Vedat karşısında duran Mert ve Seçil' e bakıyordu. " Cevap bekliyorum. Sen ne işler karıştırıyorsun? Bu kadınla ne alakan var?" Diye sorarken sesi yükselmişti Vedat' ın.
" Onunla değil, Işık ile alakam var Vedat. Bu yüzden de hem onun hem senin yardımına ihtiyacım var" dedi Seçil.
" Ablamla ne alakan olabilir ki senin?" Vedat daha önce birkaç kez karşılaşmasına rağmen Seçil'i çok incelememişti. Ona biraz yaklaşıp yüzüne baktı. Gözleri Işık ile aynı renkti, yüz hatları aynıydı. Birbirlerine benziyorlardı. Seçil' e bakınca Işık' ı anımsatıyordu.
" Yok artık! Bu olamaz." Vedat elini ağzına götürüp şaşkınlıkla haykırdı.
" Mert'ten akıllı çıktın. Onu inandırmak zor olmuştu" dedi Seçil gülümseyerek.
" O sana inanmış olabilir ama ben inanmadım. Yeni plan mı bu? Emniyet böyle şeylerle mi uğraşıyor gerçekten?"
" Doğru Vedat. Dna testi yaptırdım. Seçil, Işık' ın ablası" dedi Mert.
" Saçmalık bu, sonuçta bir polis sonucu kendi istediği gibi değiştirtmiş olabilir. "
" Sizin hastanede yapıldı. Oraya ulaşamam ben. Hem başka kanıtlarımda var. Görmek ister misin?"
Vedat endişeli ve bir o kadar da şaşkındı.
" Hayır gösterme. Ne çeviriyorsunuz bilmiyorum ama ben yokum. Şimdi gidip ablama bunu anlatacağım. O sizinle ilgilenir" diyerek arkasını dönüp uzaklaşırken Mert ve Seçil birbirlerine baktı.
" Dur!" Patlayan silahın sesiyle Vedat olduğu yerde donmuştu. " Buna izin vermem. Ne pahasına olursa olsun. Bunu ona ben söyleyeceğim. Hiç acımam yakarım canını" dedi Seçil silahı havaya ateşledikten sonra Vedat' a doğrultarak.
Vedat yavaş ama sağlam adımlarla Seçil' in üstüne doğru geliyordu. " Yaklaşma, gerçekten kim olduğunu umursamam vururum. "
Vedat tam silahın önünde durmuş namlunun ucu kalbinin üzerindeydi.
" Yapsana bakalım ne oluyor görelim " dedi gülerek.
" Yeter bu kadar. Seçil indir şunu, sen de önce bir dinle Vedat" dedi Mert bıkkınlıkla.
" Ne dinleyeceğim ya! Siz kafayı mı yediniz? Bir de benden yardım istiyormuş. Kendin söylemek istiyorsan gidelim söyle. Ne uğraşıyorsun bu kadar?"
Seçil silahını indirip beline koydu. " Bak Vedat anlatması çok zor ve uzun bir hikaye. Sadece zamanını bekliyorum. Çünkü beklemek zorundayım. Işık bir şekilde bana inanır ama ben onun beni kardeşi olarak görmesini istiyorum. Onun için yaptıklarımı bilmesini, onu hiç unutmadığımı bilmesini istiyorum. "
" Öyle yapsaydın o zaman. Beni ne karıştırdın? Ben, ablamdan hiçbir şey saklayamam, onun arkasından iş çevirmem. Öleceğimi bilsem yapmam bunu. Anladın mı?"
" Seni anlıyorum. Çok haklısın ama sen de beni anla. Ona kanıtlarımla gitmeliyim. Yoksa o adamın esaretinden onu kurtaramam. "
" Babamdan mı bahsediyorsun?"
" Evet. Işık ne olursa olsun onun yanında olacak. Bu yüzden onun gerçek yüzünü ona göstermeliyim. Bunun içinde yardımınıza ihtiyacım var." Seçil artık yalvarır bir şekilde konuşuyordu.
Vedat köşede gördüğü yüksekçe bir duvarın üzerine oturdu. " Çok beklemezsin o zaman. Araları iyi değil. Hastaneyi de aldı ablamın elinden. Onun da hiç umurunda olmadı bu durum. Sanırım artık kendi hayatını yaşamak istiyor. "
" Hastane olayını biliyoruz. Babam hastaneyi bana devredecek" dedi Mert.
" Öyle mi? Bundan bahsetmedi. Açıklayamayacağım bir durum için dedi. Neymiş bu durum?"
YOU ARE READING
Ruhum Kafeste
General Fiction"Kalbimin en derinlerinde ona karşı olan sevgi kırıntılarını kendime bile söylemeye utanıyorum. " Bütün çocuklarını evlat edinen Alihan Karahan yıllarca onlara kurduğu baskı sonucunda bütün istediklerini yaptırırdı. Şu an yetişkin olan bu insanlar...
