𝑬𝒏𝒆𝒎𝒊𝒆𝒔 𝒕𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔

Κεφάλαιο 16

Η μέρες έχουν περάσει και δεν έχουμε κάτσει να μιλήσουμε σαν πολιτισμένη άνθρωποί θα μαλώνουμε για το παραμικρό την τελευταία φορά που ''μιλήσαμε'' άρχισε να λέει τα δικά του πως έχει βαρεθεί να μου εξηγεί κάθε μέρα ότι δεν έχει τίποτα και να σταματήσω να είμαι γκρινιάρα εγώ όπως είμαι συνηθισμένη τα πείρα στο κρανίο και έτσι το ένα έφερε το άλλο και έχουμε να μιλήσουμε 2 μέρες. Εννοείτε πως με λίπη πάρα πολύ αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω και κάτι άλλο.

Ανθή: Ει ετοιμάσου να πάμε στο σκουλ. Θα σε περιμένω κάτω.

Εγώ: Εντάξει.

Φόρεσα κάτι απλό δεν είχα και πολύ όρεξη. Δεν έχω διάθεση για τίποτα ποια.

Εγώ: Ανθή έλα πάμε  είμαι έτοιμη.

Ανθή: Οκ. Άντε για μωρό μου θα τα πούμε μετά.

Βγήκαμε έξω και αρχίσαμε να περπατάμε προς τον προορισμό μας. Φτάσαμε στο σχολείο και αυτό που είδα δεν θα το πίστευα αν δεν το έβλεπα με τα δικά μου μάτια. Πήγαμε και κάτσαμε στης κερκίδες.

Ανθή: Έλα ρε Κατερινάκι μην κλάψεις για αυτόν πάλι δεν αξίζει είναι μαλάκας. 

Εγώ: Τι λες ρε Ανθή πας καλά του τρίβεται η άλλη η τσούλα και αυτός αντί να την διώξει το ευχαριστιέται κιόλας έχουμε σχέση η δεν έχουμε να ξέρω αν είναι να μην προσπαθώ άλλο.

Ανθή: Έχεις δίκιο αγάπη μου, έλα πάμε να πλένεις τα ματάκια σου.

Εγώ: Κάτσε εσύ εδώ αν είναι και εγώ θα πάω μόνη μου έτσι κι αλλιώς δεν θα αργήσω.

Ανθή: Οκ

Πήγα στην τουαλέτα είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και τρόμαξα να με αναγνωρίσω τα μαλλιά μου ήταν σε μία χαμηλή κοτσίδα και φορούσα φόρμες ενώ τα μάτια μου ήταν πρησμένα από τα δάκρυα μου, είναι σαν να γυρνάω ξανά πίσω στο παρελθόν. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και επειδή δεν ήθελα να με δει κανένας σε αυτά τα χάλια κρύφτηκα μέσα σε μία τουαλέτα. 

{..}: Την είδες την ηλίθια πως ήταν σήμερα.

{..}: Ναι ήταν ότι ποιο ιού έχω δει ποτέ στην ζωή μου.

{..}: Ναι γιατί της άλλες μέρες είναι όμορφη.

Αυτές της φωνές θα της αναγνώριζα παντού είναι η καλΤΣΟΎΛΕΣ του σχολείου αλλά για ποια μιλάνε.

Μαρία: Κορίτσια ακούτε τι έμαθα ότι αύριο είναι η μέρα αύριο θα το μάθει και αυτή και όλο το σχολείο.

Παναγιώτα: Η καημένη δεν θα τολμήσει να ξαναπατήσει το πόδι της στο σχολείο.

Σοφία: Εγώ να πω την αλήθεια την λυπάμαι λίγο γιατί της έχει ξανασυμβεί αυτό.