10.Bölüm

3.2K 65 47
                                    

İyi okumalar...

Hatırlatma:
Biraz anne ve babamla konuşup ağladıktan sonra mezarlıktan ayrılıp şirkete geçmek için ayaklandığımda babamın toprağının kenarında katlanmış bir kağıt gördüm. Kağıdı açtığımda içindeki notu okudum.
"İntikamında yardımcı olabilirim" diye bir yazı ve altında da bir telefon numarası. Kimdi bu kişi?

Kağıdı katlayıp çantama koyduktan sonra beklettiğim taksiye dönecekken Mahmut abiyi hala kitap okurken gördüğümden ses etmeden mezarlıktan ayrıldım. Şirkete geldiğimde kafamda sürekli o not dolaşıyordu. Kimdi bu kişi ve nereden biliyordu intikam alacağımı? Tüm bu soru işaretlerini kafamda düşünürken birden koşarak gelen Caner ile karşılaştım.

- Ela Hanımmm. Ay iyi misiniz. Betiniz benziniz atmış resmen. Ben size hemen bir çay gönderiyorum Ela Hanım.
- İyi olur Caner. Bir de ağrı kesici lütfen.
- Hemen Ela Hanım. Bu arada ben Karan Bey' in ev adresini buldum ve size mesaj olarak attım.
- Tamam sağol Caner.

Odama geçtikten birkaç dakika sonra Caner dediklerimi getirmişti. Şimdilik bu ağrı kesici ile idare edecektim.

Kendimi işe verince zamanın nasıl geçtiğini anlayamamıştım. Bu yüzden geç olmadan şirketten çıkmak için hazırlandım. Çiçeklerimi de aldıktan sonra şirketten çıkıp otoparka indim.

Otoparkta sileceklerimin arasına koyulan bir notu daha buldum. Açıp okuduğumda yine o kişi olduğunu anladım.

"Ben her zaman yanındayım. Bunu sakın unutma ve o intikamı almanda yardımcı olacak kişiyim"

Bu notu da çantama koyduğumda arabama bindim ve biraz düşünmek için kendime zaman tanıdım. Bu olayı biraz daha sonraya bırakmak istediğimden çantamdaki makyaj malzemelerini çıkardım ve makyajımı nude tonlarında yaptım. Üzerimdeki kıyafet bugün mezarlığa gittiğimden biraz kirlenmişti. Bu yüzden bagajdaki yeşil elbisemi giyip saçlarıma hafif bir ıslaklık görüntüsü verdim. Karan' ı kendime aşık etmem zor olmayacaktı.

Karan'ın evine doğru gittiğimde gördüğüm saray yavrusu evin onun evi olduğunu anladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Karan'ın evine doğru gittiğimde gördüğüm saray yavrusu evin onun evi olduğunu anladım. Babamların ölümünde piyasa boş kaldığında kazandıkları paraları buraya yatırmışlardı herhalde. Bu düşüncemle onlara karşı kinim daha da arttı ama bunu şu an belli etmemeliydim.

Yoldan geçerken aldığım makaronlarla beraber arabadan indim ve korumalarla karşılaştım.

- Merhaba ben Karan'ın arkadaşıyım. Adım Ela Seçkinler. Geleceğimden haberi yok sürpriz yapmak istiyorum.
- Ela Hanım, yine de haber vermekle yükümlüyüz.
- Ama ben sürpriz yapmak istiyordum. Hem bu seferlik bence istisna yapabilirsiniz.
Hafiften cilveli tavrım ile karşımdaki adam yumuşamıştı bile. Gerçekten erkekleri kandırmak bu kadar kolay mıydı? Yoksa bu adam mı kolay lokmaydı?

Adamı ikna edene kadar konuştuğumda benim geçmeme izin vermişti ve evin kapısını açmıştı.

Sessizce eve girdiğimde Karan'ın nerede olacağıyla ilgili en ufak bir fikrim bile yoktu. Salonda olmadığı kesindi. Bu yüzden odasını bulmak için birkaç kapıyı açtım fakat bulamadım. Köşedeki büyük kapının onun odası olduğunu tahmin ediyordum ve bu yüzden oraya doğru adımladım. Kapıyı sessizce açtığımda büyük bir oda beni karşıladı. Karan ise yatağında uyuyordu. Arada kaşlarını çattığında güzel bir rüya görmediğini anladım ama yine de bu hali oldukça sevimli gelmişti ve hemen telefonumu çıkartıp fotoğrafını çektim. Fakat flaş açık olduğundan Karan hemen uyandı ve ben ne olduğunu anlamadan Karan beni yatağa düşürdü ve birden üzerime çıkıp boynumu sıkmaya başladı.

İNTİKAM  +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin