𝑬𝒏𝒆𝒎𝒊𝒆𝒔 𝒕𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔

Κεφάλαιο 26

Εγώ: Αλεξ ετοιμάσου πάμε να την πάρουμε.

Άλεξ: Που πάμε την βρήκατε?

Εγώ: Ναι είναι εκεί που άρχισαν όλα και θα τελειώσουν.

Άλεξ: Το ξέρεις πως θα είναι παγίδα ε.

Εγώ: Το ξέρω, αλλά θα την πάρουμε πίσω.

Άλεξ: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Εγώ: Λοιπόν ακούστε όλοι πάρα πολύ καλά. Θα πάμε σε μια αποστολή να σώσουμε την Κατ μπορεί να υπάρξουν απώλειες για αυτό δεν θα αναγκάσω κανέναν να έρθει μαζί μου εκτός αν το θέλει πραγματικά να έρθει. Αυτά είχα να πω όποιος  θα έρθει να βγει έξω οπλισμένος θα σας περιμένω. Άλεξ πάμε!

Βγήκα έξω και περίμενα να δω αν θα έρθει κάνεις, δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό και είδη η μισή είχαν βγει έξω.

Τάσο: Λοιπόν όπως βλέπεις ήμαστε σχεδόν όλοι και αποφασίσαμε να έρθουμε γιατί αν είναι να πέσει ένας θα ήμαστε εκεί να τον βοηθήσουμε γιατί αυτό κάνει οι οικογένεια.

Εγώ: Έτσι σας θέλω πάμε να την σώσουμε και να βάλουμε ένα τέλος σε αυτόν τον πόλεμο.

Ξεκινήσαμε να  κατευθυνόμαστε προς τα αυτοκίνητα και βάλαμε μπρος για το κρησφύγετό τους. Θα κάνω τα πάντα για αυτήν γιατί έφερε το φως στο σκοτάδι που υπήρχε στην καρδία μου.

Άλεξ: Φτάσαμε κατέβα.

Εγώ: Τώρα περίμενε.

Άλεξ: Είσαι έτοιμος.

Εγώ: Ποτέ δεν ήμουν ποιο έτοιμος.    

Άλεξ: Ωραία πάμε.

Εγώ: Λοιπόν ήστε έτοιμη.

Όλοι: Ναιι

Εγώ: Λοιπόν ακούστε το σχέδιο θέλω κάποια άτομα να περικυκλώσουν το κτίριο ώστε να μην  βγει κανένας έξω τουλάχιστον ζωντανός. Οι υπόλοιποι θέλω να σκορπιστούν στο κτήριο μέσα και να εξουδετερώσουν όσους περισσότερους μπορούν και αν την βρείτε να με φωνάξετε αμέσως, μετά εγώ, ο Άλεξ και ο Τάσος θα πάμε να βρούμε την Κατ. Συμφωνείτε όλοι?

Κούνησαν όλοι το κεφάλι τους ότι συμφωνούν σε αυτά που είπα και πήραν της θέσης τους και έτσι άρχισα και εγώ να κατευθύνομαι προς τα μέσα ώστε να κάνω κι εγώ την δουλεία μου μαζί με τους υπόλοιπους. Κατέβηκα προς τα κάτω στο υπόγειο γιατί την τελευταία φορά που βρέθηκα εγώ εδώ εκεί πέρα με βάλανε, και καλά το σκέφτηκα μόλις ανοίγω την πόρτα βλέπω τον Άγγελο μου σε άθλια κατάσταση, λιπόθυμη μισόγυμνη ενώ δίπλα της υπήρχαν βελόνες και μπορώ να φανταστώ είδη τη της έχουν κάνει πάω να την πλησιάσω αλλά ακούω μια φωνή που με κάνει να γυρίσω το κεφάλι μου και να δω αυτή την φάτσα που μισώ όσο τίποτα άλλο.

Βαγ: Λοιπόν τι έχουμε εδώ?

Εγώ: Τον άνθρωπο που σε έχει σκοτώσει από μέσα του είδη 10 φορές και σκοπεύω να το κάνω και στην πραγματική ζωή αλλά με τον ποιο επώδυνο τρόπο από αυτά που έχω σκεφτεί.

Βαγ: Μην λες τέτοια πράγματα μπροστά της.

Εγώ: Ναι τι να σου πω όταν την βίαζες και της έκανες ενέσεις ήταν καλά όμως.

Βαγ: Δεν την βίασα κάναμε έρωτα συνέχεια όπως ήταν η πρώτη μας φορά αυτή να φωνάζει το όνομα μου ενώ εγώ μπαινοέβγαινα μέσα της και.....

Το ακούσατε αυτό ήταν η γροθιά μου που βρέθηκε στα μούτρα του και νομίζω ότι του έσπασα την μύτη.

Βαγ: Αυτό γιατί το έκανες τώρα.

Εγώ: ΡΩΤΑΣ ΚΙΟΛΑΣ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΑΛΛΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ!!!

Βαγ: ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

Εγω: ΣΚΑΣΕ ΕΙΠΑΑ.

Βαγ: ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΕΕ.

Χωρίς να σκεφτώ  τίποτα άλλο τον έριξα κάτω και άρχισα να τον χτυπάω χωρίς σταματημό. Ο μαλάκας ποιος νομίζει ότι είναι και μιλάει έτσι. Νιώθω δύο χέρια να με ακουμπάνε και παντού θα καταλάβαινα αυτό το απαλό άγγιγμα είναι δικό της. Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω την αδύναμη και ταλαιπωρημένη της μορφή και μόνο ένα βλέμμα της μπορεί να με γαληνέψει.

Κατ: Φτάνει Άρη απλά πάμε να φύγουμε. Μου λέει με την αδύναμη της φωνή.

Χωρίς να κάνω καμία άλλη σκέψη σηκώνομαι πάνω και την αγκαλιάζω ενώ κάποια δάκρυα έχουν πέσει είδη και από τους δύο.

Εγώ: Επιτέλους σε βρήκα και μπορώ να αναπνεύσω κανονικά.

Κατ: Ποτέ δεν θα με είχες χάσει ήμουν μέσα στην καρδιά σου όλο αυτόν τον καιρό.

Της χαμογελάω γλυκά ενώ την παίρνω αγκαλιά σε στιλ νύφης και την πάω προς τα επάνω για να φύγουμε από αυτό το καταραμένο μέρος επιτέλους.

Άλεξ: Κατερίνα! πες πως είναι καλά?

Εγώ: Είναι κουρασμένη μόνο και έπεσε να κοιμηθεί θα την πάω στο νοσοκομείο για να μας πουν καλύτερα αυτή ο άλλος είναι κάτω λιπόθυμος και καλύτερα να φύγετε και εσείς από εδώ θα έρθουν οι μπάτσοι.

Άλεξ: Καλά θα συναντηθούμε αν είναι στο νοσοκομείο.

Βγαίνω έξω βάζω την Κατερίνα μέσα στο αυτοκίνητο  μπαίνω μέσα και ξεκινάω να οδηγό όλα καλά θα πάνε είμαι σίγουρος.

Τέλος το κεφάλαιο τα λέμε στο επόμενο

Αντιος 😘