Şanlı bir asker... Cesur bir kadın... Mükemmel bir anne...
Yıllarca pes etmeden , cesurca her sorunu göğsünü gere gere aşmış ve TÜRK ORDUSUNA hizmet etmek için dişini tırnağına takmış , her şeye rağmen kendine bir düzen kurmuş bir KADIN. En önemlisi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
12.Bölüm *Sanki ölümsüz gibiyim...*
-Cihangir Bozkurt-
Derin bir nefes alarak önümdeki dosyalara tekrar baktım. Allah kahretsin ki sabahtan beri içimi yiyen his hiçbir şey yapmama izin vermiyordu.
Hele ki Miray'ıma bir şey olduğunu düşünmek beni deli ediyordu.
Sinirle önümdeki dosyaları kenara koyarak ayağa kalktım ve çalışma odasından çıktım.
Uzun zamandır kızımı evde tek bırakmamak için evden çalışıyordum.
"Melisa? Nerdesin güzelim?" Diye bağırdığımda odasından cevap vermişti.
"Odamdayım baba!"
Büyük adımlarımla odasına ulaştığımda beklemeden içeriye girmiştim.
Melisa öylece tavana bakarak yatağında yatıyordu.
"Ne yapıyorsun bebeğim?" Diyerek yanına giderek yatağın kenarına oturmuştum.
"İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor baba." Dediğinde dikkatle yanına uzanarak ona dönmüştüm.
"Neden bebeğim? İstersen seninle havuza girebiliriz , resim yapabiliriz , dışarı çıkabiliriz ha?" Derken o da bana dönerek gözlerimin içine bakmaya başlamıştı.
Elim her zaman olduğu gibi anında saçlarına gitmişti.
"Baba , anneme bir şey oldu." Dedi gözleri anında dolarken.
Kaşlarımı çattım ve kollarımı ona dolayarak göğüsüme çektim.
"Niye öyle diyorsun bebeğim?"
Bu sırada o da hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.
"Hissediyorum." Dediğinde boğazıma bir yumru oturmuştu.
"Bebeğim öyle düşünme. Bir şey olsa haber verirlerdi bize. İstersen arayıp sorayım mı?" Dediğimde göz yaşlarını silip hızla kafasını salladı.
Telefon bir süre sonra açıldığında hemen konuşmaya başladım.
"İyi günler komutanım."
"İyi günler Cihangir. Hayırdır bir problem mi var?" Dediğinde sesi kısık geliyordu.
"Komutanım biz Melisa ile Miray'ı merak ettik de size bir soralım dedik. Görüşebildiniz mi?"
"Cihangir sizi hayalkırıklığına uğratmak istemem ama bir süredir Timden haber alamıyoruz. Bugün diğer timlerle dönmeleri gerekiyor. Eğer geri dönmezlerse..." Dediğinde yutkundum.
"A-anladım komutanım. Ben oraya geliyorum." Dediğimde cevabını beklemeden kapatmıştım telefonu.
"Baba ben dedim sana!" Diye bağırarak ağlamaya başlayan Melisa ile ne yapacağımı şaşırmıştım.
