Stage နောက်၀ယ် (10)
" ရှူးတိုးတိုးလေကွာ.. အပြင်ကလူတွေ ကြား
ကုန်မယ်.."
Jiyong က လေသံတိုးတိုးဖြင့် Seungri နား
နားကို ကပ်ပြောလိုက်ကာ နားသံသီးလေးကို
ငုံစုပ်လိုက်ရင်း လျှာဖျားနှင့် မထိတထိ တို့လျှက်
နေလေတော့သည်။
လက်တဖက်က Seungri ရဲ့ ခါးကိုပွေ့ဖက်ထားပြီး
နောက် လက်တဖက်ကတော့ Seungri ရဲ့
အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲထိတောင် ကျူးကျူးကျော်
ကျော် ၀င်ရောက်နှင့်ပြီ။
" အွင်းး.. Hyung.. ဟိုတယ်ကို အရင်ပြန်ကြ
ရအောင်ပါ.."
ရှိုက်သံသဲ့သဲ့နဲ့ တောင်းပန်နေသည့် Seungri
၏ စကားများကို Jiyong တယောက် နားမ၀င်
တော့။ Concert ပြီးသွားလို့ နားနေခန်းထဲ ခဏ
နားချင်သေးတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့
Seungri ဒီအခန်းထဲ သေချာပေါက် ၀င်လာမှာ
ကို သိပြီး စောင့်နေသည့် Jiyong ရဲ့ အကြံဆိုး
တွေလေ။
ဒါကို ညီငယ်လေး Seungri ခမျာ မရိပ်မိခဲ့ခြင်း
ပင်။ အခုတော့ နဂါးဆိုးကြီးက စိတ်တိုင်းကျ
စားသုံးနေသည်ကို ဒီပန်ဒါလေးမှာ မငြင်းဆန်နိုင်
စွာ အသာတကြည် လည်စင်းခံနေရရှာတော့
တာပါပဲ။
နှုတ်ခမ်းဖျားတွေ ထိကပ်ဖိကပ်ထားကာ အာခံ
တွင်းထဲထိ ထိုးမွှေ၀င်ရောက်နေတဲ့ လျှာဖျားတွေ။
ကျွမ်းကျင် ကျင်လည်စွာ ပွတ်သပ်နေသည့်
လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေကြားမှာ Seungri
ရဲ့ အကောင်ပေါက်လေးလည်း အားနဲ့မာန်နဲ့
တင်းထောင်နေလေပြီ။
ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားချက်တွေက Seungri
ဆီက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သက်ပြင်းရှိုက်သံလေး
တွေနဲ့ ထပ်တူ စည်းချက်ညီလေရဲ့။ အားမလို
အားမရဖြစ်စွာ ကုတ်ကပ်ဖက်တွယ်ထားတဲ့
Seungri ရဲ့ လက်ချောင်းပုတိုလေး တွေက
Jiyong ရဲ့ နောက်ကျောပြင်မှာ မြဲမြဲမြံမြံ။
" Ri.. မင်း အရမ်းတင်းနေတာပဲ.. Hyung ကို
အဲ့လောက်တောင် လွမ်းလား.. ဟင်.."
" ဟင်း.. မြန်မြန်လေး.."
သွေးကြောလေးတွေတောင် ပေါက်ကွဲထွက်
မတတ် ပူနွေးတင်းမာနေသော ထိုပန်ဒါပေါက်စ
လေးကို Jiyong မှာ အသည်းတယားယားဖြင့်
အစွမ်းကုန် ဖြေလျော့ပေးဖို့ ကြိုးစားလေတော့သည်။
