ကောင်းကင်ထဲကမြစ်တစ်စင်း...💭

မင်းရဲ့စစ်မှန်တဲ့​မေတ္တာသာလျှင်

ငါမင်းကို လွမ်းနေရတာ ပင်ပန်းလာရင်တော့ အိပ်မက်ထဲရပ်လိုက်ဖို့နဲ့ အနည်းဆုံးတစ်ကြိမ်တော့ ငါ့ကိုနှုတ်ဆက်ပေးပါ။ အဲဒီလိုနည်းနဲ့မှ ငါဖြေသာနိုင်မယ် ထင်တယ်။ ....

ဒီ​နေ့.... ​ဖေ​ဖော်ဝါရီ ၄ရက် မင်းနဲ့ ​ဝေးခဲ့တာ ၃၂ရက် ၅နာရီနဲ့ ၁၆မိနစ် ...တိတိ

ငါတ​နေ့... ပြန်လာခဲ့မယ်လို့ မိုးရည်ထဲ ငါအထပ်ထပ်
ငါကိုယ်ငါ ကတိ​ပေးခဲ့​ပေးမဲ့..

အဲကတိ​တွေ နင်မကြားခဲ့လို့ ​တော်ပါ​သေးရဲ့...

"မိုး "နဲ့ ကျန်​တော် ​ဝေးသွားတာ ၁​လ ​ကျော်ပီး​​ပေါ့

ဟင်္သတနဲ့ ပြည် က ဘယ်​လောက်မိုင်​တွေ ​ဝေး သလဲ​တော့ ကျန်​တော် အခုထိမ​သိ​ပေးမဲ့

အဲဒီရက်​တွေက ကျန်​တော်အတွက်​တော့ အကွာ​ဝေး   ကမိုးနဲ့​မြေလို့ပါဘဲ....

ကျန်​တော်တို့နစ်​ယောက်ကို မိုင်​တွေအ​ဝေးကြီး
က ခြားနားထားတယ်

ဒါ​ပေမဲ့​လေ....ယွန်"မိုး "းကို ကျန်​တော် တရက်မှ​မေ့လို့မရခဲ့သလို့..
ကျန်​တော်စာအုပ် အဖုံးအချိူ့က သူလက်​ရေး​လေး အချိူ့ကိုဘဲ အကြိမ်ကြိမ် နမ်းရှိုက်ရင်း...အချိန်ကုန်ခဲ့ရတယ်

ကျန်​တော် ထွက်မသွားခင် မိနစ်ပိုင်း​လေးအတွင်း

"မိုး "က အ​ဆောင်အ​ပေါ်ထပ်ကို အမြန်​ခေါ်ကာ

သူလည်ပင်းက Y ဆိုတဲ့ ဆွဲသီးနဲ့ကြိုးကို ဖြုတ်ပီး ကျန်​တော်လက်ထဲကို ထည့်​ပေးလိုက်တယ်

အခုအချိန်အထိ နင်​ပေးတဲ့ ဆွဲကြိုးလေးကို လက်ထဲမှာကျစ်ကျစ်ပါ​အောင် ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲ

စကားတခွန်းမှ မ​ပြောဖစ်ခဲ့ဘဲ အကြည့် တချက်နဲ့သာ ငါတို့ ဒီလို နှုတ်ဆက်ခဲ့ရလိမ့်မယ်လို့.....
ငါတခါမှ မ​တွေးခဲ့ဖူးဘူး"မိုး " ရယ်

အခါခါ​​တွေးတိုင်း မျက်ရည်ကျရတယ်....

......