You're my heart [ COMPLETE]

ភាគទី 11 : បន្តទៀតទេ?

ដោយសារតែហាមចិត្តមិនបានទេីប ជុងហ្គុកថេីបបបូរមាត់ថេហ្យុងនិងបង្អូសទៅកញ្ចឹងកនាយតូច ថេហ្យុង ថ្ងូរស្រាលៗវាជាសម្លេងដែលធ្វេីធ្វេីឲ្យអារម្មណ៍អ្នកម្ខាងកាន់តែពុះកញ្ជ្រោល ទប់អារម្មណ៍ខ្លួនឲ្យឈប់មិនបាន ខួរក្បាលមានតែពាក្យថាបន្តទៅមុខ ថេហ្យុង៏ដូចគ្នាគេកំពុងធ្លាក់ចូលអារម្មណ៍មួយដែលនាំឲ្យខ្លួនមិនអាចបញ្ឈប់អ្នកខាងលេីបាន ។ ដៃមាំធំរបស់ជុងហ្គុក ព្រហេីនអង្អែលខ្លួនប្រាណអ្នកខាងក្រោមធ្វេីឲ្យនាយតូចស្រៀវស្រេីប ងេីបកឡេីង ពេីងទ្រូងដោយស្វ័យប្រវត្តិ ជុងហ្គុក សេីយអាវយឺតគេងយប់នាយតូចផុតទ្រូង នាយមេីលទៅទ្រូងដែលមានសាច់ពេីកៗតិចទាំងលេបទឹកមាត់ ទេីបស្ទុះទៅថេីបអង្អែល បន្លំខាំតិចៗ
   " អឹស ហឹក ... លោក...អឹស ខ្ញុំស្រៀវណាស់កុំខាំអី " ថេហ្យុងយកដៃតូចទប់ស្មាអ្នកខាងលេីដេីម្បីបញ្ឈប់
   " ហេតុអី? " ជុងហ្គុក ជ្រួញចិញ្ចេីមសួរពេលថេហ្យុងទប់គេមិនឲ្យបន្ត
   " គឺ ... ខ្ញុំ ថា ពួកយេីង ៗ បញ្ឈប់ត្រឹមនេះហេីយ .. ខ្ញុំ ... " ថេហ្យុង និយាយទាំងមិនហ៊ានមេីលមុខអ្នកម្ខាងចំ ក្នុងខ្លួនគេផ្ទាល់ក៏ពិបាកបញ្ឈប់ដែរ តែគេមិនចង់ធ្វេីវានោះទេ គេខ្លាចថាវាគ្រាន់តែជាអារម្មណ៍មួយឆាវរបស់អ្នកម្ខាង
   " ហឹស! ឯងប្រហែលអាចទ្រាំបាន តែចំណង់របស់ខ្ញុំវាខ្ពស់ហួសពីឃេីញ មិនអីទេបេីឯងមិនព្រម " ជុងហ្គុក ងេីបចេញពីខ្លួនរបស់នាយតូចទាំងអន់ចិត្ត មួយរយៈមកនេះនាយខំយកចិត្តថេហ្យុងណាស់ តែប្រហែលវាមិនបានធ្វេីឲ្យថេហ្យុងទន់ចិត្តអីនោះទេ
   " លោក អាចទ្រាំបានឬ? "
   " ទេ ឯងគេងចុះខ្ញុំទៅក្រៅសិនហេីយ យប់នេះប្រហែលមិនបានមកផ្ទះវិញទេ "
   " លោកទៅណា? លោកទៅគេងជាមួយមនុស្សស្រីខាងក្រៅឬ ? " ថេហ្យុង សួរទាំងព្រិចភ្នែកញាប់ ដេីម្បីកុំឲ្យទឹកភ្នែកស្រក់ចុះ គ្រាន់តែគិតថានាយទៅគេងជាមួយស្រីផ្សេងគេសឹងតែយំមកទៅហេីយ
   " បេីឯងមិនព្រម ខ្ញុំត្រូវទៅរកស្រីខាងក្រៅបែបនេះហេីយ ចំណង់របស់ខ្ញុំវាធ្វេីឲ្យខ្ញុំពិបាក ជាពិសេសនៅក្បែរខ្លួនរបស់ឯង " ជុងហ្គុក ចុះពីលេីគ្រែបម្រុងឈានជេីងចេញ តែដៃតូចរបស់ថេហ្យុងក៏ស្ទុះមកឱបក នាយពីក្រោយ
   " ហឹក ៗ ខ្ញុំមិនឲ្យលោកទៅនោះទេ លោកកុំទៅអី បេីលោកទ្រាំមិនបាន ខ្ញុំ... ខ្ញុំព្រម " ថេហ្យុង និយាយទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះលេីអាវជុងហ្គុក គេមិនព្រមព្រោះតែបែបនេះគេខ្លាចថាវាគ្រាន់តែចំណង់បាំងមុខមួយពេលបន្ទាប់មក ជុងហ្គុកក៏ទៅមានស្រីខាងក្រៅវិញ គេចង់ធ្វេីដោយការស្រឡាញ់
" ខ្ញុំមិនបង្ខំឯងទេ បេីឯងមិនចង់កុំធ្វេីវាអី "
" ទេ ៗ ខ្ញុំមិនបានគិតថាលោកបង្ខំ ខ្ញុំព្រមខ្លួនឯងសុំត្រឹម... សុំត្រឹម លោកកុំទៅរកមនុស្សស្រីខាងក្រៅបានទេ? "
" ថេយ៍ ... "
" ខ្ញុំខ្លាចណាស់ ខ្លាចថាលោកនឹងបោះបង់ខ្ញុំចោល ទោះបីពួកយេីងធ្លាប់គេងជាមួយគ្នាកាលពីមុន តែវាមិនមែនដោយសារការព្រមព្រៀងនោះទេ ខ្ញុំខ្លាចថាពួកយេីងនឹងលែងលះគ្នាពេលលោកជួបមនុស្ស ដែលលោកស្រឡាញ់ពីចិត្ត មិនមែនខ្ញុំដែលគ្រាន់តែប៉ាម៉ាក់លោកបង្ខំឲ្យយក ខ្ញុំខ្លាចថាពេលនោះខ្ញុំ បាក់ចិត្តស្រឡាញ់លោកកាន់តែខ្លាំង "
" ថេយ៍ ឈប់និយាយទៅខ្ញុំយល់ បែបនេះទេីបខ្ញុំមិនបង្ខំ បេីខ្លាចខ្ញុំមិនថាអីទេ តែពេលនេះខ្ញុំពិបាកទ្រាំ ខ្ញុំត្រូវចេញ... អឹម.. " បបូរមាត់តូចរបស់ថេហ្យុងរហ័សថេីបបបូរមាត់អ្នកម្ខាង គេមិនចង់ឮពាក្យចេញទៅរកស្រីខាងក្រៅនោះទេ
" យេីង... យេីងធ្វេីវាទៅ " ថេហ្យុង ដកបបូរមាត់ចេញ ហេីយនិយាយទៅនាយធំ
" អឹម ... " ជុងហ្គុក ស្ទុះបឺតជញ្ជក់មាត់អ្នកម្ខាងព្រមទាំងព្រលែងអណ្តាត ទាំងពីរឲ្យចូលប្រលែងគ្នា ថេហ្យុង លេីដៃតូចទៅអង្អែលខ្នងជុងហ្គុក ចុះឡេីងព្រោះតែអារម្មណ៍ស្រេីបស្រាល
   " មាត់របស់អូនផ្អែមណាស់ " ជុងហ្គុក ខ្សឹបតិចដាក់ត្រចៀក ថេហ្យុង ដោយប្រេីសព្វនាម អូន រួមទាំងខាំទងត្រចៀកតិចៗ
   " អឹស លោក ... "