhok nya. "May mga new robots ako para sayo at syempre, hindi po mawawala ang paborito mong Chicken." Napalingon ulit si Asher kay Jongin saglit pagkatapos, ngumiti.

"Thank you po, Tito Chanyeol." aniya.

Tumakbo ulit pabalik si Asher kay Jongin at saka ito hinila papasok ng bahay. Bakit ganun? Asher used to like Chanyeol a lot. Nagkatinginan kami ni Chanyeol. His sad eyes set on me. Maybe he felt it too? Asher seems different now. "May sakit ba sya? O talagang ilag na sya sa akin?" He asked but I just shooked my head, "Bata pa sya, pero siguro naiisip din nya kung ginugulo ko ba kayo. Nandyan na ang Appa nya. Of course, blood is thicker than water." He added, "He don't like me now coz his father is just beside him."

"Chanyeol," I almost whispered.

"Okay lang. Pasok na tayo?" Aya nya.

Hindi na ako nakapalag. Tumango ako at hinawakan nya ang kamay ko papasok sa loob. I saw Asher and Jongin in the sofa. Sobrang nakakailang talaga ang ambiance sa oras na yun. Imagine, ang EX husband mo tapos boyfriend mo sa iisang bubong. Inayos ko nalang ang mga dalang pasalubong ni Chanyeol and then, I cooked lunch for us. Iisang lamesa pa talaga. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko pwedeng paalisin si Jongin, magagalit naman si Ash.

"Kamusta kayo dito?" Chanyeol asked.

"Okay naman kami," Luhan said, "At sila," Nanlaki ang mata ko kasi akala ko ituturo nya kami ni Jongin. Ito talagang USA na 'to. "Malapit agad ang mag-ama. Ni ayaw na nga humiwalay ni bebe boy." I just gave him a shut up look, "At ako? Wala pa rin akong boyfriend. Hirap ng buhay single talaga. Sobrang malamig ang gabi ko but.. I believe," Huminto sya at tiningala ang ceiling, "I, I believe the children of our future. Teach them well and they will lead the way. Hahah. Charot."

Sinipa ko ang binti nya sa ilalim.

"Ganun ba," Chanyeol responded.

"Ikaw ba? Kamusta naman ang nilalakad mo!? Baka naman may chikabebs ka na pala dun. Hindi ka lang nahuhuli." Sinipa ko ulit sya sa ilalim. Ang bunganga nya talaga, walang preno. Napaubo si Chanyeol kaya inabutan ko sya ng tubig. Tinignan ko ng masama si Luhan as if telling me 'NO one cares'. Nakakadeputa.

"Manahimik ka, Luhan." ani ko.

"Nagswimming po kami, Tito Chanyeol sa pool dun kela Appa. Ang saya ko nga po eh tapos po kumain din kami sa Jollibee pagkatapos po magsimba. May binili rin po kami sa bayan, madami po." Asher then spread his arm with a cute smile, "Tinabihan din po pala ako nila Appa sa kwarto ko po. Magkayakap pa po sila." I glanced at Chanyeol. Nakangunot ang noo nya. Hindi ko na alam kung paano ko ba patitigilin sa pagkukwento si Asher. "Nagkiss pa nga po si Eomma at Appa. Nagkasakit po si Eomma nun pero gumaling sya agad kasi po, binantayan namin sya ni Appa." He giggled. Biglang natahimik agad kami sa harap ng sa hapagkainan at tanging mumunting tawa lang ni Ash ang nangingibabaw sa mga oras na yun. I'm doomed.