Isa Pang Ikaw

Epilogue

"CHASE! CHESTER! ANO NA NAMAN BA PINAG AAWAYAN NIYO?!" umiling iling ako.

"Dad, si Kuya kaya! Naghihiram lang naman ako ng ipad niya! Ayaw ako ipahiram! Napaka damot!"

"I told you! My ipad is off limits! You have your own ipad. Why don't you use it."

Naloloka ako sa kambal na 'to. " Tama naman nga ang kuya Chase mo, anak. You have your own ipad. Just used it." Understanding talaga 'tong si Caster.

"No! No! Kuya is hiding something, so, he will not borrow his ipad!" Kumunot naman ang noo ko.

"Ano naman ang itatago ng kuya mo?" Nakisabat na ako.

"Kuya is have a crush na. Kaya ayaw niya----"

"SHUP UP, CHESTER! HOW DO YOU KNOW I HAVE CRUSH? IS THAT SWEET? OR DELICIOUS?! GOSHHH!" walang araw hindi nag aaway ang mga batang ito.

"You have!"

"I don't!"

"You have!"

"I don't!"

"You have! / I don't!"

"Stop, you two!"

Natahimik sila pareho nang sumigaw na si Caster. " How many times , i need to tell you two? Siblings didn't fight! Do you understand me Chase and Chester?" Tumango sila parehas.

" One more time. One more time i heard you two fighting. No gadget for whole 1 week!"

Natawa ako. Napa hangat kasi ang ulo ng dalawa dahil sa narinig nila. Kumbaga ay, grounded sila.

" Daddy! Waaaaa!" Umiiyak na sabi ni Chester tapos ay pumunta sa gawi ko.

" Dad is bully me again. Do sometime." Ayoko madamay baka pati ako mabuntungan ng galit.

" Just follow what did your dad told. Do you want no gadget for whole 1 week?" Umiling ito.

" Good, now behave."

" Eye, eye, daddy!"

Si Chester susunod naman 'yan. Si Chase lang ang inaano ko. Balik na naman sanakakunot ang noo ang bata 'yon.

" Anak?"

" Yes, po?"

" May crush ka ba talaga?" Umiling ito.

" Iyon totoo, anak?" Umiling ito.

" I don't need that, dad. Hindi ko 'yon magagamit sa pag aaral ko. Crush is just headache." Napanganga ako.

" That's good to hear."

Until...

"Chaseeeeeeeee!" Pumasok sa loob ng bahay si Steffi.

"Tss. Ano ba naman 'yan. Nakalunok ka ng mega phone?" Tanung bigla sa kanya ni Chase.

"Ang sungit Chase, umagang umaga."

"Kasalanan ko ba ha? Nakaka bwesit 'yan bunganga mo. Ang ingay!" Sigaw nito.

"Aba! Hoy, nakakatanda ako sayo kaya gumalang ka! Tito Caster, si Chase walang modo!"

"Tss."

"Hayan na naman tayo sa 'tss' mo. Whatever, Chase. Anyway, can you help me? Pretty please." Mas natawa ako.

Hanga talaga ako kay Steffi. Siya lang nakakagawa sigaw sigawan si Chase, and after that, magpapatulong din naman.

"And why would i? You have hand, Steffi. Used it."

"I don't know, how to solve this one. Ayaw mo talaga ako tulungan? Gusto mopa."

" Fine! After this, leave this house! You're voice is all over the whole house! And it's irritating me! Manahimik ka hanggang sa masolve ko 'to."

Umiling iling ako. Kung hindi lang alam ni Chase na hindi niya totoo pinsan si Steffi, nakikita ko, bagay sila dalawa. Pero sa mata ng ibang tao. Magpinsan sila.

" Eye, eye!"

" Ano ba 'yan tinitignan mo d'yan babe?"

" Tinitignan ko lang si Steffi at Chase."

" Bagay sila no." Napatanga ako dahil sa sinabi niya.

" You thought so?"

" Hahahahhaa. I am shipper, you know. After ilan years lang. Alam ko, mag kaka gustuhan ang dalawa na 'yan.".

" How sure you are? Alam mo ba ano sinabi ng anak mo sa'kin, kani kanina lang?" Sabi ko.

" Ano?"

" Girl is just a headache, he said." Umi iling kong sabi.

" Ngayon lang 'yan kasi bata pa sila. Hintayin mo lumaki, maha-handle din 'yan ni Chase."

" Pumapayag ka pwede mag ka relasyon ang dalawa 'yan?" Hindi ko makapaniwala.

"Yes. If saan masaya ang anak natain, do'n ako syempre. Hindi rin naman sila totoo magpinsan."

"Kahit na Caster, sa mata ng mga tao, magpinsan sila."

"Everything will be allright, babe. Trust me."

-

"I just don't get it, Chase? How did you solve this? Paano mo 'to nakuha? Goshhh! Mababaliw ata ako sa math na 'to." Nakakairita na talaga ang boses ng babaeng 'to.

" Nakikinig kaba sa mga klase at discuss ng lec sayo? Ipa puso mo, para makuha mo kasi!" Inis na sabi ko.

Hindi 'yon ako binubulabog niya lagi.

" Makinig ka sa lahat ng sasabihin ko. Don't repeat me twice. Marami pa akong gagawin, Steffi." She rolled her eyes.

This brat.

Tumango ito. Ahh ito nang ahh pero alam ko wala siya maintindihan. Sa inis ko, ako nalang ang nag solve kesa sa tumagal pa kami.

" Here, it's done! Now, leave the house." Utos ko.

" Ay grabe siya! Ang sama talaga ng ugali." Tsss.

" Pake mo."

" Sabihin mo, bakit ang galing mo sa math?"

" Tanga kalang talaga at hindi nakikinig sa lec mo." Sabi ko.

" How dare you! Apaka yabang! Hmp! Madapa ka sana. Hayop!" Tapos tumayo ito at naglalakad ng padabog.

" Inaway mo na naman."

" Nauna siya, dad." Sabi ko.

" Gitatungan mo."

"Diniscuss ko naman dad. Pero hindi niya parin gets. Hindi kona kasalanan 'yon." Sabi ko.

"Easy on her, son."

"I know."

I am controlling myself. This is bad! I don't want to feel it anymore!

It's dangerous.

--

May naihanda akong mga SPECIAL CHAPTER pero hindi kopa alam kelan ako mag uupdate. So now, Isa Pang Ikaw is now done. Thank you so much po. And yes, mat kwento mga anak nila. Pero hindi pa sa ngayon.

Thank you!!