Chapter 17

58 9 0
                                    

Mark's POV

"Are you his impostor?"


"What? Nababaliw kana bang tarantado ka?" Kahit ang pananalita niya ay iba.


Caster, what happened?


"Anong nangyayari dito?" Dumating sina Kelvin.

"He's suspicious me that i am not Caster. What the fuck is that?" This punk.


"maybe  im not just feeling well." Sabi ko nalang para wala nang usapan pa.


But this man. I don't really know who he is? Bakit kamukha niya sa Cas? Bakit ba bigla ako kinabaan?


Sumunod ang susunod na araw. Pumasok kami ng sabay sabay. Well, si Earl ang humiwalay samin dahil sa kabilang school siya. Next year na siya makakapag transferee sa school. The way this man reacts, ibang iba sa nakilala kong Caster.

He's pretending. What a great liar!

Break time.

I order the usual food. His favorite cheese cake. Nang ibigay ko ito sa kanya bigla ako nitong sinamaan ng tingin.

" Do you think i can eat that cheap food?!" At ngayon umarte siya hahahahaa.


" Diba favorite mo 'yan Cas? Hindi ka mabubuhay na hindi makakain ng cheese cake." Sabi ni Kelvin.

" Eat up. Kumain na tayo at may susunod pa tayong subject." Hindi ako nakakain ng maayos ng araw na iyon dahil alam ko naman hindi talaga siya ang Caster na kinikilala ko.

Dumaan pa ang araw. The way he talks to me. Its change. The usual Caster, he's smiling while talking but this man. He has no emotions. Opposite of Caster.

Lumipas ang isang linggo. Mas lalo naging worst ang kilos nang kinikilala kong Caster. Nagbully siya nga mga babae kanina. And then nakipagsuntukan pa siya. Caster didn't get into any trouble. Caster can handle his emotion but this brute. He has guts to make a trouble.

Tapos no'n gabing tulog na siya. Talagang ginising ko si Hem at Kelvin. Isang linggo na ako napipila. At baka makasapak talaga ako.

"Ano ba 'yon Mark? Hating gabi na."

"Ayos kalang Mark? This past few days tolero ka."

"Gusto kong malaman niyong iba ang Caster na kasama natin ngayon. Bulag ba kayo ha?! Hindi siya si Caster! Caster is more than kind of that man." Galit na sigaw ko.

"Mark..."


"What?" Inis na sabi ko.


"He's really Caster." Kumunot ang noo ko.

"What? Hindi ko kayo maintindihan." Sabi ko.


"Siya talaga ang Caster. Dahil iyon nakilala mong Caster no'n , his real name is Carter not Caster." What the hell?

" Hindi ko magets." Nalilito kong sabi.

" Iyan ngayon, he is Carter twin brother. Baka nasa america si Carter ngayon." Hindi ko magets ang pinagsasabi nila pero gusto ko maintindihan.

Gusto ko bumalik iyon totoong Caster. Kahit pa anong pangalan nito.


" Ang totoo niyan Mark. Carter didn't exist. That's why, nakipag switch siya sa kakambal niya at hiniram niya ang pangalan nito na Caster. Dahil alam ng lahat na patay na si Carter pero ang hindi nila alam ay ang Carter na nakita nilang patay nasa america ito. Do'n siya tinatago." Halos malaglag ang panga ko dahil sa sinabi ni Kelvin.


Bakit kailangan mangyari 'to?


Dahil ata sa galit ko ay tumaas ako at dumaretso sa kwarto no'n tarantadong iyon. Nakakita ako nang vase. Binitawan ko ito at ito ang naglikha ng ingay para magising ang gago.


" ANO BANG PROBLEMA MONG LALAKI KA?!" sigaw nito.


" LUMAYAS KA! HINDI KA WELCOME DITO!" galit kona rin sabi.

" Anong sabi mo? Pinapalayas mo ako? E dito rin ako nakatira!" Galit din niyang sabi.

" Do i look joking huh?! Lumayas ka dahil hindi ikaw si Carter! Umalis ka rito! At 'wag na 'wag mong ipapakita sakin ang ganyan pagmumukha kahit na kamukha kapa ni Carter! Dahil babasagin ko ang mukha mo! Gago ka!" Sigaw ko.

" Ang bilis mo naman makahalata. Hindi na babalik si Carter!"

" Ibabalik ko siya. Just watch and see you brute!" Naiinis ako dahil bakit hinayaan ko makatulog ako nang gabing iyon. Bakit kailangan makatulog ako.

Kung alam ko lang mawawala na siya pagkagising mo.

" Hindi ako aalis dito. Wala kayong ipapakitang Caster. At lalo na ako naman ang totoong Caster. No need to worry." Kumilos ang mga kamay ko at sinapak ito.

" Hindi ko kailangan ng tulad mo sa grupo ko! Umalis kana at 'wag kanang babalik dito!" Gusto pa atang kaladkarin ko siya palabas.

" Hanep! Kapal din ng mukha mo? Pinapalayas mo 'ko? Hindi iyo ang penthouse na 'to!"

Dahil talaga sinasagad na ako nang lalaki 'tong nilabas kona iyon baril na nakatago kanina pa sa may bulsa ko.

" MARK!" sigaw no'n dalawa.

" Aalis ka oh kikitilan kita ng buhay? Mamili ka! Hindi mo alam ang kaya kong gawin kaya 'wag mo akong susubukan. Lumayas ka ngayon din!" Sigaw ko.

" Mark, put down that fucking gun!" Kelvin.

" Ano bang nangyayari hays." Hem.

" You look mystery huh. Sino kaba talaga Mark Salazar?"

" Wala kanang pake kung sino man ako. Lumayas ka!" Dahil hindi na ako nakapaghintay.

Hinila kona ito palabas ng penthouse. Hindi siya nararapat dito dahil ang totoong may ari ng kwartong iyon ay hindi ko alam kung nasaan siya.

" Hahahahaha. Keep finding."

Inaasar talaga ako nang lalaking 'to.

" Goodluck if makikita mo siya hahahahahaha. At kung mababalik mo siya rito." This fucking punk.

" We will see." Sabi ko.

Pumasok ako agad ng loob at umupo sa sofa.

Saan kaya kita hahanapin Cas? Or Carter! Bakit kailangan nilang gawin sayo 'to? Bakit?

"Kelvin pinsan ka ni Cas or Car diba? Siguro alam mo kung saan siya sa america?" Tumango ito.

"Sa states siya."

"I will go there." Seryoso kong sabi.

"Seryoso ka? Mapanganib do'n. Halos nando'n ang Tauhan ng daddy niya. Hindi mo rin siya mauuwi dito." Gagawin ko lahat.

"Ako paba? Magagawa ko lahat. In the first place, hindi niyo pa ako lubusan kilala kaya hindi niyo pa alam kung anong kaya kong gawin." Seryoso kong sabi.

"Mark nagaalala lang kami sa gagawin mo." Sabi ni Hem.

"Just trust me. Uuwi ako na kasama ko si Carter. Magbibigay ako ng letter sa dean. Book me a ticket Kelvin." Tumango ito.

Hindi ko alam bakit ginagawa ko 'to? Basta alam ko kailangan ko siyang maiuwi dito. Isang linggo na din ang lumipas. Baka gustong gusto na niyang umuwi.

Gagawin ko lahat kahit ipahamak kopa.

Basta iuuwi kita Carter.

Isa Pang IkawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon