Draco Malfoy İle Hayal Et - VARİS-

24. Bölüm -Ölmeyelim-

Selammˆּ๋᳝ٞׄ🦋ֻּּֽۣ֬ꦿ

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfenn.

Keyifli okumalar...

-24.Bölüm-

Çok zordu yaptıklarımı açıklayamamak...
Hayatın sillesini bu yaşta yemek çok zordu, seni senden daha cok sevdiğine emin olduğun kişiyi kaybetmek çok zordu.

Bunca şeyin üstesinden o olmadan gelebilir miydim? Hiç sanmıyorum.

Draco gideli bir-iki saat anca oldu yani sanırım...
Ama yıllar geçmiş gibi.

Tom, kendi planının tıkır tıkır işlediğini zannederken onun için öyle kötü planlar yapmıştım ve bunların başlamasını sağlamıştım ki...
Tahmin dahi edemezdi.

Draco gittiği zaman nefesim kesilmişti, evet. Ama şu an yıkılma zamanı değildi. Akıttığım göz yaşları ile Tom'u boğma zamanıydı şimdi.

Şimdi büyük savaşı başlatma zamanıydı.

Kurduğum plan eksiksiz görünüyordu, tam iki gün sonra bu saatlerde bu plan başlayacaktı. Bu gün gereken kişiler ile irtibata geçip her şeyi hazır hale getirecek yarın Draco'nun yanına gidip ona kendimi affettirecek sonra savaşı  başlatacaktım.

Planım tamamen bu yöndeydi, her ne kadar Draco'nun beni affetmeyeceğini düşünsem de...

Çünkü sormuştu bana, ne ona seni seviyorum cevabını verebilmiştim ne de Tom'un beni öpmesini açıklayabilmiştim.

Ben zaten Draco'yu hiç hak etmemiştim.

Hızlı adımlarım Dumbledore'un odasına girdiği zaman yavaşlamıştı, her şeyden haberi olduğunu biliyordum. Her zaman olduğu gibi beni şaşırtmayacağından emindim.

"Her şeyi biliyorsunuz, öyle değil mi?"

"Elbette biliyorum Henûda."

"Bana böyle seslenmeyin." Bu söylem beni geriyordu.

"Sen ismini çoktan kabul ettin, savaş bittiği zaman herkes sana asıl ismin ile hitab edicek zaten."

"O zaman hazırlık yapın bay Dumbledore çünkü iki gün sonra savaş başlayacak."

"Acele ediyorsun, Voldemort ordusunu toplamadan karşına çıkmayacaktır."

"Ordusu kimin umrunda, ben sadece onun canını istiyorum!"

Dumbledore usulca bana doğru adımladı, sinirden gözlerim yanıyor başımın üzerinde adeta kavak yelleri esiyordu o yeller bir lodosun habercisiydi bunu çok net görüyor fakat engel olmak adına kılımı bile kıpırdatmıyordum, bu lodos bu öfke her bir kişiyi yok ederdi biliyordum. Yok olcak kişiler umarımdaydı elbet ama korkmuyordum çünkü bu lodos, benim lodosum yalnızca benim düşmanımı yok ederdi.