Aishiteru

Chapter 4

Nangunot ang noo ko. Dati? I'm sure we didn't met before? Pinanliitan ko siya ng mata at napahinto ito ng mapansin niya ang inasta ko.

“Did you say 'dati'? Did we met before?” Papalapit at papalapit ako sa kanya at siya naman ay paatras ng paatras.

Napaiwas ito ng tingin at ng makasandal na siya sa pader ay agad ko siya kinorner. Namula 'yong pisnge niya.

“I-iris…”

“Yes?” Nilapit ko 'yong mukha ko sa kanya at tumingin siya sa kanan upang iwasan ako.

“May plano ka bang h-halikan ako? Y-you're too close,” nauutal niyang sabi.

Pinakita ko sa kanya 'yong letter.

“Ikaw ba ang nagsulat ng letter na 'to?” cold kong tanong sa kanya.

Biglang sumeryoso ang ekspresyon ng kanyang mukha at tumingin siya sa akin. He looked at me up and down and smile playfully.

Bakit ba sobrang gwapo niya?!

“What do you think, Iris?~” Nanlaki ang aking mata ng agad niya nilapit ang mukha niya sa akin. Muntik pa kaming maghalikan kung hindi lang ako umatras.

“So ikaw nga? Ikaw nga 'yong secret admirer ko?” He smirked. Lumapit siya sa akin at gulat lang akong nakatingin sa kanya, ginulo niya naman ang buhok ko at nilapit ang mukha niya sa akin.

“Think what you want to think, Iris~ I can love you even if you didn’t ask for it.” Pagkatapos niya sabihin ang mga katagang 'yon ay umalis na siya.

Hindi niya sinagot ang tanong ko.

•••

Umupo na ako sa sofa at matamlay na tinignan si Theo na ngayon ay naglakad na papasok sa kwarto ko.

He always look at me na parang may ginawa ako na hindi niya gusto. Mga ilang minuto pa ang lumipas ay lumabas na siya sa kwarto ko at naka black long sleeve na siya at black pants.

Nakatingin pa rin siya sa akin habang nakababa na siya sa hagdan. Anong akala niya sa akin?! Iiwas ako? Hindi ako magpapatalo sa kanya!

“Do you like me as your step sister?” I asked.

Umupo siya sa sofa na kaharap ko, “No.”

Tinaasan ko siya ng isang kilay. Ayaw niya naman pala sa akin eh?! Bakit pumayag siya na magpakasal si mommy at 'yong daddy niya?!

“Hey!” Tumayo ako at umupo sa tabi niya, sinundan niya lang ako ng tingin at hindi nawawala ang cold niyang tingin sa akin. “What if magtulungan nalang tayo na paghiwalayin sila? What do you think?”

“No.”

“What?! Why? Hindi mo naman ako gusto maging kapatid at hindi rin kita gusto—”

“Iris, ano bang meron sa akin na hindi mo gusto?” he asked seriously.

I looked at him at medyo malapit na pala kami sa isa't-isa, kunting tulak lang sa ulo niya at pwede na mag dampi ang labi namin sa isa't-isa.

I can smell his perfume na parang inaakit niya ako. Aatras na sana ako para bigyan siya ng space pero hinawakan niya ang likod ng baywang ko and looked at me straight into the eyes.

“I hate you for being my step brother,” seryoso kong sabi sa kanya.

I saw... What the killer did to my dad?! And he is the reason why i have hemophobia! I have a fear of blood because of what i see those days! And mom just act like nothing happened?! And just marry this boy's father?!

“Ano ang maibibigay mo sa akin if mapaghiwalay ko sila?” he asked while looking at my lips. “Kaya mo bang ibigay 'yong sarili mo sa akin.”

“What?” He looked at me seriously.

“Can you give yourself to me? If i do what you want me to do?” Napahinto ako at hindi makapagsalita, nakatingin lang ako sa kanya.

What is he talking about?! Tumayo na siya at umalis na.

Sometimes, I can't understand him.

•••

Binuksan ko ang pinto at napatingin-tingin muna sa paligid. Hindi pa kasi umuuwi si Theo, baka mapagalitan ako ni mama kapag nalaman niyang ginalit ko 'yong pinakamamahal niyang bagong anak.

Lumabas na ako at sobrang tahimik na ngayon, natutulog na yata 'yong mga tao. It's already 11:30 na ng gabi and hindi pa rin siya umuuwi. Nagsimula na akong maglakad.

Aminin niya nalang kasi?! That he wants my mommy to hate me!

“Stupid step brother,” inis kong sabi.

Napahinto ako ng may tumakbo papunta sa direksyon ko. H-he's filled with blood, he have dark brown hair and dark blue eyes.

*Flashback*

“Dad! Happy birthday—” naputol ang sasabihin ko ng makita ang lalaki na nasa mga 30s na nakahandusay sa sahig at walang malay. May kutsilyo na nakasaksak sa likod niya.

Dahan-dahan akong napalingon sa lalaking nakahoodie na black, tanging 'yong labi lang niya ang nakita ko.

“Y-you killed my father?! How dare you?!” sigaw ko at tumulo na 'yong luha ko. Napalingon ako kay daddy at agad lumapit sa kanya. “D-daddy, y-you can't leave me here! Daddy! I need you!”

Napahinto ako at napatingin sa kamay ko na may dugo. Napalingon ako sa lalaki na nakahoodie na ngayon ay nakangiti na ng nakakaloko.

*End of flashback*

Napaupo ako sa sahig at napahawak sa ulo ko. Naalala ko 'yong panahon na 'yon. Panahon na pinatay siya ng killer na 'yon.

“No! Ah!” sigaw ko at sinabunot ang buhok ko.

Nahihilo na ako, ang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa takot. Nagulat ako ng may humila sa akin at niyakap ako.

“Calm down, Iris. I'm here, walang mangyayaring masama sa'yo as long as nandito ako,” mahinahon niyang sabi sa akin.

“T-theo…”

•••

Minulat ko ang mata ko at nagulat ako ng mapagtanto kong nakahiga 'yong ulo ko sa lap niya. Agad ako umupo.

“Takot ka pala sa dugo?”

“Kalimutan mo na 'yon,” seryoso kong sabi sa kanya at akmang aalis pero napahinto ako ng magsalita siya.

“Hindi ka dapat lumalabas kapag gabi na, Napaka delikado,” seryoso niyang saad sa akin.

“I was just trying to find you?! If mommy find out that you were gone! I'm sure she will blame me!” inis kong sabi sa kanya.

“Someone's following you, Iris.” Napahinto ako sa kanyang sinabi.

“W-what?”

“I'm just trying to protect you,” sabi niya at tumayo. Lumapit siya sa akin at gulat lang akong nakatingin sa kanya.

Iyung lalaki bang nakita ko kanina ang sumusunod sa akin? Hinaplos niya ang buhok ko.

“Iris, you don't need a friend. I'm here, don't trust anyone except me. Trust only me, look only at me, Iris. Those people around you will gonna hurt you, I'm here. I promise, I won't hurt you. You don't need them. All you need is... Me.”