Bucky Prascot, haar vriendin, Natasha Parr, is gek op creepypasta's, Bucky is er niet zo erg van. Maar wanneer haar vriendin door een onverklaarbare reden is vermoord, gaat Bucky op zoek naar de dader en beland in het creepypasta bos, krijgt ze hu...
Ik keek weer terug naar het beeld en keek angstig naar Natasha, Natasha keek vol bewondering naar de beelden en schreef alles op in haar notitie boekje. Ik zag directeur. Clawn naar zijn telefoon staren met de nummers 112 erop, zijn vinger beefde. Hij drukte op het groene telefoontje en hield zijn telefoon tegen zijn oor. Ik keek naar Luke en zag hem bang naar het beeld kijken. Ik keek naar Luke en hij naar mij, ik keek meteen weer terug naar het beeldscherm en zag nog steeds hetzelfde gruwelijke beeld, onze eigen docente mevrouw. Broom.. Het beeld krijg ik echt nooit meer weg. Op het beeldscherm mevrouw. Broom naast een vreemde gast die verdacht veel op Jeff leek.. Mevrouw. Broom had een mes vol bloed naast zich liggen en zelf zat ze huilend een arm van een mens op te eten, de vreemde man keek lachend naar mevrouw. Broom en daarna bleef hij maar naar de bewakingscamera kijken, met een dode staar en een enge lach. Na 40 minuten kijken naar een lachende man kijken en een huilende docente, had mevrouw. Broom de helft van de arm op. Mevrouw. Broom keek huilend naar de bewakingscamera en zei zonder woorden: ''Ik hou van iedereen die ik ken..'' en toen zagen we haar het bebloede mes pakken en sneed zichzelf in beide benen, de man keek lachend naar mevrouw. Broom en pakte zijn mes en stak haar meerdere keren in haar rug, waarna hij glimlachte en weg rende. ''Wat vreselijk! Wat vreselijk erg dat ze is gedwongen dit te doen!'' zei Natasha, schrijvend in haar notitie boekje. ''Vertel mij wat! Ik krijg dit beeld nooit meer van mijn netvlies af!'' zei ik angstig kijkend naar Natasha. ''Wie was die vreemde man?'' vroeg Luke, kijkend naar mij en daarna naar Natasha. ''Dat is Jeff, Jeff the Killer bestaat! Ik zei het jullie toch!'' zei Natasha enthousiast. ''Nou dit is eerder gezegd niet een leuke ontdekking..'' zei ik, terwijl ik naar Natasha liep. ''Maar! Als alleen directeur. Clawn in de conciërge kamer is geweest.. Dan liggen al die ander spullen er ook nog!'' zei Natasha enthousiast, ze rende de receptie kamer uit, ik probeerde haar nog tegen te houden, maar ze was te snel..
Toen stond ik daar met Luke, alleen in een kamer, niemand anders, en geen docenten of studenten, alleen wij twee.. Ik voelde me heel ongemakkelijk, het kwam ook vooral door de geluiden van mevrouw. Broom die een arm aan het opeten was. Luke zette het geluid op stil en liep naar me toe.. Ik voelde me rood werden, ik zag zijn bruine haar rustig heen en weer wiegen en zijn mooie bruingelige ogen naar mij staren, even was het stil.. ''Het is wel vreemd dat dit ineens is gebeurd, hé?'' zei ik tegen Luke. ''Heel vreemd, en waarom op onze school?'' zei Luke, die nu wel heel dicht bij me stond. Ik keek naar beneden en daarna in Luke's ogen. We bleven heel lang staren naar elkaar, het was zo stil je kon een speld horen vallen. Na een lange stilte pakte Luke mijn hand en kwam nog dichter bij. Ik voelde zijn adem in mijn nek, zijn mooie bruingelige ogen staarde diep in mijn ziel, na een seconde of 3 voelde ik zijn lippen op die van mij, hij pakte me vast bij m'n middel en ik bij zijn gezicht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
