Kurgumu seviyorsanız küçük yıldızlara basıp gök yüzümü aydınlatın lütfen, iyi okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Gerçekler acıdır bazen, bazen ise kurtuluştur huzurdur... Bu gerçek nereye sürükler bizi mutluluğa mı?...
-6.Bölüm- Tom mu? Draco mu?
Kafanı yavaşça çevirirsin ve Ron'u görürsün gözlerindeki nem ve düzensiz aldığı nefes ile yeni uyuduğunu anlarsın. Olabildiğince az hareket ederek kalkarsın, mutfağa iner su içersin ardından kendine bir kahve hazırlarsın dışarı çıkar kapının önündeki merdivenlerin korkuluğuna yaslanırsın. Arkandan birisi gelir kollarını senin boynuna sarıp saçlarını öper.
"Çok kızdın bize.." der uykusuz ve acı dolanmış sesi ile.
Sadece kafamı salladım bana sardığı kollarından kurtulup elimdeki kupayı korkuluğa bıraktım tek seferde sordum uzatmadan fazla laf dinlemek teselli duymak istemiyordum.
"Kimden korumaya çalıştınız, kim öldürmek istiyor beni?"
Derin bir nefes aldı bu soruyu ona sormamalıydım o bana bunu söyleyemezdi biliyordum ama şansımı denemek istedim..
"Cevap ver ağ- Bill" ağabey demek istemedi içimdeki ses belki bu sırrı yüzüne vurmak belki acı çekmesini görmek istiyordum bilmiyorum.
"Bak ben... (İsmin) bunu söylemek bana düşmez ki zaten emin ol her şeyi bilmiyorum bile annemlerin bile bilmediği olaylar olduğuna eminim.
Yalan söylemiyordu bunu anlayabilecek kadar iyi tanıyordum onu ne kadar diğerleri kadar benimle samimi olmasa bile sevgisizlik hissettirmedi bana hiç bir zaman. Ben susmaya devam ederken iki elimi avuçları içine alıp gözlerimin en içine ulaşmak ister gibi baktı bana.
"Ben hala senin ağabeyinim onlar hala senin kardeşlerin, annen, baban acı çekiyorsun görüyorum bunlar sana ağır geldi hissediyorum... Ama izin ver bize, uzak tutma bizi kendinden bırak aile olmaya devam edelim biz sensiz eksik kalırız..." kalırlar mıydı sahiden? Durdum birkaç saniye yoluma tek devam edebilirdim yada onlar ile... Zor bir karardı benim için ama hala onları çok seviyordum ve eğer beni korumak için yalan söyledilerse tam anlamı ile affedebilirdim onları ki zaten çok da küs değildim bana aile içinde küslük olmaz diye öğretmişlerdi ve onlar benim ailemdi...
"Ben... "
"Bak ben özür dilerim onları ikna etmeliydim belki ama küçüktüm seni korumak için olduğunu söylediler ve bir daha bu konu açılmadı taki bu güme kadar"
