𝗳𝗼𝘂𝗿𝘁𝗲𝗲𝗻

104 8 0
                                    

“pfft!”




sa gilid ng mga mata ko ay nakikita kong grabe ang pagpipigil niya ng tawa.

pinanatili ko lang ang tingin sa labas ng coffee shop kung nasaan kami. umuulan kaya din walang masiyadong tao sa labas at ang glass wall ay basa din ng tubig.

“don't tell me you actually called me because you already certained your feelings for sienna?” aniya.

“tsk!” tanging nasagot ko. totoo ang sinabi ni jay, tinawagan ko siya para doon pero para din humingi ng payo.

it's stupid. but isn't being inlove becomes being also stupid? damn it.

“pfft—! hahahaha! the gang needs to know this! le'me call them—wahaha!”

“shut up, are you picking a fight?” pinanlakihan ko siya ng mata nang kinuha niya ang phone sa bulsa.

“our dear little jungwon, why won't you let them? siguradong matutuwa ang mga yon.”

“matutuwa? o pagkakatuwaan ako? i'm sure they would never shup up by me liking someone for a whole damn month.” umirap ako at humigop ng hot chocolate na inorder ko.

sumimangot naman siya at napipilitang tinagong muli ang phone. “you know, kahit hindi mo sabihin sa kanila malalaman pa din nila. kelan pa tayo nagkaroon ng sikreto sa isa't-isa nang hindi natuklasan after one week? geez. lalo na kay sunghoon.”

“alam ko naman. ayaw ko lang ipaalam agad sa kanila, okay? wala naman sigurong masama doon.”

“aww, our jungwon is shy about his first love.” madramang aniya habang ang dalawang palad ay nasa pisngi.

napakurap ako. “stop doing that, it's gross.”

“so, when did you realize that you like her?”

natigilan ako. “hoy, kailangan ko pa bang sagutin yan? that's too embarrassing to answer.”

“sus! but when i saw her at heeseung's party, i was really mesmerized. she's really pretty that when you look at her you wouldn't be able to gaze away. mukha din siyang mabait. she has this kind of aura that you'll love and makes her approachable. no wonder why men was hitting on her that time. her smile was also melting, mapapatitig ka nalang bigla.”

“right?” wala sa sariling nasabi ko. tsaka lang ako nakabawi nang makita ang nang-aasar niyang tingin at ngisi. “shit.”

“wahahaha! don't make it too obvious that you're really over her, man.” hinampas niya ako sa braso.

napabuntong-hininga ako. “shut up. may isa pa akong dahilan kung bakit tinawagan kita.”

“hmm? spill.”

“it's about sienna.” lumunok ako saglit. “i've known her for almost three months now but it still seems like i still doesn't know her.”

nagsalubong ang kilay niya. “huh?”

“i don't know a single damn thing about her. she's a walking mystery. i know her but i don't know her. ang dami niyang tinatago na gusto kong alamin pero wala akong lakas ng loob. everytime i was given a chance to ask her nago-overthink ako that what if i might offend her? what if i will make her uncomfortable? what if she thinks that i'm meddling so much about her business? what if she avoids me? what if she hates me—”

“oy! calm down, dude. you're making too much conclusion, you didn't even tried to asked her yet.”

“argh, it's so frustrating.”

hindi siya nagsalita. sumandal siya sa kinauupua. at pinag-krus ang mga braso. “come on, stop holding back. i know you want to say more. say it.”

napapikit ako. naghahalo-halo na sa dibdib ko ang mga emosyong nararamdaman ko. ang pagkalito at pagkainis sa mga nagdaang linggo.

𝘿𝙖𝙣𝙙𝙚𝙡𝙞𝙤𝙣𝙨 ll 𝙔𝙖𝙣𝙜 𝙅𝙪𝙣𝙜𝙬𝙤𝙣 ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon