FRAIL (BXB)

Chapter Fifteen

I am here in my office at kanina pa ako iritado. Ang sama ng gising ko, ang sama ng araw ko. Pagkagising ko, mabilis na tinignan ko ang phone ko, umaasang nagreply siya kahit isa man lang sa mga text ko pero wala. As in wala!

Mabuti na lang kaonti lang ang mga nakaschedule sa akin ngayon. Hindi kagaya kahapon na marami. Now, I am here waiting Ivy to finish her work para makakain na kami ng lunch.

And speaking of, my door opened and a smiling Ivy appeared.

"Kier, may bisita ka."

I slightly gasped, She is grinning at me, it's making me assume that the guy is---

"Kier Dude! I miss you!"

Napatayo ako ng lumitaw sa harapan ko si Pier. My cousin. I smiled at him and he gave me a bro hug.

"Pier. Hindi ko alam na ngayon ka pala bibisita. Kagabi lang ako ininform ni Mom." saad ko habang sinesenyasan si Ivy na iwan kami.

"Really? Si tita talaga, I'm sure hinabilin pa niya ako sayo." He said while grinning.

Natawa din ako. "Yup, she did. Alala mo naman mawawala ka dito."

"Dude, It's because your mom really loves me. She loves me more than you, okay? Don't argue with that."

Pabiro ko siyang sinapak sa braso. Pier and my Mom are close. Very close. Dahil hindi naman ako laging umuuwi, I am sure laging tambay si Pier dun sa bahay para libangin ang mama ko. Wala naman akong problema doon.

"So, what brings you here? Anong naisipan mo at lumuwas ka?" I asked habang umuupo kami.

He laughed. "What kind of question is that? Of course I am here because I miss girls." Nailing na lang ako sa sagot niya. Loko loko talaga. "Wait, don't get me wrong. I love our place in the province, it's just that you know, the girls here are more different." He added while wiggling his eyebrows.

Unlike me, Pier likes the scenery in the province. Mas gusto niyang nakikita ang mga puno kaysa sa mga buildings. But of course, gaya ngayon, namimiss niya din ang buhay dito. Pier is wild here. Palibhasa lahat ng kamag-anak niya maliban sa akin ay nasa province. Kaya nagagawa niya lahat ng gusto niyang gawin dito.

"I didn't say anything." ani ko at mahina pa siyang sinipa sa paa na nailagan naman niya. "Ilang araw ka pala dito? Seeing you, Alam kong dumiretso ka sa bahay ko bago pumunta dito." Wala na kasi siyang dalang bag, alam naman niya ang bahay ko at meron din siyang duplicate key ko.

"Two days lang dude. I just need to breath some fresh air."

Tinignan ko siya na parang tinubuan siya ng dalawang ulo. Siraulo talaga to.

"Hindi ba baliktad. Kung gusto mo ng fresh air, sa province natin mo yun malalanghap hindi dito. Pollution yung nandito uy." saad ko.

Tumawa naan siya ng malakas pero saglit lang nagkibit balikat siya. "Well, nag-away nanaman kami ni sunny eh, ayoko muna dun. Dito muna ako sayo."

Sunny is his step mother. They really don't get along. His real mother is already dead. Siguro kaya sobrang close niya din sa mama ko.

I sighed. "Okay fine. Where do you want to go tonight? I'll finish my work early."

Ngumiti naman siya sa akin ng nakakaloko. Right, bakit ko pa ba siya tinanong. Just the same, Pier.

Gaya ng sabi ko maaga naming tinapos ni Ivy ang trabaho. Kaya nandito na kami ngayon ni Pier sa bahay. Pagluluto ko na muna siya. Gusto niyang magbar, alam ko naman na pag pumunta kami dun deretso inom na siya kaya kakain na muna kami.