Freaky Horror

H18

"Ik stortte in vanwege jou.." zei Jeff, hij keek weg. Ik keek hem vragend en bezorgd aan. Het bleef langer stil, ik dacht even na. Waarom? Heb ik iets gedaan? Ik dacht allemaal manieren, voor ik iets kon zeggen. Pakte hij met beide handen mijn wangen en trok me naar zichzelf toe, ik schrok, ik was bang dat hij me wou vermoorden. Ik probeerde me te verzetten terwijl Jeff me diep in mijn ogen aankeek. Hij trok nog harder en onze lippen raakte elkaar. Zijn ogen sloten en die van mij ook, ik voelde dat een paar Creepypasta's ons aan het begluren waren vanuit het huis. Ik werd slap vanwege Jeff's zijn zoen ik hield hem niet meer stevig vast. Hij voelde dat ik slapper werd en hij duwde me naar de zijkant en ging boven op mij zitten. Hij trok zich terug en keek me aan, ik keek hem geschrokken maar ook lief aan. "Sorry daarvoor." zei Jeff snel. Ik keek hem snel aan, en gaf hem een lieve blik. "Was dat het antwoord op mijn vraag, Jeff?" vroeg ik. "Nee.. het is echt vanwege jou.." zei Jeff, hij keek me diep aan. "Nou..?" vroeg ik ongeduldig. Ik ging zitten terwijl Jeff nog boven op mij zat. "Wil je het echt weten?" vroeg hij onzeker. Ik knikte..

"Ik stortte in vanwege jou, het kwam vanwege jou, je was te lief voor mij.." zei Jeff, hij keek rond. "Ik ben zo geworden vanwege een brand, een paar pestkoppen van vroeger, in 1969, de pestkoppen waren mij helemaal zat. Ze besloten mij in brand te steken. Waar mijn familie bij was, minn broertje van 5 jaar oud en mijn alleen staande moeder. Mijn moeder raakte in paniek en smeet met haar stoel naar de pestkoppen, ik zag nog net hoe een pestkop, Robert, weg kon komen en de andere, Gerrit, stervende lag met een stoelpoot door zijn oog heen. Mijn moeder pakte het tafel kleed al wapperend naar mij toe. Onze buurvrouw had alles gezien en had de politie, ambulance en brandweer gebeld." zei Jeff droevig terwijl hij zich sterk probeerde te houden. Ik legde mijn hand op zijn schouder en knuffelde hem, hij sprak verder. "Ik zag mijn moeder in paniek schreeuwen, huilen en wapperen. Ik hoorde nog sirenes en daarna werd alles zwart."

Ik keek Jeff met medelijden aan. Ik zag dat hij aan het huilen was, ik veegde met mijn mouw zijn tranen weg.
"Ik werd wakker en alles was wazig, ik zag allemaal doktoren om me heen staan, ze waren allemaal aan het schreeuwen, ze hadden messen, naalden en nog meer dokter apparatuur vast. De naald werd in mij gestoken en ik viel buiten westen." Jeff stopte even met praten. Hij nam een diepe ademhaling en ging weer verder.
"Ik weet niet hoelang ze me buiten westen hadden gehouden, maar ik weet nog wel dat ik wakker werd met veel pijn. Mijn moeder naast mijn bed stond te huilen. Ik draaide mijn hoofd voorzichtig naar mijn moeder toe, 'HIJ IS WAKKER! Oh lieverd, ik ben bij je. Geen zorgen.' zei ze, ik keek haar aan en zag allemaal doktoren de kamer binnen rennen. Ik viel daarna volgens mij weer in slaap."
Ik keek Jeff droevig aan.
"Nadat alles donker werd, werd ik weer wakker, ik zag dat de kamer donker was. Het was doodstil, ik hoorde een soort geknor, het was mijn moeder die de hele tijd bij me was gebleven. De deur ging open, er kwam een lange man binnen lopen. Hij sprak tegen mij, 'Jeff, je gaat dit niet halen. Maar ik weet dat je op wraak uit bent. Daarom zal ik je laten herrijzen als een Creepypasta.' de man liep weg en ik viel weer in slaap. De volgende ochtend werd ik wakker met heel veel geluiden door elkaar heen. Mijn moeder die in de deur opening stond te schreeuwen, de verpleegsters die aan het roepen waren voor meer dokters en doktoren die mij probeerde te reanimeren. Ik hoorde ook een piep in mijn rechteroor en draaide mijn hoofd, ik zag een groot apparaat met een scherm erop, het was voor mijn hartslag. Ik raakte in paniek en mijn hartslag ging daardoor omhoog, ik sloot mijn ogen en sloot alle geluiden af. Het enige geluid dat ik hoorde was de piep voor mijn hartslag.  Daarna opende ik mijn ogen en hoorde alle geluiden weer, wat ik als eerste hoorde was een verpleegster schreeuwen dat ik het niet zou halen, ik hoorde mijn moeder ook schreeuwen en huilen. '' Ik keek Jeff aan met tranen in mijn ogen, hij pakte zijn versleten met opgedroogde modder zakdoek en veegde mijn tranen weg, en gaf me een knuffel. Daarna hield hij me vast en ging verder. ''Ik sloot mijn ogen, ik voelde een warme hand op mijn rechter arm, ik opende vermoeid weer mijn ogen. Het was mijn moeder, ik gaf een glimlach, ik hoorde de laatste woorden nog van mijn moeder, 'Ik zal er altijd voor je zijn, ik ben altijd bij je.' daarna vielen mijn ogen dicht en was ik... dood..'' Ik barste in tranen uit en Jeff hield mij stevig vast tegen zijn borst. ''Het is oke..'' zei hij zacht. ''Ik werd daarna wakker in een vreemd huis. En ik zag de lange man van eerst, en hij sprak tot mij. ''Jeff.. Welkom, ik ben Slenderman en dit is het huis voor de Creepypasta's.'' zei hij. Nadat ik er een paar dagen was, mocht ik naar Robert toe om wraak te nemen. Ik was bij zijn huis en zag dat hij in de badkamer naar naakte vrouwen zat te kijken, ik hing aan het venster en klopte op het raam. Hij deed het raam op en keek om zich heen. Ik sprong naar boven en stond in zijn badkamer, Robert was zo bang dat hij niet meer kon bewegen. Ik liep langzaam naar hem toe. 'Wie ben jij?' vroeg hij, ik liep langzaam naar hem toe, 'Herken je me niet meer?' zei ik lachend. Ik had mijn mes vast en stond nu voor hem. 'Jeff?!' zei hij angstig, ik pakte het mes steviger vast en sneed hem door zijn keel. 'Go to sleep.' zei ik met een lach op mijn gezicht, ik sneed mijn mond verder open en pakte de witte poeder van zijn moeder en deed het om mijn gezicht, ik pakte ook de mascara en deed er een dikke slordige laag op. Ik schreef op de spiegel, ''Go to sleep!'' en sprong uit het raam, ik hoorde iemand naar boven komen, ik was nog maar net de tuin uit en hoorde iemand uit angst schreeuwen. Zo ben ik hier gekomen.'' zei Jeff, terwijl hij mij voorzichtig los liet, hij keek me aan met tranende ogen. ''Maar je instorting dan?'' vroeg ik, terwijl ik de zakdoek van Jeff pakte en mijn tranen weg veegde. ''Je gaf mij flashbacks, je was zo lief, zo lief net zoals mijn moeder,'' zei Jeff, ''daarom stortte ik in, ik zag mijn oude vertrouwde moeder weer voor me.'' 

''Maar, je kan je broertje en je moeder toch opzoeken?'' vroeg ik, Jeff stond op en hielp mij ook overeind. ''Ik heb mijn moeder al een keer bezocht, ze was zo jong. Ze is een paar maanden na mijn dood gestorven van een gebroken hart.'' zei Jeff, terwijl we weer langzaam terug liepen naar het huis. ''En je broertje?'' ''Die is nu al 43 jaar dood.. Op zijn 14e is hij gestorven door huishoudelijk geweld, ik heb natuurlijk zijn adoptie ouders ook vermoord. Maar ik weet niet of ik nog meer familie heb..'' zei Jeff, hij deed de deur open en liet mij naar binnen. ''Dank je wel voor het vertellen van je verhaal,'' zei ik, ''maar ik moet echt weer terug naar EJ en Slenderman. Ik zie je later nog wel.'' zei ik, ik wou weglopen maar Jeff pakte mijn pols vast, trok me naar zich toe en kuste me. ''Je vertelt dit aan niemand he?'' vroeg hij. ''Beloofd.'' Ik stak mijn pink uit en deed een pinkie promise met Jeff, ik liep weg en deed de deur weer open en dicht en liep weer terug naar EJ en Slenderman.