Isa Pang Ikaw

Chapter 33

Hi, patnubay ni otor ang kailangan sa chapter na ito. Kung 16 pababa ka please lang po paki-skip. At sa 18 pataas naman please lang din po. Wag na wag gagawin. Pwera nalang ay kung may asawa kana.

Read at your own risk.

Pink alert!

Caster's POV

DALAWANG araw mula nang macoma si Mark. Well, ang sabi ng doktor, pabuti nang pabuti ang kalagayan niya. Kaya ngayon iuuwi na siya. Ako ang maghahatid sa mansiyon ng mga Echavez ngayon. Sakin din pinabantay si Mark kaya walang magagawa si Mark.

"The doktor said you can go home now. I'll sent you home." Simpleng sabi ko.

Mula kasi nang magising ito nakatulala lang siya. Ni hindi niya ako kinausap at kahit ang kapatid niyang si Mia. Hindi nga namin alam kung nakakaalala naba ito.

Tumango lang ito kaya alam ko na naiintindihan niya mga pinagsasabi ko mula kanina. Kinuha ko mona ang mga gamit at binaba sa kotse. Nang bumalik ako ulit sa kwarto niya ay nandon ang doktor na tumingin sa kanya.

"You're free to leave now, Mark. Wag na wag mong iskip ang mga gamot na hinabilin ko sayo. Para magtuloy tuloy na ang pag galing mo." Rinig ko rito.

Halos tango lang ang binigay nitong sagot. Nang makita ako ng doktor ay agad itong ngumiti sakin.

"For my observation, he's fine. Hindi ko lang alam bakit ganyan ang inaakto niya. But in the other thoughts, maybe he's under traumatized, hindi niya siguro natanggap iyon mga nangyari. Masyado nashock ang utak niya. Pero kailangan ng magaalaga sa kanya. Nakatutok dapat ang atensiyon sa tulad niyang may ganon kalagayan." Tumango ako.

"Salamat ho dok." Turan ko nalang.

The doktor pat my shoulder. "Just call me Caster if you need me. At kung may kakaiba nangyayari sa kaibigan mo." Ngumiti ako at nagpasalamat.

"Marami pong salamat, Dok." After that ay umalis ang doktor. Pinuntahan ko naman si Mark.

"Mark, are you ready to leave?" Tanung ko kahit na alam ko naman hindi niya ako sasagutin.

"Yes."

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. He answered me. Dumating ang nurse at tinanggap ang IV sa pulsuhan nito. Nang sabihin ng nurse na pwede na rin siyang magbihis, binigay ko kay Mark ang damit na isusuot niya ngayon araw.

Naghintay ako. Masyado tahimik ang treatment niya sakin. Feeling ko nasasaktan ako.

'Kailangan mong magtiis'

Anang nasa kabilang utak ko naman. Ilan taon paba ako magtitiis? When i saw his coming out to the bathroom, agad akong tumayo at niyaya na siyang umalis.

Nang marating namin ang parking lot. Papasok palang kami ng kotse when he talking. Mahina ito, dahil siguro nanghihina pa siya.

"I remember a little. But not fully. Pero hindi kapa part sa mga alaala na iyon. And yes, i know i am Mark and not Leon." I just focusing driving.

Wala naman ako maisagot sa lahat nang sinasabi niya. I thought he's done talking but i was wrong.

"Natatandaan ko palang iyon bagong lipat kami ni Mia dito sa manila. Iyon palang. And rest is still blurred." Hindi ako kumibo.

Kailangan ko pang magtiis ng konting panahon bago niya ako maalala. Bago niya maalala ang lahat ng tungkol sakin.

When my phone is ringing. I pick it up.

"Hello." I answered immediately.

"Its me Mia, kuya Caster. Daddy want to asked you if malapit naba daw kayo?"

"We're in our way there. In just a minutes siguro makakarating na kami. Ready the room's of Mark." Mahabang linatanya ko.

"Noted."

I just driving. When i remember im with him nga pala. Tinignan ko ito saglit. Nakatingin lang ito sa labas ng bintana. Nang marating namin ang mansiyon ng mga Echavez. Unang bumungad sakin si Gail.

May mga maid at isang butler ang sumalubong. Kunot ang noo kita ko si Gail. Hindi niya nagugustuhan itong pagbabalik ni Mark.

"MALIGAYANG PAGBABALIK YOUNG MASTER." bati ng lahat ng maid kay Mark.

Mark just shook his head. Then una pumasok sa akin. In the leaving room, i saw tita and tito with their daughter Mia. They waiting for Mark to arrived.

"Thank you for sending Mark here, Caster hijo." I just bow sign of my respect.

"Its no worries tita Mika." Nakangiti kong sabi.

"Kuya Mark? Are you okay naba? Do you want to eat?" Umiling si Mark.

"No. I just want to rest. Bukas na ako babawe sayo Mia." Mia just giggled. She's happy because Mark is back now.

Well, i am happy too.

"Tita and tito. I think my job is done here. Mauuna na po ako. Tawagin niyo po ako if may kailangan po kayo." Magalang na sabi ko.

"Help me to my room, C-caster." Sabi ni Mark.

I'm shock. Because he need my help? Wala ako nagawa kundi ang alalayan siya papunta sa kwarto nito. And when we got there. Pag pasok palang namin sa loob ng kwarto niya ng idiim niya ako sa nakasarang pinto nang kwarto niya. And then claimed my lips.

He's hungry of my kissed. The kisses is so wild. He's starting to kisses me like no tomorrow. Its seem like he enjoy kissing me in this dark room.

He holding my head. I just kissing him back. Wala akong ginagawa. Until he enter his tongue on my mouth. Nalasaan ko ang mint flavor nang bunganga nito.

I miss this...

And i miss this man so much. I miss his kiss, his hugged, and specially i miss the man who kissing me right now.

Nagpatuloy ang paghahalikan namin hanggang sa hindi na kami makahinga pareho. Lips to lips. Tongue to tongue. Laway sa laway.

Hindi ko mapagilan matawa dahil after all this year. Hindi ko na naman akalaing mahahalikan kopa siya nang ganito katagal. Na mayayakap ko siya ng ganito.

"Caster.. oh goodness! I fucking missed you, babe." My eyes widened.

" Kakasabi mo lang hindi mo ako naalala? Ano to gaguhan?" Takang tanung ko kay Mark.

" I just pretending to not know you. Ipapaliwanag ko somewhere. Basta  hindi sa ngayon. I missed you, are you missing me?" Pinatukan ko ito.

" Ofcourse! I missed you so much!" Then i hugged him tight.

" I'm sorry, Babe. I hope you forgiven me for everything i do...."

-

Next chapter is their chukchukan session hehehehe. Sorry masyadong bitin.