Şanlı bir asker... Cesur bir kadın... Mükemmel bir anne...
Yıllarca pes etmeden , cesurca her sorunu göğsünü gere gere aşmış ve TÜRK ORDUSUNA hizmet etmek için dişini tırnağına takmış , her şeye rağmen kendine bir düzen kurmuş bir KADIN. En önemlisi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
4.Bölüm *Ben iyi bir çocuk muyum?*
"Pelin Hânedan'ın DNA'sı %99,9 Dengiz Yağcı ile uyuşurken , Miray Ardahan'ın DNA'SI %99,9 Utku Hânedan ile uyuşmaktadır." Dediğinde sevinmiştim.
O şerefsizin genini taşımamak sevindiriciydi.
Abimin belimdeki kolu daha da sıkılaşırken ona döndüm. İçinde hâlâ korku olduğunu biliyordum ama elimden bir şey gelmiyordu.
"Ben kızımı vermiyorum." Diye çıkışan Utku Hânedan ile Dengiz Yağcı da ayaklanmıştı.
"Ben kendi kızımı istiyorum!"
Pelin Hânedan ise onları keyifle izliyordu. Bundan zevk alıyordu resmen...
"Kızım... Bir kerecik sarılayım mı?" Diye yanıma gelen Hilal Aydemir'e döndüm.
Onu anlayabiliyordum. Ben de yıllarca kızımdan ayrı kalsam ona sarılmak için can atardım. Bir anne olarak onu çok iyi anlıyordum ki sarılmayı bende istiyordum.
Yıllarca annenin ne olduğunu bilmeden büyüyen çocukluğum bunu deliler gibi istiyordu.
"Tabi sarılabilirsiniz." Dediğimde kollarını belime sararak sarıldı. Ben de kollarımı hafifçe omzuna sararak karşılık vermiştim.
Bir süre sonra ayrıldığımızda Utku Hânedan ve Dengiz Yağcı hâlâ tartışıyorlardı.
"Tamam Utku Baba ben şimdilik gerçek babamla gideyim yine konuşuruz." Dediğinde Utku Hânedan fazlasıyla şaşırmıştı. Bunu beklemiyor olmalıydı.
Onlar giderken Utku Hânedan sinirle üzerime yürümeye başlamıştı.
"Senin yüzünden kızımın psikolojisi bozuldu. Ne diye geldin ki?!"
"Sizin kızınız sizi bırakıp gitmesi benimle ilgili değil sizinle ilgili. Demek ki ya iyi bir baba olamamışsınız ya da kızınız zaten gitmek için bu anı bekliyormuş. Ayrıca farkındaysanız bizi buraya çağıran sizsiniz. O yüzden hareketlerinize ve konuşmanıza dikkat edin." Diye sert ve kısık sesimle konuştuğumda irkilmiş ama az önceki performansını kaybetmemişti.
Bana yaklaşmaya devam ederken daha ben atağa geçemeden Hilal Aydemir araya girmişti.
"Bana bak Utku kendine gel! Artık o gözlerini aç ve etrafındakilere ne yaptığını nasıl zarar verdiğini gör! Oğulların , karın seni neden bıraktı bir idrak et! Biz bittik şimdi sıra hiçbir şeyden haberi olmayan öz kızıma mı geldi?! Çıldırtma beni ve defol git!" Diye resmen çığlık çığlığa Utku Hânedan'a bağırarak itti. O sırada babam da sinirle araya girmişti.
"Bana bak Utku musun nesin kızımdan uzak duracaksın! Gelmişsin 40 yaşına ama adam olamamışsın , hiçbir suçu olmayan kızın üzerine yürüyorsun. Eğer seni kızımın yakınında görürsem ağzına sıçarım , anladın mı lan beni?!" Diye kükremesi ile Sera Hânedan ve Hilal Aydemir yerinden sıçramış Utku Hânedan'ın gözlerine korku salmıştı.
