8 ~ Hoelaat?

737 36 2
                                    

Lilly POV

"Hey Kaj" Hij kijkt op van zijn telefoon met enthousiasme maar als hij ziet dat ik het ben, vallen zijn schouders omlaag.

"Oh hey Lilly" mompelt hij. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten.

"Wat doe je hier?" vraag ik nieuwsgierig.

"Ik had afgesproken met Michelle om 20.00, maar ze is me waarschijnlijk weer vergeten" zucht hij.

"Ach.. Je kent Chelle, altijd laat" zeg ik om hem gerust te stellen. Maar zo te zien werkt het niet echt. Hij begint diep te zuchten en verbergt zijn gezicht in zijn handen. Hij ademt een paar keer diep in en uit en laat dan weer zijn gezicht zien. 

Zijn gezicht heeft een rode kleur aangenomen en zijn ogen ook. Het lijkt erop of hij bijna wil gaan huilen, maar is nog instaat zichzelf groot te houden. 

Voorzichtig leg ik mijn hand op zijn rug om hem te kalmeren. Met medelijden kijk ik hoe hij zich rustig probeert te houden. Zijn vermoeide ogen kijken me aan en er verschijnt een kleine grijns op zijn gezicht. 

''Sorry..'' probeert hij van zich af te bijten. 

''Nergens voor nodig, ik begrijp dat het moeilijk is. Vooral nu Samuel weer terug is..'' zucht ik, maar geen reactie meer van Kaj.

Samen staren we voor ons uit. We zien nog maar een kleine gele tint in de lucht hangen door zonsondergang.

Ik kijk op mijn telefoon om de tijd te checken; 20:36. Damn it Michelle, waar blijf je nou? 

Ik probeer de stilte en the awkwardness te breken.

''Hey Kaj, heb je misschien zin om een filmpje te kijken bij mij? Ik bedoel je kan de afleiding wel gebruiken en misschien een beetje gezelschap. Ik snap als je het nie-''

''Tuurlijk. Lijkt me leuk Lilly'' onderbreekt Kaj mijn geratel. Hij geeft me een stralende glimlach.

Beide staan we op van de stoep en leid ik Kaj de weg naar het huis hiernaast. Maar voordat ik mijn tweede stap kon zetten pakt Kaj mijn hand waardoor ik te snel omdraaide en tegen hem aanbots. Ik ben soms ook zo onhandig.

''Dankje Lilly, voor uhm.. dit haha'' lacht Kaj.

We staan zo dicht tegen elkaar aan dat ik eventjes vergeet hoe ik moet ademen. Zijn ogen gaan van mijn ogen naar mijn lippen en dan weer terug naar mijn ogen. Als hij dichter op mij begint in te leunen, voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Zonder na te denken doe ik met hem mee.

Ik trek me los uit zijn greep en giechel en zijn mooie maar onzekere lach komt weer tevoorschijn. Ik pak zijn hand en trek hem mee naar mijn huis.

Michelle POV 

Ik weet dat ik om 20:00 had afgesproken met Kaj. Ik weet dat ik te laat ben en natuurlijk voel ik me schuldig maar ik had het echt leuk met Sam. Ik heb Samuel verteld om naar huis te racen en me snel af te zetten. Ik heb niet gezegd dat ik met Kaj heb afgesproken, ik zei gewoon dat ik al eerder thuis had moeten zijn. 

Thuis aangekomen zie ik Kaj's scooter in mijn voortuin staan, maar geen Kaj te bekennen.

''Ik wist niet dat je vriendje langs zou komen'' zegt Samuel terwijl hij wenkt naar de scooter.

''Hij is niet mijn vriendje'' antwoord ik. Ik haal mijn hand door mijn haar om te laten zien dat ik gestresst ben.

''Weet hij dat ook?'' zegt hij gewaagd.

''Wat heeft dat nou weer te betekenen Samuel?''

''Oh spare me, Michelle''

En zonder een woord te zeggen rijdt hij weg. Verbaasd laat hij me achter.

''Jeetje, waar sloeg dat nou weer op?'' mompel ik tegen mezelf. Gefrustreerd probeer ik mijn sleutels te zoeken in mijn tas. Als ik mijn sleutels nu kwijt ben word ik gek. 

Na drie keer mijn tas binnenste buiten hebben gekeerd, geef ik het op. Ik besluit naar Lilly te gaan want mijn moeder komt pas morgen ochtend thuis.

Ongeduldig bel ik aan. Pas na de tweede keer wordt er open gedaan. Met een hand vol popcorn en half lachend opent ze de deur.

''Oh hey Chelle, hoe was het met Sam?'' vraagt ze nieuwsgierig.

''Dat hoor je zo wel. Is het goed als ik hier blijf slapen? Ik ben mijn sleutels ergens kwijt geraakt en mijn moeder heeft nachtdienst.''

Zonder op antwoord te wachten stap ik naar binnen. Terwijl ik mijn schoenen uitdoe en mijn jas ophang aan de kaptok, zie ik een bekende jas hangen.

''Ja tuurlijk, maar Miche-''  

''Waar is hij?'' onderbreek ik mijn beste vriendin. Lilly zucht diep en wijst naar boven. Ik loop de trap op naar Lilly's kamer.

Voorzichtig open ik de deur.

''Lilly, je komt net op tij- oh.. Jij bent het.'' Kaj's vrolijke lach zakt gelijk.

''Kaj, het spijt me echt. Wordt alsjeblieft niet boos op me'' probeer ik op een rustige manier op hem over te brengen.

''Michelle, je hebt me laten zitten. Het was al erg dat je vanochtend te laat was en mij leuk een liedje liet spelen voor heel de klas. Maar voor de tweede keer een afspraak missen.. Dit had een belangrijk gesprek moeten worden tussen ons. Maar je bent gewoon niet op komen dagen omdat je het waarschijnllijk te druk had met die klootzak.''

Boos stormt hij de kamer uit en even later hoor ik de voordeur dicht slaan. Niet veel later verschijnt Lilly ook boven. 

''Chelle..'' begint ze medelijdend het gesprek

''Niet doen Lilly, ik weet het. Ik ben zo stom bezig'' 

Ik plof neer op haar bed. Ik verzamel mijn haar bij elkaar om het vast te binden en staar wat voor me uit. Lilly komt naast me liggen en begint me te knuffelen. 

''Het komt goed Chellepel. Morgen zijn wel allemaal weer dikke vrienden'' probeert ze me op te vrolijken. Ik geef haar een glimlach uit waardering en een dikke knuffel erachteraan. 

Forgive & Forget ~ Samuel Leijten (dutch)Where stories live. Discover now