!Bölümler karıştı ve düzeltemiyorum. Lütfen bölüm başındaki sayılara göre okuyun.!
"Taehyung tek gecelik ilişkisi olan asker Jungkook'un yeni komşusu olduğunu bilmiyordu."
Chanbaek'ten Taekook'a uyarlamadır.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başka bir evrende En güzel halinle Sen hayata sarıl Ben daha da biteceğim
Jungkook pek çok şey olabilirdi ama geçen cumartesi sabahı Taehyung'un evinden çıkarken hissettiği kadar pislik gibi hissetmişliği pek sık olmazdı.
Ayrıca hangisinin daha doğru olduğunu bilmiyordu Taehyung’u onun gibi batırmış biri olmaksızın süreceği yalnız hayata bırakmak mı, yoksa bu kadar rezil halde olmanın ona bazen saçma sapan şeyler yaptırabileceğini, ancak onu şimdiye dek tanıdığı tüm ilişki yaşadığı insanlardan bile daha fazla önemsediğini Taehyung da anlayana dek özür dilemek mi?
Tanrım. Cephede, ön saflarda korkusuz ve umursamazdı. Oradayken kim olduğunu ve neye katkıda bulunduğunu biliyordu.
Ama bu adamlayken? Kendisine bunun mümkün olduğunu düşünme izni dahi vermiyordu. Babası sinirli, pislik, şiddet dolu bir orospu çocuğuydu ve Jungkook de öyleydi. Onu Kore'ye göndermelerine sebep olan “küçük bir disiplin problemi” vardı ya? Evet o problem bir memuru yumruklamak ve bilmeden bir bar kavgası başlatmayı içeriyordu. Adamın durumdan pek de memnun olmayan bir garsonu tartaklıyor olması, komutanı açısından bir şeyi değiştirmemişti. Çünkü bu Jungkook'un kendini kaybettiği ilk sefer değildi, önce yumruğunu konuşturup sonra beynini çalıştırdığı ilk sefer de değildi.
Şimdi baş belası olarak yaftalanmıştı ve tüm kariyeri risk altındaydı.
Ve bu keşmekeşten kurtulmanın tek yolu da babasıyla yüzleşmek ve bunca yıldır içinde büyüyen her şeyi ona söylemekti. Her şeyi ortaya dökmek. Bu düşünceyle midesi kasıldı ve göğsü sıkıştı. Özellikle de geçen haftaki küçük onu çoğu gece uyutmayan rüyasından sonra Jungkook'un gençliğine dair tüm dünya görüşü eksenini şaşmıştı.
Baekhyun'a yaptıkları yüzünden babasından hep nefret etmişti. Anneleri o on iki yaşındayken ölünce, babası da onun üzerinden çok geçmeden dağılınca öylece yetim kalmıştı oğlan. Ama görünen o ki tüm bu pislikler onun da başına gelmişti, öyle değil mi? Sadece Baekhyun'un değil. Bir kez olsun öyle düşünmemişti ya da belki kendisine olaya bu yönden bakmak için izin vermemişti. Gerçi neresinden bakarsa baksın, şimdi kurtulacak mı yoksa lanet olası dibe mi batacak, bilmiyordu.
Jungkook ağlama sesi duydu yüksek sesli, ısrarlı ve gittikçe daha da artan. Sese odaklandı. Taehyung'un evinden geliyordu.
Ah. Doğru. Bu gece yine bebek bakıcılığı yapıyordu.
Jungkook yeni deri koltuğuna uzandı ve derin bir nefes aldı.
Peki. Önündeki birkaç hafta içinde gidip babasını görecekti. Bunu ona doktor söylediğinden değil, kaçınılmaz olan gerçekleşip de kendini kaybettiğinde bu kadar derin bir şekilde yaralı olmak onu ya da daha kötüsü sevdiği birini erkenden mezara yollayacağından yapacaktı. Kendi pisliğini kontrol altına alıp adam olmasının vakti gelmişti.
