H9

23 2 0
                                    

Ik werd wakker in een plasje met water, ik voelde dat ik helemaal zweette. Ik kan het gewoon niet geloven, Natasha, dood.. Ik trok wat simpele kleding aan en liep met mijn sloffen aan naar beneden. "Goedemorgen stinkerd." zei mijn moeder vrolijk, terwijl ze een slokje van haar koffie nam. Ik zwaaide naar m'n moeder en liep naar de koelkast. Ik keek op de kalender en zag dat het vakantie was. "Is het nu al vakantie mam!" vroeg ik aan mijn moeder. "Ja, was je dat vergeten, stinkerd?" zei mijn moeder. "Ja, helemaal vergeten.." zei ik terwijl ik een idee kreeg. Ik rende naar boven en deed mijn deur dicht. Ik pakte mijn koffer en deed allemaal kleding stukken erin, mijn badkamer spullen, mijn favoriete knuffel en pakte al m'n geld dat ik had. Ik rende naar beneden en roofde heel de kelder leeg. "Wat doe je allemaal, meid!?" riep m'n moeder die naar mij toe kwam rennen. "Ik ga met Natasha voor tien dagen in het bos slapen." verzon ik snel. "Oh, echt wat leuk, weet je toen ik vroeger klein was ging ik altijd met mijn hartsvriendin camp-" ik onderbrak mijn moeder, "Mam, ik heb haast, ik moet er snel zijn anders kom ik te laat." zei ik snel en rende met al het eten naar boven. Ik pakte mijn koffer en maakte er een rugzak van, ik liep naar beneden en zei m'n moeder gedag. Ze gaf me een dikke knuffel en zwaaide me vrolijk uit. "Tot over tien dagen, veel plezier, stinkerd!" riep m'n moeder me na, ik zwaaide terug. "Tot over tien dagen, mam!" riep ik terug, en hoopte bij mezelf dat ik na tien dagen wel terug zou zijn.

Ik was al een tijdje onderweg naar de politie toe, na een tijdje begin het ook te regen. "Ah nee hé, dat ook nog?" zei ik tegen mezelf, gelukkig had ik een paraplu bij me, anders zou ik zeik nat zijn geweest. Nadat ik een tijdje had gelopen kwam aan bij het politiebureau. "Goedemiddag." zei ik, terwijl ik alvast in mijn zak graaide. "Goedemiddag jonge dame, hoe kunnen wij helpen?" vroeg de agent vriendelijk, terwijl hij een stapeltje papieren opzij schoof. "Nou, volgens mij bent u al bij onze school geweest, Derry High, waar onze docente is vermoord in de conciërge kamer." zei ik tegen de agent, terwijl hij knikte. "Nou gisteren is er weer wat gebeurt, ik was bij mijn vriendin haar huis want ze was al de halve dag niet op school, en da's niks voor haar, maar goed ik ben dus 's nachts naar haar huis gelopen en zag dat ze in het schuurtje... ze... " stamelde ik terwijl ik m'n tranen probeerde in te houden, ik voelde een hand op m'n schouder, ik keek om en zag dat het een andere agent die me gerust probeerde te stellen. "Ze is gisteren vermoord in haar eigen schuurtje.. Ik heb hier een foto van haar.." zei ik, en ik gaf de foto aan de agent achter het bureau. "Waar woont ze?" vroeg de agent achter mij. "In Salem huisnummer 78." zei ik. "We gaan meteen op onderzoek uit, bedankt voor het mededelen, je kunt weer rustig naar huis, als we wat weten zullen we je bellen, mogen we je telefoonnummer?" vroeg de agent achter het bureau. "Oh ja, natuurlijk, hier is het." zei ik, en gaf ze een briefje. "Oh, mijn naam is Bucky." zei ik er nog bij. Ik liep weg van het politiebureau, en hoopte dat zij eerder de dader zouden vinden dan ik...


Freaky HorrorWhere stories live. Discover now