Chapter 32

61 6 0
                                    

Caster's POV



"How he is?" Agad na tanung ko kay Mia. Nang dalhin ko siya sa hospital ay agad kong tinawagan si Mia.




"He's under coma parin, kuya. Hindi ata nakayanan ng utak niya ang mga impormasyon nalaman niya." Kasalanan ko to. .



Dumating ang mga kaibigan namin at ang Harvin na kasa - kasama nito.



"Niwarningan na kita pero hindi ka parin nakinig sakin!" Sigaw nito. "Dapat ay hindi mo nalang siya pinilit makaalala! Nang dahil don mas pinalala mo ang kundisyon niya!" Hinigit ko ang collar nito at diniin siya sa pinaka malapit na pader.



"YOU DON'T NOTHING! KAYA MANAHIMIK KA! I CONTROL MYSELF TO JUST NOT MESSING HIM! PERO SIYA NA ANG KUSA LUMAPIT SAKIN!" Galit na sigaw ko.



"Pero kasalanan mo parin bakit nagkaganyan ngayon si Mark-----"


"Enough!" Napatigil kaming pareho nang biglang dumating ang ama nila Mia na si Mr. Enchavez.



"Sa tingin niyo ba maayos ang lagay nang anak ko dahil lang sa nagaaway kayo dyan? Idiota." Ibang salita iyon pero nakakaintindi ako.


Binitawan ko ang Guttierez na to at humarap sa tatay nila Mark. "Sorry for not my good attitude, tito. Alam kong walang patutunguhan ang away na ito." Sabi ko.


"Cleo, Kunin mo mona dito si Harvin. Iuwi mo siya." Utos nito.


"Pero----"


"No buts. We will talk once i got home." Walang nagawa ang Harvin na iyon kundi ang sumunod sa lahat nang gusto ni tito Marco.


"Umupo ka mona batang Martinez at ipapaliwanag ko sayo ang lahat." Dahil talagang gusto kona malaman ang lahat wala pa man siya sinasabi ay umupo na ako agad.


Nakatingin lang samin si Hemerson, Kelvin at Mia.



"Alam ko ang mangyayaring kidnapped non panahon na iyon. At planado na para sana iligtas si Mark pero dahil dumating ka non panahon na 'yon mas lalo naging komplikado ang sitwasyon." Kasalanan ko na naman. "But please don't blame yourself because this is not your fault." Tinignan ko ito sa mata.



"Kilala niyo naman ang pamilya namim. Masyado kilala at masyadong makapangyarihan. Masyado malawak ang clan namin. Apat na clan ang sumisimbulo sa amin." Apat na clan?



"Apat? Hindi ko maintindihan." Sabi ko.


"Hindi pangkaraniwang clan lang kami. Dahil binubuo kami ng limang clan." What the fuck? Ganon kadami?



"Ang Echavez, Santillan, Salazar, Martinez at Mendez ay ang mga clan na kasama sa buong angkan." Kasama ang pamilya ko at pamilya ni Kelvin.


"Ang Echavez ang unang pamilya. At kayo Caster, kayo ang pinangalawang pamilya na kasama sa angkan natin. Pero dahil maraming taon na ang nagkakaraan. Nagkawatak watak ang samahan ng pamilya natin dahil sa kalaban . Madaming nalawan ng buhay at kasama na don ang Nanay mo."



"At si Mark ang nagiisa kong anak na lalaki. Siya ang magmamana nang lahat." Kaya ba ganon nalang nila gusto mamatay si Mark?



"Uhaw sa kayamanan at kapangyarihan ang kalaban natin. Hindi ko din alam bakit masyado sila tahimik ngayon. At ngayon alam kona din na. Alam na nila na buhay ang anak ko. Ito ang pinagaalala ko." Masyadong magulo.



"Kasama ang ama mo sa nagtaksil sa angkan natin non. Hindi ko alam bakit nagawa niya iyon pero isa lang ang naging dahilan. Dahil siguro sa pagkamatay nang nanay mo. Matalik kong kaibigan si Cyrus, napaikot lang siguro siya." Wala akong masabi. Masyadong magulo.



" At ngayon coma parin si Mark, kailangan ng siguridad para mabantayan siya. Ipapadala ko si Cleo mamaya dito at iilan body guard para magbantay." Tumango naman ako.



" Kaano ano niyo po si Cleo?" Tanung ko. .




" Anak siya nang kapatid ng asawa ko. Kaya magpinsan si Cleo at Mark. Don't worry, maasahan ang bata na iyon at mapagkakatiwalaan siya." Halata naman.



" Mauuna na ako. Ikaw nang bahala dito, Caster."



" Makakaasa po kayo, tito." Naging sagot ko nalang.



Nang makaalis ito ay napasandal ako. Hindi ko parin nalaman kung sino nagpakidnap kay Mark noon! Bakit ba ayaw nila sabihin.


" Kuya, hindi ko magets ang pamilyang sinasabi ni Papa kanina?" Biglang tanung ni Mia.



" Oo nga, dre. Bakit nasali ang pamilya natin don?" Si Kelvin naman.


" Sa iisang angkan daw may limang pamilya. Ang Echavez, Martinez, Santillan, Mendez at Salazar nga. Pero hindi ko alam anong meron dyan. Hindi ko rin maintindihan. Kung iisang angkan tayo? Bakit hindi tayo magkakakilala? At walang nasasabi ang pamilya natin tungkol dito." Saad ko.



" Ang pagkakaalam ko. Ang limang pamilya na 'yan ang kinikilalang pinaka makapangyarihan noon. Hanggang sa magkagyera na nga. Parang isang alliance ang limang pamilya tinutukoy ni tito kanina kaya tinawag na angkan. Iba ang term na sinabi niya pero isang ibig sabihin lang 'yon. Isang alliance kung saan. Nagsama sama ang limang pamilya. Nagtulong tulong para sa ikakabuti nang lahat. Nagkawatak watak ang limang pamilya nga na ito. At hanggang ngayon hindi pa rin nabubuo. Ang pagkakaalam ko. Matalik na kaibigan din ni dad ang tatay niyo Mia, iyan lang ang alam ko. Ang ibang impormasyon ay wala na akong alam."




Isang alliance?


Kung ganon. Madaming kaaway ganon, kung wala naman kaaway wala naman alliance na mangyayari. Kailangan kona talaga makausap si dad. Kahit na masyado nang sama nang loob ang ginawa niya sakin.



Deserve ko parin malaman ang totoo.



At dapat malaman kona kung sino ang nagpakidnap kay Mark non. At bakit niya ginawa 'yon. Nakakairita talaga.


Ano naman pake ko sa limang pamilya. Mahalaga sakin maalala si Mark na maalala niya ako. Nakakainis.



Pumasok ako nang kwarto at nakita ko si Mark na natutulog.


" Hanggang kelan ba tayo naghihirap nang ganito? Hanggang kelan ako maghihintay, Mark? Hanggang kelan ko sasabihin sa sarili kong kaya ko." Hindi ako iiyak dahil pag umiyak ako feeling ko ang hina kona.



" Habot kamay na kita e. Okay na sana. Pero sobrang komplikado nang lahat. Nang dahil pa sakin kaya nagkaganyan ka. Dapat hindi ko nalang sinagot ang lahat nang tinanong mo sakin." Hinawakan ko ang kamay nito at hinalikan ito.


" Alam ko mali magmahal nang kaparehing kasarihan. Pero ganito ba talaga kahirap para satin dalawa? Para pahirapan tayo? Gustong gusto na kita kasama . Tulad lang noon non college tayo."


Alam ko hindi pa dito natatapos ang pagsubok namin dalawa. Hindi pa dito matatapos ang lahat nang problema. Alam ko din may paparating pang mas mabigat.


Kaya nagpapalakas ako para pag dumating ang panahon na iyon ay hindi ako sumuko agad.







Isa Pang IkawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon