AlphabetusSeries 2: One Wild Night

Chapter 2

CHAPTER 2

“BASTE, Ahmm someone asked me about his patient. Tinamaan sa ulo ang bata at limang taon nang na-komatose hanggang ngayon wala pang progreso. What do you think? If you were his doctor, what should you do ?” Seryuso na tanong ni Lase sa kaniya.

Tumigil si BASTE at humarap sa doktor na kaibigan. Nahihilo at tinatamaan na siya ng alak pero naririnig at naintindihan parin niya ang bawat salita na lumabas sa bibig ng kaibigan.

“Lase, doktor kaba o hindi ?” Sarkastikong tanong niya sa kaibigan.

Umiling ang kaibigan ni Baste at kinuha ang susi sa kamay niya. “I am but i have limitation when we're performing a serious operation. Kaya nga tinatanong kita, diba ?”

“Tinawagan ako ni Ninong kanina at gusto ka niya maka-usap” Dugtong pa nito.

Nag-buga siya ng marahas na hininga.

“Giving up is not my cup of tea even if he's now in the hovered of death, Lase. At least, ginawa ko ang trabaho ko para iligtas ang pasyente ko. If he's not progressing, wait and check his condition again and again. Delekado kunin ang bala sa ulo niya pero pinagtataka ko bakit siya na-komatose ng ganitong katagal ?” Nagtataka na tanong niya sa kaibigan.

Napatingin si Lase sa kaniya at sa paraan ng titig nito, alam niyang wala itong alam.

“Before someone shot him, natamaan na ang ulo niya sa matigas na bagay kaya siya naka-tulog ng ganun katagal.” Baste eyebrows knotted in confused. He's just a kid, paano nangyari ito sa bata?

“Anong pangalan ng bata ?”

“Darren, darren ang pangalan niya”

Nabitawan ni Baste ang hawak na cellphone. Nanigas siya at nanlamig ang buong katawan niya sa narinig sa kaibigan niya . Darren ? No.. No. Darren is innocent and good boy . Hindi ito lumalabas ng bahay at palagi itong pumupunta sa—..

Napatigil siya at tumingin sa kaibigan niya .

“Call him, now .”

“Baste, lasing ka at delekado—”

Mariin na pumikit siya, nawala ang kalasingan niya dahil sa bata . Dammit, hindi niya gusto ang kaba na naka-baon sa dibdib niya .

“Dammit, nasaan nagtratrabaho ang ninong mo ?”

Pinigilan siya ng kaibigan niya. “Baste, lasing ka. Let me drive you .” Seryusong gagad ng kaibigan niya.

Hindi siya mapakali at nararamdaman niya ang kasabikan na makita ang dalaga, dammit! Napamura siya ng maramdaman ang panginginig niya at ang hindi mawari na pakiramdam na gumagalaw sa tiyan niya. He fucking need to calm down and to ease his heart from pounding darn fast and loud . Baste didn't expect to be like this, after five years that they've never seen in each other. Kailangan kung kumalma! It's not good for fuck sake !

Hanggang sa nakarating na sila sa harap ng San Diego Hospital, wala parin siya sa sarili niya . Bakit binabaliw naman siya ng dalaga ? Baste look at the entrance of the hospital and heave a deep sigh. Dammit, dammit, fuck ! Five years, it's been five years but darn the pain is still there coincided with his stupid heart . Huminahon siya at binalot siya ng hindi maipaliwanag na emotion.

“Papasok ba tayo ?”

Nandito ako para kay Darren .. Para kay Darren .

Tumango siya sa kaibigan niya .

“Im sorry”

Bumaling siya sa kaibigan niya . Binabalik naman nito ang nakaraan at hindi niya gusto iyon .