Freaky Horror

H19

"Bucky, moest je nodig?" vroeg EJ, terwijl hij me met een vieze blik aankeek. "Oh wat? Oh nee nee, dat was het niet." zei ik snel, ik moest iets bedenken waarom ik zo lang weg was. "Ik ben, uhm, ongesteld. Ja en ik verloor heel veel.." zei ik, ik voelde me heel ongemakkelijk. Er kwam een Creepypasta aanlopen met een capuchon op en een soort ronde bril. Hij stopte bij ons, en keek me aan. "En heb je genoten?" vroeg hij met een grommende stem. Ik keek hem met een dodelijke blik aan. "Wat bedoel je?" vroeg EJ, met een verbaasde blik. "Heb je het niet gezien?" vroeg het persoon, die boos klonk. "I-ik weet niet waar je het over hebt?.." zei ik met een bevende stem. "Dat weet je best, Bucky..." hij stond nu recht voor me. "Vertel het ons, T." zei Slenderman. "Jeff en Bucky hebben wel een hele goede klik." zei hij, terwijl hij me met een grijnzende blik aankeek. Ik keek hem met mijn ogen boos aan. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat Slenderman aan het nadenken was en EJ teleurgesteld keek. "Waar heb je het over, T?" vroeg EJ, hij kwam ietsjes dichter naar mij toe lopen. "Jeff en Bucky hebben net in de tuin gezoend." zei de Creepypasta heel hard en grommend. EJ keek naar de Creepypasta en daarna weer naar mij, hij bleef me aan kijken met een somber gezicht. Zijn energie was ineens weg. Ik keek de Creepypasta boos aan, en ik zag dat EJ zich terug trok en weer bij Slenderman ging staan. De Creepypasta liep stampend weg en ik liep voorzichtig naar Slenderman en EJ. 

"Nou, een behoorlijke verrassing.." zei Slendermann hij pakte de tas en vervolgde. "Deze tas haalt alles tevoorschijn wat je nodig hebt, neem hem mee naar de logeerkamer en zeg tegen de tas wat je nodig hebt, zet hem daarna meteen op de plaats waar het moet staan en daarna komt je voorwerp tevoorschijn." zei Slenderman, hij gaf me de tas en liep weg, EJ liep erachter aan, hij stopte even draaide zijn hoofd om en bleef 2 secondes naar mij kijken en liep daarna snel weg. Ik rende snel naar boven en werd tegengehouden door Jeff, hij spreidde zijn armen en liet me er niet door. "Wat bezielt jou!," zei Jeff boos, terwijl ik me langs hem probeerde te duwen, "je zou niks zeggen, kleine hoer!" zei Jeff pis nijdig. Ik keek hem met tranende ogen aan, zijn gezichts uitdrukking veranderde van boos naar medeleven. "Ik heb nu geen zin om te praten! Dit is allemaal jou schuld, eikel!" zei ik boos tegen hem, ik duwde Jeff aan de kant en rende naar de logeerkamer. Jeff rende snel achter me aan en schreeuwde dat ik moest blijven staan. Ik opende de deur en smeet hem dicht, en deed hem op slot. "Bucky?! Open de deur!" zei Jeff bonkend op de deur. "Nee! Ga weg, ik wil alleen zijn nu!" zei ik verdrietig, ik zakte ineen en legde mijn hoofd op mijn knieën. "Bucky, open deze deur nu! Wat is er aan de hand!?" zei Jeff nogsteeds bonkend op de deur. "IK BEN MIJN VRIENDSCHAP KWIJTGERAAKT MET EJ DOOR JOU!" schreeuwde ik boos en huilend tegen Jeff, hij stopte met bonken op de deur, het bleef stil en ik hoorde voetstappen. Hij is weg, dacht ik. Ik stond op, ik bleef naar de deur kijken.. Ik legde mijn oor op de deur om te luisteren, ik hoorde niks, alleen mijn adem.. Ik haalde de deur van het slot af en deed de deur open, voor mij stond EJ..