𝘁𝘄𝗲𝗻𝘁𝘆-𝘁𝗵𝗿𝗲𝗲

96 8 0
                                    

dear jungwon,

sigurado akong magagalit ka kapag nabasa mo to hehe. idadaan ko nalang sa sulat kasi alam kong hindi mo ako paaalisin.

mr. bun-bun, i was really greatful that i met you. sa lahat ng desisyon na ginawa ko siguro ang pag-lipat sa tabing bahay niyo ang hinding-hindi ko pagsisisihan hahaha! i know i know, i told you i like you yesterday and you also confessed that you like me too so basically like natin ang each other. i really want you to be my boyfriend already that time (excited ba ako masiyado? pasensya. i just like you so so much) kaso may kailangan pa akong gawin.

i've decided na umalis muna. but this time aalis ako not because i want to run away. i am not a coward anymore. you taught me how to be brave again and believe in myself. so i made this decision na mag-pagaling. i remember telling you that i have ptsd at hindi yun gagaling ng willpower ko lang hehe. so, kakailanganin kong pumunta psychiatric hospital at magpagaling.

jungwon, it was because of you i found my worth again. it was you who made me feel loved. it was you who made me choose myself again; what's the best for me.

at naisip kong hindi mo deserve ang isang taong kagaya kong durog at stuck pa din hanggang ngayon sa nakaraan. babalik ako kapag dumating na ang araw na kaya ko na ibigay ang sarili ko sayo ng buong-buo because that is what you deserve.

i am really sorry for leaving like this and we may not be able to talk for a long time because i don't have a phone and there's no way for us to communicate. pero siguro mas okay na din to dahil siguro kapag marinig ko ang boses mo kahit sandali bumalik agad ako sa tabi mo.

i will miss you so so so so much!

but, you know, you don't really have to wait for me. i will be gone for definitely a long timea at hindi kita masisisi kung maghanap ka ng iba at pagbalik ko ninang na ako ng mga anak mo. pero siyempre ayaw kong mangyari yun.

please wait for me. hangga't kaya mo hintayin mo ako, ah? hintayin ko lang mabuo ulit sarili ko at kapag nangyari yun sayong-sayo nako, yie.

ayoko ng pahabain. my hand hurts na. bye! see you again, mr. bun-bun!

with hugs and kisses,
sienna

ps. if ever you managed to stay single until i come back, let's get married hehe.

pps. and have a lot of kids!


.

.

.

yun ang nakasulat sa papel na nasa ibabaw ng kama ni sienna pagbisita ko sa kaniya. sa ibabaw ng sobre na yon ay isang bulaklak ng sunflower.

“how cruel can you be, sienna? you told me you like me but soon after that you left without any notice but letter? seriously?”

malalim akong bumuntong-hininga at napapikit.

i don't know what to do anymore.








“just how long are you planning to make me wait?” bulong ko. “i miss you already. damn it.”

𝘿𝙖𝙣𝙙𝙚𝙡𝙞𝙤𝙣𝙨 ll 𝙔𝙖𝙣𝙜 𝙅𝙪𝙣𝙜𝙬𝙤𝙣 ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon