Freaky Horror

H21

"EJ? Bucky? Waarom liggen jullie samen in bed?" EJ keek op en probeerde niet te veel te bewegen zodat hij mij niet wakker zou maken, ik was al wakker maar hield mijn ogen dicht. "T? Wat doe jij hier? Het 5.46 uur!" zei EJ boos, hij zat nu rechtop en ik lag op zijn bovenbeen. De creepypasta kwam naar ons toe lopen, ik voelde dat hij op het bed ging zitten. EJ tilde voorzichtig mijn hoofd op en legde me op een kussen. EJ pakte snel zijn spijkerbroek en hoodie en deed ze aan. "Dus.. leuke nacht gehad?" zei de persoon, ik voelde dat hij me aankeek. Ik opende mijn ogen en zag dezelfde persoon die mij ook had verraden. Ik ging meteen op mijn knieën zitten en wees met mijn vinger naar het persoon. "Jij! Jij hebt mij verraden!" zei ik fel, ik hield mijn vinger nu dicht bij zijn neus. "Ja? En?" zei hij koeltjes, EJ was aan het zoeken naar zijn riem en lette niet op mij en de creepypasta. "Jij bent T!  Ik herken je wel hoor." zei ik, ik kwam wat dichterbij. Hij keek me raar en ongemakkelijk aan. Ik besefte nu pas dat ik in mijn BH en onderbroek zat. Ik pakte meteen de deken en sloeg die om mezelf heen. "Buck, heb jij mijn riem gezien?" vroeg EJ aan mij, ik keek om me heen en zag dat hij aan mijn linker pols vast zat. "Gevonden.." zei ik met een nerveuze lach, ik hiel mijn pols omhoog en EJ moest lachen. Ik keek meteen weer naar de andere creepypasta. "Zo, wat doe jij hier?" vroeg ik, EJ was bezig zijn riem van mijn pols te halen. "Weet ik veel, ik kon niet slapen, dus ik dacht ik loop maar even rond." zei hij. "En toen dacht je, ik loop maar even naar binnen zonder te kloppen?" zei ik chagrijnig. Hij keek me aan en haalde zijn schouders op. "Maar je wil ik ook weten hoe je heet." zei ik fel, ik had mijn vinger nog steeds bij zijn neus. "T, aangenaam." zei hij met een irritante stem. "Ik weet dat je niet zo heet, wat is je echte naam?!" zei ik boos, EJ had zijn riem losgemaakt van mijn pols en ik besprong 'T' meteen, ik had hem vast bij zijn kraag en duwde hem tegen het matras aan. "Wat. Is. Je. Naam?" zei ik met een boze stem, ik keek hem doordringend aan. "Hij heet Ticci Toby, Bucky." zei EJ terwijl hij me vast pakte bij mijn middel en me van Ticci Toby probeerde af te halen zodat ik hem niet zou vermoorden. "Ticci Toby.." zei ik, EJ had me op de grond getild en hield zijn handen op mijn schouders. "Ja, Ticci Toby, maar iedereen noemt me, T of Ticci." zei hij. Ik keek hem aan. "Jij mag Ticci zeggen, Bucky." zei hij en liep de kamer uit. "Hier, je kleren, Buck." zei EJ en gaf me mijn kleren. Ik deed een mijn broek en pakte mijn shirtje, ik keek er een eeuwigheid naar en gooide hem daarna in de prullenbak. "Wat? Waarom?" vroeg EJ terwijl hij naar de prullenbak liep en hem eruit haalde. "Het is een shirtje die te klein is, ik draag geen crop topjes." zei ik, terwijl ik mijn kast open deed. EJ liep naar mij toe en gaf me zijn hoodie. Ik keek naar zijn hoodie en draaide me om. "Maar? Dit is je favoriete hoodie, dat heb je verteld. Die kan ik niet zomaar aannemen." terwijl ik dat zei duwde ik zijn hoodie weer in zijn handen. "Maar ik geef hem nu aan jou, dan heb je een soort souveniertje van dit huis, voor als je weggaat." zei EJ met een sombere stem, hij keek naar de grond. "Het liefst blijf ik ook hier, maar ik heb nog maar 5 dagen, en dan moet ik weer terug naar mijn moeder en broer," zei ik teleurgesteld, "zij hebben mij ook nodig.." EJ knikte begrijpend. Ik deed zijn hoodie aan en gaf hem een knuffel. "Bedankt." zei ik zacht. "Geen dank." zei hij. Ik hield hem stevig vast. EJ greep me weer bij zijn middel en gooide me over zijn schouder. "Nee! Niet alweer!" zei ik lachend, EJ deed het raam open en liep naar de deur. "W-wat ga je doen?" vroeg ik angstig. "Geen zorgen, vertrouw me." zei EJ zelfverzekerd. Hij nam een aanloop en sprong uit het raam. Ik gilde het uit van angst. Ik zag nog net de Ticci Toby bezorgd kwam aanrennen en bij mijn raam ons na bleef kijken, ik gaf hem een zwaai en lachte. EJ rende weg en Ticci Toby bleef ons aankijken tot hij ons niet meer kon zien en ik hem ook niet. "Waar gaan we heen, EJ?" vroeg ik terwijl EJ verder rende. "Dat is een verrassing." zei hij, en rende door..