FRAIL (BXB)

Chapter Five

I shouldn't be suprised right? I mean he own this. Of course, sa penthouse siya. Hindi ko alam kung bakit habang pataas kami kinakabahan pa rin ako.

Kanina habang nasa elavator kami, nalaman kong sa penthouse ang punta namin ng iba sa mga buttons ang pinindot ni Ivy. But, something is wrong. The elevator won't go up and the staffs abruply run to us to know what's going on.

I was embarrassed when I heard to the staffs that we can't go to the penthouse without informing the front desk first. Pahamak talaga Ivy. I was mesmerized to the beauty of the hotel a while ago and I didn't noticed. Mabilis namang sinabi ni Ivy yung pakay namin at agaran din naman nila itinawag sa itaas.

I sighed in relief nang sabihin ng staff na pwede na daw kaming pumunta, nagtaka pa ako ng pakatitigan ako nung staff habang nakikinig pa sa kung anong sinasabi sa telepono. Huli kong kita sa kaniya, tango siya ng tango habang nagsosorry.

The elevator directly take us into the penthouse. When it opened, all I can say is wow. I'm in awe. It was very manly. The theme of the condo is gray, black and white. This is just what I want for my house. But, where is the party here? Mukhang nakaramdam din si Ivy at mabilis na naglakad patungo ata sa may sala?

Susundan ko na sana siya ng bigla siyang napatigil. She nodded "Is this how you celebrate your birthday?"

Pumunta ako sa gilid niya at tumingin sa tinitignan niya. Sa mahabang sofa merong dalawang gwapong nakaupo habang yung isang lalaki, sa sahig nakaupo, sa one seater naman si Damon. Lahat sila may hawak na bote ng beer, sa mesa naman nila may pizza, nuts, fried chickens and lots of beers! "Is this how you party?" Di ko mapigilang sambit.

The man sitting at the floor stood up and smiled to us "Hi, you must be Damon's guest tonight. I am gray, and I assumed you are Ivy" saka niya tinuro si Ivy bago tumingin sa akin "And Kier, right?" He extended his arm for a handshake but before my hand can meet his palm, Damon cleared his throat causing me to hide my hands behind my back.

Tinitigan ko ang kabuoan niya. He is sitting really cool while staring darkly at me. Nakasuot pa siya ng pang office kaya malamang galing lang din siya sa trabaho. Sa kanang kamay hawak niya yung beer habang yung kaliwa niyang kamay ay pinaglalaruan yung ibabang labi niya, ganun lang ang ginagawa niya habang nakasandal siya sa upuan at nakatitig sa akin. Wait? Nakatitig sa akin?

"I'm Troy" naputol ang pagkakatitig ko kay Damon ng magsalita yung lalaking nasa kaliwang bahagi ng sofa. "I'm Van" yung nasa kanan naman ng sofa yung nagsalita.

All of them are handsome. At that thought, I looked at Ivy. Di ko mapigilang matawa ng nakita kong nakatulala lang siya habang nakatitig sa mga taong nasa harap namin. This night will be interesting.

Three hours passed when we started drinking and the three guys except damon are already drunk. Ivy and I are already tipsy. Si Damon na lang yung halata mong matino pa. Ang taas naman ng tolerance niya sa alak. I'm sitting next to Damon, kami na yung nakaupo sa mahabang sofa, si Ivy dun sa one seater, at yung tatlo, sa sahig.

I looked at Damon. Nakita kong tulala lang siyang nakatingin sa beer niyang hawak. Tumikhim ako para kunin yung attention niya na mabilis niya namang binigay. "I u ahm Happy Birthday, I'm sorry, wala akong dalang regalo" I said shyly at him.

He smirked. "It's okay, it's not really my birthday anyway"

"What?" May sinabi pa siya bandang huli di ko lang masyadong narinig eh.

Umiling siya at umupo ng mas malapit sa akin. Nailang naman ako dahil doon. "You want to taste the wine?" sambit niya. Napatikhim ako nang maramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko ng sinabi niya yun sa sobrang lapit niya.

"Sure. I actually wonder how it taste like, it's not familir to me" It's true. Maybe it is new?

I looked at Damon and I saw how he smirked dangerously at me. He is really handsome. But, his eyes. It's intimidating and scary. Feel ko tuloy ngayon may balak siyang masama sa akin.

Pinagmasdan ko lang kung paano niya buksan yung wine at pagkuha ng baso, hanggang sa bigyan niya ako. Naalala ko si Ivy, baka gusto niya din tikman to, pero pagkaharap ko kay Ivy, bagsak na din pala. Ang bilis naman bumagsak ng mga to especially the three guys. I mean lalaki pa naman sila. Mahina ba talaga sila sa alak. I shrugged.

Damon nodded at me. "Try it"

I sipped. And sipped. Damon chukled beside me. "It's good right?"

Mabilis akong tumango "Yeah, where did you buy this? Parang mapaparami yata ako dito" Iniumang ko yung baso kong wala ng laman sa kaniya at agad niya naman tong binigyan ulit.

"It's a secret" sambit niya na nagpakunot ng noo ko.

"Why? Masyadong mahal ba? I can't afford? Hmm halata naman, sige wag na lang. Pero ang sarap talaga" Di ko na napigilang sambit.

Umiling lang siya sakin. "Bakit di ka umiinom?" I said when I noticed that he didn't even sipped at all.

"Ay sawa ka na siguro noh?" sabi ko nang di siya sumagot. "Ang yaman mo pala noh? Sayo pala tong VL Hotel" Sambit ko ulit.

Napansin kong nakatitig lang siya sa akin kaya medyo nailang ako. "Restroom muna ako" sambit ko at mabilis na tumayo para sana makalayo saglit sa kaniya dahil nailang ako ng bigla akong mahilo. Mabilis naman akong inalalayan ni Damon at pinaupo ulit sa sofa.

Tinitigan ko yung wine. "The wine tasted good pero mukhang mataas ang alcohol niya, tinamaan kaagad ako" I said while laughing.

"Stay put first, mamaya mawawala din iyan" Damon said and so I did.

Sumandal muna ako sa sofa at pumikit baka sakaling mawala yung hilo ko.

Tama si Damon, ilang segundo lang, naramdaman kong nawala na yung hilo ko. How did he know? Ganto ba talaga effect nung wine? Naranasan niya na din? Pero mukhang mataas naman yung tolerance niya sa alak. He even looks normal now kahit na kanina pa siya umiinom