Κεφάλαιο 32

687 30 2
                                    

{...}: Είναι θετικό....

Πριν 3 βδομάδες....

Εγώ: Άρη Άρη ξύπνα βαριέμαι και δεν ξέρω τι να κάνω.

Άρης: Μμμμ τι ώρα είναι?

Εγώ: 2 το μεσημέρι.

Άρης: Είναι ακόμα νωρίς άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα.

Εγώ: Όχι άντε σηκωω....

Άρης: Ρε Κατ με κούρασες χθες το βράδυ άσε με έστω για καμιά ωρίτσα ακόμα ή και 2.....

Εγώ: Πωωωω καλαααα .

Αυτήν την στιγμή βαριέμαι και θα πάω να πειράξω τον Άλεξ γιατί είμαι πάρα πολύ καλή αδερφή γκουχου.
Πάω στο δωμάτιο του και τον βλέπω να κοιτάτε σαν βόδι που είναι τρέχω γρήγορα κάτω στην κουζίνα πάω και περνώ ένα ποτήρι νερό και το πετάω πάνω τού.

Άλεξ: Πωωωω γαμώτο σπίτι σου Κατ.

Εγώ: Τιιι έκανα πάλι.?

Άλεξ: Έχε χάρη που δεν έχω όρεξη.

Εγώ: Άλεξ?

Άλεξ: Πες το?

Εγώ: Θα με πάρεις μια αγκαλιά?

Άλεξ: Έλα εδώ ρε μικρό. Και τώρα πες τι θέλεις?

Εγώ:  Να έλεγα μήπως μπορείς να μου φτιάξεις κρέπες.?

Άλεξ: Καλά.

Εγώ: Ιιιιιι σε ευχαριστώ πάρα πολύ.!

Άρης: Τι γίνεται εδώ?

Εγώ: Ο καλός μου αδελφούλης θα μου φτιάξει κρέπες. Και εσύ υποτίθεται πως κοιμόσουν.

Άρης: Να το δω και να μην το πιστέψω. Άκουσα φωνές και ήρθα.

Εγώ: Άντε σήκω να της φτιάξεις και εγώ πάω να ντυθώ.

Άρης: Ει περίμενε θέλω να έρθω κι εγώ.

Άλεξ: Μην κάνετε πάλι φασαρία χθες δεν μπορούσα να κοιμηθώ.

Εγώ: ΣΚΑΣΕΕΕΕ.

Μπήκα στο δωμάτιο μου και από πίσω ακολουθούσε ο Άρης. Και όπως πάντα με το πονηρό του χαμόγελο.

Εγώ: Ούτε να το σκέφτεσαι.

Άρης: Πω καλά.

Εγώ: Καλό αγοράκι.

Άρης: Πως με είπες.

Εγώ: Αγοράκι.

Άρης: Μήπως θέλεις να σου δείξω πόσο αγοράκι είμαι.

Εγώ: Μμμ θα το ήθελα πάρα πολύ.

Άλεξ: Αν ξανά κάνετε τα δικά σας τώρα δεν έχει φάει.

𝑬𝒏𝒆𝒎𝒊𝒆𝒔 𝒕𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα