Draco Malfoy İle Hayal Et - VARİS-

3.Bölüm -Yalanlar-

Medya: Draco ve (İsmin) - Astronomi kulesi

.

.

.

.

(İsmin): Harry sen, sen ne saçmalıyorsun?

Harry bana kendince açıklama yaparken ben hiçbir şey duymuyordum. Kulağım aklım o cümlede takılı kalmıştı adeta...

SEN WEASLEY DEĞİLSİN!

Bu cümlenin ağırlığı altında ezildim defalarca.

Harry: (İsmin) bir cevap ver ne olur?... Bak zaten dediğim gibi kesin bir şey değil...

(İsmin):İmkansız ben Weasley'im bu hep böyleydi ve böyle kalacak bu saçmalığı nereden çıkarttınız???

Hermione: Keşke saçmalık olsa ama... Ama biz bunu Dumbledore ve Snape konuşurken duyduk ne kadar gerçek olsun istemesem bile bu ihtimali senden saklayamazdım, saklayamazdık...

Hissetmiyordum artık duymuyordum, görmüyordum anlayamıyordum... Ne oldu bana? Dünya durdu dönmüyor sanki kanım çekildi hayatım, kardeşlerim, ailem hepsi bir yalandan ibaret miydi yani...

Harry: Gel gidip konuşalım hem belki-

(İsmin):SUS!! HARRY TEK KELİME DAHA ETME!! BÖYLE BİR ŞEY YOK!

Hermione: Belki yoktur öğr-,

(İsmin): BELKİ DİYE BİR ŞEY YOK!

Son bağırışım ile herkes olduğu yerde sallandı adeta ben bile benden böyle bir sinir beklemezdim ama canım yanıyordu hem de çok...

Hızlıca orayı terk edip koskoca okulda bir oraya bir buraya savurdum kendimi bunun doğru olma ihtimali yaktı kavurdu tüm ruhumu bedenimi... Kendimi bulduğum son yer Astronomi kulesiydi...

-Çocuklara bakıyoruz-

Ron: SANA SORUYORUM HARRY NEREDEN ÇIKTI BU SAÇMALIK

Harry: Söylüyoruz ya Ron bizlik bir şey yok, duyduk sadece ki keşke duymasaydık...

Ron: Yanlış duymuşsunuz o zaman bu imkanız!

Ron Harry'nin yakasını bırakıp hızla senin peşinden çıktı, Pansy de onun peşinden ikisi beraber bir süre sana bakındılar Pansy Ron'u zar zor sakinleştirip odasına yollamayı başardı ve kendisi de odasına döndü...
.
.
.
.

Usul adımlar ile kenara yaklaştım aklımda tek bir soru yankılanıyordu

YA DOĞRUYSA?..

Draco: Ne? Ne ya doğruysa?

Hızla arkamı döndüm ve yere iyice sinmiş, sol elinde tuttuğu hafif sönmüş sigara ve kızarık gözleri ile bana bakan Draco ile buluştu gözlerim... Burada olduğunu yeni fark etmeme mi yansam Draco'nun bu korkunç haline mi yansam yoksa bu halde aciz bir şekilde ona yakalandığıma mı yansam bilemezken sonunda dudaklarımı araladım...

(İsmin): Sana ne Draco? Gerçekten laf dalaşına girecek halim yok...

Onu umursamadan tekrar arkamı döndüm, bir süre sonra hemen arkamda bitmişti elindeki sigaranın ucunu duvara bastırıp sönmesini sağladı ardından dışarıya doğru fırlattı ama sanki bir sigara izmariti değil de başka bir şey fırlattı bir tür acı...

Draco: Dertler ve acı seni de sarmış. *Derince iç çekip dudaklarını ıslatır ardından davam eder* Pek yabancı değilim bu duygulara nerde görsem tanırım...
(İsmin): Tek kelime etmeye halim yok...