AlphabetusSeries 2: One Wild Night

Chapter 21

CHAPTER 21

TUMAYO si JOCELYN ng lumabas si Lase sa VIP room na alam niyang nandoon ang kasintahan. Mommy Trisha admitted everything! Puno ng kaguluhan at takot ngayon ang puso niya. He hide all of this because of his lame reasons?! Dahil ayaw niya akong masaktan?! Matapos niyang marinig ang lahat kay Mommy Trisha. Because of too much shock and worried, she passed out. Ang kinatatakutan lang niya ang batang nasa sinapupunan niya. Kailangan niyang alagaan ang sarili at lumayo sa stress pero panu niya magawa 'yun?!

Kapag iniisip niya ang anak nila ni Baste, nasasaktan at natatakot siya. What about them huh?

Sapalagay nito ngayon hindi siya nasasaktan?! She's too scared and pale right now, thinking about his situation!

Wala siyang ginawa kundi umiyak ng umiyak dahil nasa peligro ang buhay ng kasintahan. Kiel explain everything to her, the possible impact of Brain Hemorrhage!

Ano sapalagay nito sa kaniya huh? Sa mga kaibigan na nag-aalala, sa kapatid na walang nagawa kundi umiyak ng umiyak, sa pamilya nito?!

She bit her lips. Jocelyn couldn't stop her tears from falling. Nanginginig ang kamay niya lumapit kay Lase. Naka-alalay lang sa kaniya ang kaibigan.

“L-lase, please.. P-please, gusto ko siya makita! L-lase, nakikiusap ako sayo. Hayaan mo akong pumasok sa loob!” Habang sinasabi 'yun, tuloy-tuloy rin ang pag-laglag ng mga luha niya.

But, Lase shook his head.

“Im sorry, Joce. Pero, hindi pwede”

Umiling si Joce. Nagmakaawa ang mukha niyang tumingin sa kaibigan ng kasintahan.

“Lase, kahit sandali lang?! G-gusto ko siya makita.. Nakikiusap ako sayo, L-lase. Kahit sandali lang!”

Tumingin si Lase sa kaibigan niya.

“Lase, please! Kahit sandali lang, kahit isang minuto lang?”

Lase heave a deep sigh.

“I want it too.. Pero, hindi talaga pwede, Mafe.. Ayaw ni Bastte, ayaw niyang makita niyo siya sa kondisyon niya ngayon. Im sorry—”

“B-bakit?!” She yell in so much frustration.. “B-bakit kailangan niyang itago sa amin ang totoo?! Sapalagay niya ba hindi kami nasasaktan sa paglilihim nito?! G-gusto ko lang siya makita kung okay lang siya o nahihirapan siya!” Nahihirapan na ani niya sa binata.

Kahit isang beses lang!

“Joce, Baste suffers from his brain irritation. We examine him time to time and it's not easy for him too. Gusto ko maintindihan niyo rin siya, nangako ako sa kaniya. No matter what happened to him. He doesn't want me to let you to see him, suffering.. Not just suffering, Joce. May pagkakataon na hindi niya maalala kung sino siya. Kung sino ang nasa paligid niya. Ayaw niyang masaksihan mo 'yun. But, don't worry.. I'll do my best to save him but.. Hindi ko alam kung.. kung magigising siya” Pahina na pahina ang boses ni Lase.

Nakikita niyang wala rin itong pahinga at pagod na pagod ang mukha.

If Baste forget her, anong maramdaman niya? Paano na sila? Nanghihina si Jocelyn na niyakap ang kaibigan. Humihikbi siyang binaon ang mukha sa dibdib ni Mafe. It's so much painful, her heart couldn't even beat for his condition. Natatakot siya!

“Beb, please. Please, rest. Buntis ka! Joce—”

Bahagya lumaki ang mga mata ni Lase sa narinig.

Napahagulgul si Jocelyn habang hawak ang may umbok na tiyan. Gusto niya maging masaya dahil buntis siya pero hindi niya magawa dahil natatakot at nag-aalala siya sa ama ng anak niya.