Freaky Horror

H1

''Bucky! Je vriendin Natasha is hier!'' roept mama vanuit de gang. Haastig pak ik mijn laatste stukje brood met jam, en ren naar de deur toe. ''Doei mam, fijne dag!'' zeg ik. ''Lieverd.. Vergeet je niet iets?'' vraagt mama. ''Nee hoor... Ohw, m'n schoenen, ja ik trek ze nog even snel aan Nat.'' ''Is goed hoor Buck, heb nog wel even de tijd.'' zegt Natasha. Ik trek zo snel mogelijk mijn schoenen aan, het zijn sneakers, wit met een beetje modder aan de zijkanten, met babyblauwe veters.

''Fijna dag mam, joe joe!'' zeg ik, en ik loop zo snel mogelijk weg met Natasha. Wat verderop in het dorp begint Nat weer over creepypasta's..  ''Hey heb je al gehoord over Sle-..'' voordat Natasha haar zin kon afmaken, had ik meteen al door waar het over ging. ''Ja ik heb gehoord over Slenderman, je hebt het me al 65 keer verteld. Heb je geen ander nieuws ofzo? Bijvoorbeeld over, ik zeg maar wat, Luke..?'' Natasha en ik lopen langs de supermarkt, de watermeloenen zijn in de aanbieding, 1+1 gratis. Wat verderop staat een man, een lange man, wel 2 meter groot, met een zwarte derby hoed, waar een rode veer is aan genaaid, hij draagt een zonnebril waardoor zijn ogen bedekt zijn, een dikke goudbruine sjaal om zijn mond en neus gewikkeld - met dit warme weer? - een net pak en witte handschoenen. Natasha en ik benaderen de man en hij blijft ons maar aanstaren.. Na een tijdje wees hij naar een van zijn boeken, ik keek ernaar en zag dat hij allemaal boeken verkocht over creepypasta's.. Natasha wierp haar blik op een boek over Eyeless Jack, een van haar stomste karakters, ze zocht verder naar Slenderman. Ik had het boek al gezien, maar zei niks, anders geeft ze te veel geld uit aan boeken over creepypasta's. ''Hey Buck, zie jij ergens een boek van Slenderman, ik kan hem niet vinden.?'' vraagt ze. Ik kijk snel naar en ander boek in de hoop dat ze niet zag dat ik naar Slenderman's boek keek, maar ze had hem toch gezien. ''Oh, ja! Meneer? Hoeveel kost het boek?'' vraagt Natasha aan de vreemde lange man. 

De lange man bleef haar maar aanstaren en wees toen met zijn vinger naar een bordje waar 'Gratis' op stond. Helemaal blij sprong Natasha in de lucht en vroeg meteen, ''Zijn ze allemaal gratis?''. Ik keek naar de man en toen naar het boek van Eyeless Jack. De man bleef even stil staan, en knikte daarna. Natasha pakte meteen een plastic tasje en stopte de meeste boeken in haar tas. Ik wierp nog een blik naar het boek van Eyeless Jack, en besloot die mee te nemen. Ik stopte hem in m'n rugzak en zei tegen Natasha dat we moesten doorlopen, we hadden nog maar 15 minuten voor Biologie begon. We liepen weg en de man bleef ons nastaren tot we naar rechts liepen en verdwenen, ik had er geen goed gevoel bij..